RSSShortbus
De shocker movie van het filmfestival in Cannes. “Boogie nights, move over! There’s a new king in town.” “It’s no porn, it’s art” lezen we verder op de aankondiging. We hebben het over Shortbus, de spraakmakende film van John Cameron Mitchell die gemaakt werd met een vrijwel onbekende cast. Het belangrijkste kenmerk en de reden waarom er over deze film nog lang gesproken zal worden, is ongetwijfeld het tonen van expliciete seks.
Tussen de seks-scènes door wordt er toch een verhaal verteld. We volgen Sofia, een sekstherapeute die zelf nog nooit een orgasme heeft gehad en twee van haar patiënten, James en Jamie, een homoseksueel koppel. Zij willen hun seksuele relatie nieuw leven inblazen en zoeken een extra partner voor een trio-relatie. De personages ontmoeten elkaar vooral in Shortbus, een undergroundclub in New York.
Hoe dun het verhaal ook in eerste instantie lijkt (sekstherapeute op zoek naar een orgasme), de regisseur slaagt erin om geen karikaturen maar wel echte personen neer te zetten. Toch zijn het vooral de muzikale sfeer en de niet-evidente humor die de film recht houden. Wat dacht u van een homo trio dat lustig de “Star Spangled Banner” op elkaars instrumenten speelt of een vibrerend ei met afstandsbediening?
Nadat de hoofdpersonages zichzelf gezocht en gevonden hebben, eindigt de film met een muzikale scene in de Shortbus club die zo weggelopen lijkt uit een musical van de jaren 70. Helemaal erover, maar net daardoor helemaal op zijn plaats.
Ik zou de film omschrijven als een verhaal over “queer” zijn en beleven in het New York na 9/11. Laten we hierbij vooral niet vergeten dat de film een politiek statement genoemd mag worden tegen het puriteinse Amerika van Bush, iets wat veel minder speelt binnen Europa.
De expliciete seks is nergens chokerend of aanstootgevend, maar heeft ook niet geholpen om een film met diepgang te creëren. We twijfelen er dan ook niet aan dat deze film enorm tegenstrijdige reacties zal losweken. Maar dat het een cultfilm gaat worden, dat staat nu al vast.
Shortbus, door John Cameron Mitchell, nog te zien morgen (14/10) om 22u30 in de Capitole en in de Concertzaal van de Vooruit met fuif. Er zijn nog plaatsen beschikbaar.
© 2006 GENTBLOGT VZW