RSSGelukstraat
Het begon vorige maand toen mijn buren van de Gelukstraat ’s morgens wakker werden en voor hun voordeur een “voetmatje” zagen: mooi in krijt getekend met voor ieder van hen een ‘gelukkige’ boodschap: pluk de dag, wees gelukkig, have a nice day, geniet van de kleine dingen, …
Iedereen was het erover eens: dit was zeer leuk initiatief. Maar van wie het uitging, was niet geheel duidelijk. En waarom precies, ook niet. Beetje bij beetje sijpelde informatie door en kregen we een beter beeld van het project.
Geluk zit vaak in kleine dingen, dat was de premisse waar enkele studenten van uitgingen toen ze in samenwerking met vzw tapis plein een project begonnen rond Gelukstraten in Vlaanderen.
Ze kwamen tot de conclusie dat Vlaanderen slechts drie Gelukstraten kent, maar dat hield ze niet tegen om er iets moois van te maken. Ook in mijn buurt, want Gent is één van die drie steden met een Gelukstraat en ik woon daar (gelukkig) vlak naast.
In de voorbije weken werden de bewoners van de Gelukstraat geïnterviewd over hun visie op geluk en of zijzelf al dan niet gelukkig waren, wat hen gelukkig maakte… en gisteren is het dan concreet van start gegaan: een tafel werd opgezet met cake, koffie, warme chocolademelk en gelukshartjes (snoepjes). Er kon een briefje ingevuld worden waar je je graad van geluk kon op aanduiden, en het meest belangrijke: de mensen kwamen op straat om een praatje te slaan en elkaar (nog beter) te leren kennen.
Het gebeuren was officieel ingepland van 20u tot 22u, maar het begon in de praktijk al ruim voordien zodat de kinderen in de straat ook konden meegenieten, en het liep goed uit.
Tussen 20u en 21u werden de interviews uitgezonden, zodat iedereen kon luisteren wat de inwoners nu te vertellen hadden over geluk. Ervoor en erna werd aangename muziek gespeeld als achtergrond bij een gezellige babbel.
Geluk zit inderdaad in kleine dingen. Zoals een stukje cake krijgen van onbekenden en een babbeltje slaan met je buren.
We gingen allemaal met een brede glimlach terug naar binnen.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Het moet gewoon fantastisch leven zijn in de Gelukstraat. San (het was toch San, of niet, die fotografeerde?) heeft het net zo voor de lens gebracht zoals ik het zag. Of toch nét niet: gisteravond zag ik toch enkele zure gezichten (van automobilisten). Mensen die ondanks de verkeersborden zich toch door de straatjes van de waterwijk murwden, gezeten achter het stuur van koning auto en plots gehinderd werden door al die rustige gelukkig keuvelende mensen. Een dikke proficiat voor de organiserende buurtbewoners en de fotograaf-reporter van dienst.
Yep, ‘t was mijn madam aan het fototoestel. En ik was die mens die voorbij kwam fietsen terwijl hij naar televisie aan ‘t kijken was op zijn laptop. :)
Waar is dat de gelukstraat? In Gentbrugge? Waarom staat gij op de foto, Guido? omdat gij gelukkig zijt? het ziet er toch naar uit.
Battlestar Galactica?
En inderdaad, iedereen ziet er daar wel wreed gelukkig uit!
Genau. :)
Tja, Jean Marie, ik woonde daar vroeger in de buurt. Heb als kind nog in het Baudelopark zitten spelen, voor zover ik niet in de stadsbibliotheek aan de Ottogracht zat te wachten achter een boek. Je weet wel hoe het er vroeger aan toeging. Heb er net als Eedje Anseele nog op een bankje gezeten, die woonde hier om de hoek. Dat laatste is wel van voor mijn tijd. Ik heb heel de plannenmakerij over de eenmaking van het Baudelopark meegemaakt. Drugspuiten en condooms in zandbakken zien liggen en de hele discussie over ‘veilige buurten’ meegemaakt. Noem het nostalgie.
inderdaad, spijtig dat automobilisten ‘zonder het te weten of te beseffen’ geleid worden naar een woonerf als je van de Kongostraat komt…
hopelijk wordt de verkeerssituatie daar snel aangepast. Via de Oude Vest ?
Kleine correcties:
de organisatie was niet door de buurtbewoners, maar des te meer betrokkenheid.
Ik stond achter het mini foto-toestelletje. De juffrouw met de meer professionele camera trok foto’s voor de twee juffrouwen van de organisatie (zie laatste foto, rechtsonder).
Voor de rest: voor herhaling vatbaar. We waren deze zomer al begonnen met spontaan samen op straat te eten, volgende zomer zullen we dit verderzetten én met meer mensen.
‘t Is hier meer dan goed wonen.
Nee hoor. De verkeerssituatie is al lang aangepast: de automobilisten worden helemaal niet ‘zonder het te weten’ naar hier geleid. Er staan voor de Kongobrug al duidelijke borden dat er enkel toegang is voor plaatselijk verkeer. Deze borden worden nogmaals herhaald aan de ingang van de Baudelostraat (voor de mensen die de Baudelokaai inrijden vanaf de Steendam). De automobilisten weigeren gewoon de borden te respecteren.
Ik heb er nooit gewoond. Nochtans heb ik vele rondjes gelopen rond het Baudelopark. Cooper-testen gedaan. Nog meer rondjes. Ik zat in ‘t atheneum van de Ottogracht, en onze turnleraars wà t blij dat het parkje er was. Ik heb er zelf nog – en niet zonder succes – aan kogelstoten gedaan!