RSSWat baten kaars en bril…
Een witte lijn?
Eventjes terug in de tijd. Op 21 juli na het vuurwerk aan het station, rij ik naar huis langs de Albertlaan waar – zoals gewoonlijk na de vernieuwing, de straatverlichting het niet doet.
Ik steek met de fiets de laan over naar de Tennisbaanstraat zonder eraan te denken dat er in het midden van de Albertlaan na de werken een stenen verhoog is geplaatst. Een versteende boa constrictor die ik niet zag wegens de ‘schitterende’ straatverliching. Zing-boem-pats! Een ezel zou me niet kunnen nadoen.
Thuisgekomen kon ik een mooie kras op mijn wang bewonderen, schaafwonden aan beide handen en een geblust ego. Gelukkig heb ik toen mijn onderkaak of mijn polsen niet gebroken waarop ik gevallen ben. Lang geleden dat ik nog zo kwaad geweest ben, op mezelf en op de rest van de wereld.
Omdat ik in mijn boosheid niet wou verzuren heb ik in een vlammende coleire diezelfde nacht nog een ontzettend kwade e-mail naar de Schepen van Stedenbouw en Mobiliteit gestuurd. (Langs deze weg mijn excuses voor mijn grof taalgebruik beste Mevrouw, ik zal het nooit meer doen.) De volgende dag toen de zon – en mijn blauw oog, al mooi aan het ‘rijpen’ waren heb ik nog een tweede (maar iets vriendelijker) mail gezonden naar de Ombudsdienst van de Stad Gent. Ik kreeg prompt antwoord.
- “Geachte heer H.,
Wij hebben uw bericht over de straatverlichting in de Koning Albertlaan goed ontvangen.
De straatverlichting wordt beheerd door Eandis. Aangezien dat geen stadsdienst is, zijn wij daar spijtig genoeg niet voor bevoegd. Wij geven uw melding wel door aan onze contactpersoon bij Eandis.
Wat de zichtbaarheid van de middenberm betreft, informeren wij bij de bevoegde dienst of het mogelijk is om de zichtbaarheid te verbeteren. Wanneer wij meer nieuws hebben, brengen wij u zeker op de hoogte.
Met vriendelijke groeten, Ombudsdienst Stad Gent & OCMW”
In de loop van augustus ging het zo verder, geniet mee:
- “Geachte heer H.,
In de Koning Albertlaan zijn de schuine boordstenen van de verhoogde middenberm (tram- en busbaan) volledig rondom wit geverfd. Ze zijn dus beter zichtbaar nu.
Eandis (straatverlichting) meldde ons dat ze in de Koning Albertlaan met verschillende defecten te kampen hadden, ze lossen de problemen op.
Met vriendelijke groeten, Ombudsdienst Stad Gent & OCMW”
- “Geachte heer F.M.,
Ik ben deze avond eens gaan kijken op de Albertlaan en ik was teleurgesteld.
Een mens moet al een goede acrobaat zijn om met zijn fiets over de witgeschilderde verhoogjes te vallen en daarbij zwaar ten val komen.
(Al zullen er natuurlijk altijd zijn die daarin slagen.) Zelfs een kleurenblinde ziet genoeg kleurverschil tussen het asfalt en het beton om dat niet op te merken.
Het witschilderen daarvan is proper werk datwel – maar helaas, het zijn niet de verhoogjes waarover ik het had.
In mijn vorige bericht naar de ombudsdienst heb ik het over het ‘enorme’ verhoog (zeker 30 centimeter) , helemaal in het midden van de Albertlaan. Zie foto bijlage 1. ”
“Zoals U ook kan zien op de foto in bijlage 2 is dit verhoog zelfs overdag, bij slecht weer of bij het invallen van het duister, door zijn “onzichtbaarheid” – niet alleen voor fietsers, maar ook voor alle andere weggebruikers een reëel en gevaarlijk obstakel. (Er is nauwelijks een kleurverschil te merken tussen het wegdek en het verhoog.)
Laat staan dat je dat kreng überhaupt kan zien als ‘s nachts de straatverlichting het niet doet.”
“Ik hoop dat U alsnog actie wil ondernemen om voor deze gevaarlijk situatie een oplossing te vinden.
Met de meeste hoogachting.”
“Geachte heer H.,
Ik kende de situatie in de Koning Albertlaan na de werken niet, maar de foto’s maken alles duidelijk. Die stenen zijn inderdaad een gevaar. We contacteren de Dienst Wegen, Bruggen en Waterlopen nog eens met de vraag of ze die stenen ook wit kunnen verven. We houden u op de hoogte.
Met vriendelijke groeten, Ombudsdienst Stad Gent & OCMW”
“Geachte heer H.,
De Dienst Wegen, Bruggen en Waterlopen meldde ons dat ook de middenste boordstenen wit geverfd zijn. Hopelijk blijft de verlichting het nu ook doen zodat de zichtbaarheid optimaal blijft.
Met vriendelijke groeten, Ombudsdienst Stad Gent & OCMW”
Waarvan akte. Alles is vergeten en vergeven!
Hartelijk dank aan de administratief medewerker van de Ombudsvrouw Stad Gent & OCMW / Dienst Wegen, Bruggen en Waterlopen.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ach ja, zo gaat dat met belangrijke wegenwerken. Er moeten eerst gewonden (of zelfs doden) vallen alvorens men de plannen afwerkt of bijstuurt. Zo moest er langs de R4 in Drongen eerst een jonge fietser op het gescheiden fietspad neergemaaid worden alvorens men eraan dacht om vangrails te plaatsen en de maximumsnelheid tot 90 km per uur te beperken. Op de Albertlaan heeft men te snel de indruk gegeven dat de werken af waren, terwijl er nog geverfd moest worden en niet alle palen en verkeersborden waren geplaatst. En waarom dat stenen verhoog? Omdat veel weggebruikers geen rekening houden met het verkeersreglement heeft de overheid dan ook de neiging om overtredingen fysisch te beletten.Zo blijken automobilisten, zeker in de omgeving van het Sint-Pietersstation, systematisch het verbod te negeren een witte lijn te overschrijden, om rechtsomkeer te maken. Of om links af te slaan, waar dat zoals in de Voskenslaan ook verboden is.
Het verfwerk van de middenste boordstenen is prachtig. Normaal geef ik hiervoor 10 op 10, maar spijtig dat het buiten de lijntjes is.
Dit wordt dus maar 5 op 10
huug schittterende foto alsof je een bokser bent die net uit de ring komt ;-)
Huug,
zo zie je maar dat vallen loont!
P.S. IK heb zo het gevoel dat het niet de eerste keer is dat je met je fiets de ‘harde’ omgeving knuffelt! …
ja ja… :-) uitleggen en peeten tekenen. Heeft Jambers daar vroeger geen reportage aan gewijd? Met hese, doorrookte stem: ‘Alcoholisme in Vlaanderen. Hoe erg is het gesteld? Wat zijn de familiale achtergronden? Een indringende reportage over een van de laatste taboes’
Ik denk me te herinneren dat daar vroeger een haag in ligustrum te zien was. Die haag was een stille wenk om iedereen er attent op te maken dat me daar niet mocht oversteken! Men wil nu moderner doen en ‘den beton’ en de witte verf laten spreken. Dat is dus mislukt, wat te verwachten was. Ik ben echt ongerust in wat ons nog te wachten staat met de design-tendensen van sommige straatingenieurs. Ze moeten snelheids-ontradende straten teken zodat de automobilisten automatisch hun rijgedrag aanpassen. Mag ik de wens uitdrukken dat ze voortaan de lessen uit het verleden zouden leren, en niet systematiscxh de toekomst willen dwingen hun ideeen te volgen. Ik ga verder zwijgen of ik wordt hier weer afgemaakt als afbreker.
Huug, ik had u echt niet erkend, ge waart toch schoner op uw/ons eerste verjaardag! Kunt ge dat niet oplossen met wat maquillage?
Ondertussen ook kennis gemaakt met uw moeder in de nieuwe crypte van Sint-Pietersabdij. Ge hebt het geluk van nog zo’n jonge moeder te hebben, maar wees toch voorzichtig want ze heeft precies ook de neiging zoals gij van de donkere kantjes van de stad op zoeken, en dan: boem!
Wat baten kaars een bril als een blinde non een penis il!
Inderdaad! De eerste keer was trouwens ook op de Albertlaan en ook toen deed de verlichting het niet. Ik heb dus wel lichtjes mijn bekomst van de ‘Boulevard Albert’.
Bakkes, Brecht!
Ik dacht dat die boord daar lag omdat de baan als bustraject dient. Hoge bussen kunnen er dwars over rijden en de gewone wagens niet; het heeft dus niets te maken met design.
als ik eerlijk mag zijn vind ik dat hier veel te zwaar getild wordt aan een minuscuul probleem dat in extreme mate uitvergroot wordt omdat de auteur hier persoonlijk last van ondervonden heeft. Er zijn mijns insziens veel grotere verkeerskundige en maatschappelijke problemen dan een steen waar u uw bakkes aan bezeerd heeft. Iedere dag bezeren er mensen hun bakkes aan kasseien, stoepboorden, brugrelingen, fietsenrekken, verkeersborden, maar helaas ook aan landmijnen. Die mensen likken doorgaans hun wonden, krabbelen weer recht, slaan zich voor het hoofd en beloven plechtig zich geen tweede keer aan deze steen te stoten.
Als u vindt dat u allerlei instanties verantwoordelijk zijn voor uw onzachte landing, dan is dat eventueel uw recht. Maar ondertussen houdt u mensen bezig die misschien wél bezig waren aan positieve projecten ?
(dit is uiteraard enkel een kleine overpeinzing en niet slecht bedoeld, noch om polemiek te veroorzaken)
Inderdaad Frans, ook in de Voskenslaan schiet die boord zijn doel voorbij.. fietsers vallen, senioren zien het niet goed en automobilisten lappen er hun laars aan… zeker mensen met een fake-jeep lees suv…ik krijg er de kriebels van!! ik zou heel graag de mensen eens spreken die zoiets uittekenen.
Landmijnen! U ook al? Breek me de bek niet open. Gisteren ook nog op eentje getrapt. Beide benen kwijt! Maar goed. Wonden gelikt, rechtgekrabbelt en gelukkig had ik preventief een rolstoel bij de hand. Mij gaan ze geen 2 keer liggen hebben, want ik heb ook nog reservetubes mee, ha!
De ombudsdienst van Gent mag wel eens in de bloemetjes worden gezet. In het verleden heb ik ze ook op de hoogte gebracht van de parkeerproblematiek in Ledeberg. En ik moet zeggen ook dan hebbern ze correct gehandeld zoals nu. Bravo voor onze ombudsdienst.
Maar goed dat je niet op je mond bent gevallen, dat zou doodzonde zijn voor deze fijnzinnige bloglectuur.
Pfft, ik zou er wat van krijgen.
Om de haverklap moet ik het gekanker aanhoren dat er nooit niets gebeurd als je hier in dit landje met kleine ergernissen te maken hebt, dat ‘de overheid’ er niets aan doet, de kleine man altijd de bonen moet vreten etc, enzovoort…
Het verhaal hierboven toont aan dat men wél iets doet en ‘de instanties’ wél naar ‘de burger’ luisteren en daar tijd in willen steken en daar het belang van inzien, en het dus geen nut heeft om in een hoekje te zitten vitten en te verzuren.
Hup, alwéér niet goed. Neen, nu is het ineens niet serieus genoeg, een futuliteit, een microscopisch probleem, een zandkorrel in de woestijn wit schilderen.
Met de onderliggende boodschap:
“Wie denk jij wel dat je bent, worm, om de mannen op het stadhuis daarmee lastig te vallen, ze hebben wel wat anders te doen, wat een pretentie! Kruip terug in de Vlaemsche klei, doe normaal, je bent al gek genoeg. Wij houden ons alleen maar bezig met wereldproblemen, hongersnood, typhus, landmijnen, typhoons, beurscrashes… puh!”
“Val dood”, denk ik dan. Ik weet een mooi verhoog liggen van waarop dat kan.
(PS: Er stierven een ontzettend aantal mensen op deze wereld tijdens het schrijven van deze reactie maar dat zal me niet beletten om straks een dikke biefstuk met friet te eten, nah!
Wereldverbeteraars, met hun opgeheven vingertjes ook altijd, maar in hun eigen huis, en straat, en buurt is het onleefbaar, grmbl…)
Vanmorgen nog bijna met de wagen van die borduren aan de trambedding naar beneden gereden: niet gewend daar te rijden in combinatie met slecht zicht door die stortregen… volle witte lijnen zijn blijkbaar passé?
Inderdaad, onze Heilige Moeder de Ombudsvrouw is een schat! Ik herinner mij dat onze topzwemmers een zeker jaar tijdens zomer, tijdens hun trainingen vlak voor de Belgische Kampioenschappen niet goed begrepen werden door het zwembadpersoneel, en dank zij de Ombudsvrouw alles terecht is gekomen. Hebben ze haar dan de beloofde bloemen gebracht, dat weet ik niet meer.