RSSGent 12.11.2017
Zondag. 7 uur ’s morgens. Thuis. Vroeg wakker. Ik zet me neer aan de lage sushi-bar. Krakend wel, dat door de knieën gaan doet af en toe wel pijn. Ik masseer de prikkelbaard op mijn wangen, draai het hoofd op de romp, links en rechts. Drink een slok groene thee.
Het wordt warm vanbinnen.
Af en toe shashimi als ontbijt nemen maakt de geest sterk. Het hout van de stokjes raakt m’n lippen zachtjes, in mijn inwendige stilte voel ik de rauwe visreepjes binnenglijden, ze smelten in de mond. Een toefje bijna fluorescerende wasabi prikt zich koppig tot achter in de neusholte, m’n ogen worden lichtjes vochtig.
Een druk op de knop van de afstandsbediening, de flinterscreen floept aan. Niet te luid. Er zijn er die nog slapen…Ik selecteer. Ik zoek nieuws. Ik vind een recent televisiegesprek met de Minister President. Een programma-man probeert jeudherinneringen bij de MP los te weken, grappige oude koeien.Over de grotten van Han en de watervallen van Coo en dat soort zaken, u weet wel, van vroeger. Een slinkse manier om de ietwat krijterige streepjeshemdman nog steeds, een jaar na datum, te bewegen tot nostalgische uitspraken over het oude België.
De interviewdemarche is echter ietwat halfslachtig.
Tja, iedereen met een beetje mediatraining ziet de bal wel over de groene grasmat komen aanrollen natuurlijk. De staatsman spreekt pasklaar en nuchter over een toch wel veel betere regeling na boedelscheiding, met veel efficiënter beleid, legt uit hoe het einde van een land onvermijdelijk was. Ons land. Ons land is een provincie geworden.
Ik floep het digitaal kanaal uit. Zit geïrriteerd in de Vlaamse ochtendstilte.
Met triestheid, en iets van een vage heimwee naar oude iconen van mijn jeugd.
De verbijsterende vergankelijkheid.
Straks worden de kinderen wakker…
Onze ‘Vlaamse’ kinderen.
Zuchtend sta ik recht en begin te rommelen in de ingebouwde kasten. Ik open een schoendoos vol met prulletjes en foto’s, één van mijn kleine museumpjes, hetgeen ik nog kan vinden, er zijn niet weinig prullaria verloren gegaan in verhuizen en verbouwen. Ze rusten in vrede, gecremeerd door Ivago.
Ik ga straks na het ontbijt een verhaal vertellen aan hen, hoe België was, over de laatste oudstrijders die op 11 november paradeerden, over koningen ook, het hele gamma van de verloren driekleurige heraldiek…, en dan de auto in naar Brussel.Zondags entertainement.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Weetjewat? 11 november zegt me totaal niets.
Ik woonde vroeger bij mijn ouders rechtover het momument aan het Zuidpark en die dag was iedere keer weer die “oude zakken” die ik zag paraderen met hun lintjes aan.
De “overlevers”.
De broekschijters dus, die in de loopgraven zo slim waren om hun kak in te houden en niet vooruit te stormen maar lekker gezellig hun kop inhielden om geen kogels op te vangen.
En gelijk hebben ze! Ik zou nét hetzelfde gedaan hebben.
Maar om daarvoor jaren nadien met mijn lintje mee te pronken.
Pfft…
Wat me wel tot tranen brengt is dat er destijds een heleboel mannen naar de dood zijn gebracht door pretentieuze franstalige vlaamse snobs.
Ondanks dat, is er eigenlijk niet echt veel nieuws onder de zon. De nieuwe Vlamingen worden ook vandaag door een “grote” meerderheid (één miljoen , bij de voorlaatste telling , niet ?) van het kiesvee uitsgespuwd.
Ik spHuug op “ironie†die het moet hebben van op de draad versleten clichés. Op het einde van hun Derde Rijk vonden de nazi’s ook dat “alle goeie†gesneuveld waren. Mijn grootvader ploeterde -als vrijwilliger- in de modder van 14-18, werd er gewond maar overleefde de hel (waarover hij zelden en met zeer veel moeite sprak), liep niet weg in 1940, had geen behoefte om met een lintje te paraderen maar had ook geen nood om opmerkingen te doen over wie dat wel deed. Die terughoudendheid mis ik in de dubbele reactie hierboven, die blijk geeft van onwetendheid (“11 november zegt me totaal nietsâ€, lees dan bijvoorbeeld eerst iets van onze jonge historica Sophie De Schaepdrijver), of dan toch van een elementair gebrek aan inlevingsvermogen (“oude zakkenâ€). Tot wat onwetendheid en gebrek aan inlevingsvermogen kunnen leiden, zien wij vandaag in Irak.
Huug, “iets” kan voor de mens maar waarde hebben als ge er moeite voor gedaan hebt. Onze jongere generatie hecht schijnbaar nog weinig waarde aan de princiepes als “vaderland”, of “België” omdat ze er niets, maar dan ook niets voor gedaan hebben (zelfs geen legerdienst).
Uw grootouders, meestal allen oudstrijders hadden dat respect wel, niet omdat zoals ge beweert het lafaards waren, die zo laf waren dat ze geen kanonvlees durfden zijn. Neen, zij zijn het die meer geluk hadden dan hen die de bom of dat obuske zelfs niet zien komen hebben. Ik vind het wel “laf” die mensen uit te schelden, ge waart er niet bij, ge kunt niet oordelen. Hun leven of hun dood is uw vrijheid. Het was zoals voor allen tegen hun goesting, maar ze hadden het meegemaakt.
Uw uitspraak over die Vlaming die zijn franstalige”snob”- officier niet verstond is gewoon afgezaagd door mensen die dat als voorwendsel willen gebruiken voor veel minder eerbare objectieven die nu nog bij het VB doorschemeren. In alle legers uit die tijd waren er soldaten die bevolen werden in een taal die ze moeilijk of niet verstonden; bij de Britten waren er Ieren, Afrikanen, franstalige Canadezen, aborigenen uit Australie enz, bij de Fransen zaten Noord-afrikanen, mensen uit al hun colonies, maar ook Bretoenen, Noord-Franse Vlamingen, Occitanen, Pronvencalen, enz…wiens moedertaal een soort patois was, bij de Oostenrijkers waren er Hongaren, Tchechen en Slovaken, Kroatiers, wiens taal niet het Duits was. Laten wij als Vlamingen daar toch aan denken!
Lach maar niet met de mensen die België als hun land beschouwen, een zakdoek groot! Er zijn altijd mensen die aan zelfbedrog doen met argumenten als “small is beautifull” en dan voldoening hebben aan hun “Groot-Vlaanderen” dat dan nog eens zo klein is dat het maar met moeite 2% van ons Verenigd Europa betekent. En ge wilt nog iets betekenen in die massa?
Duitsland is er wel 26%, en Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk 22% van.
Huug ik wil graag verder argumenteren, en ik hoop in dit geval dat ik u kan overtuigen van de waarden die de mijne zijn, en dat die ook de uwe mogen worden.
Huug, ik vind je minachting voor de overlevers van toen onterecht en het is onterend om ze af te doen als schijtlaarzen. met een minimum aan inlevingsvermogen zou je zo niet reageren.
ik ben zelf een pacifist, maar dat is volgens mij geen reden om de persoonlijke heldendaden én drama’s van die militairen te minimaliseren. hoe zeer ik ook tegen oorlog ben, ik heb begrip voor de behoefte van de overlevers om dit één keer per jaar in een ruimer kader te plaatsen, om op te roepen TEGEN oorlog en om lotgenoten van toen terug te zien.
is het misschien alleen gerechtvaardigd om in een oorlog te vechten als je er achteraf niet meer bent om het na te vertellen? wat met al die voor het leven getraumatiseerde soldaten? wat met al die gehandicapte overlevers? je vindt hun lintjes onterecht, maar vaak hebben ze het leven gered van hun strijdmakkers.
11 november zegt me ook niet veel, maar ik heb geen behoefte om alles af te breken dat mij persoonlijk niet aanspreekt. elk zijn meug.
Een filmtip, nu in de cinema: Indigènes over hoe het vrijwilligers uit de Franse kolonie verging die voor het vaderland kwamen vechten tegen de Duits
Het doet je ook beseffen dat het niet zo lang geleden is…
11 november is voor mij een dag vol ingetogen respect.
Respect voor die honderdduizenden die sneuvelden in de loopgraven…
Respect voor die soldaten die vochten in een oorlog die ze niet begrepen: noch de oorzaak, noch de wijze van oorlogsvoeren, noch de consequenties…
Respect voor die vele Vlaamse frontsoldaten die nutteloos stierven omdat ze de bevelen van hun Waalse oversten niet verstonden…
Respect voor de frontsoldaten die de moed hadden om deze wantoestanden aan te klagen…
En een beetje ingetogen woede omdat de nalatenschap van deze jongens schaamteloos wordt misbruikt door een partij die meent het grote gelijk te moeten verkondigen tegen alles en iedereen in en ten koste van alles en iedereen; een partij die het zelfs opportuun achtte om de gedenkdag bij uitstek voor onze moedige voorvaderen, de Ijzerbedevaart, te moeten vandaliseren met bruut geweld. Hoe laag kan je vallen…alleen uiterst jammer dat de hele vlaamse beweging tegen wil en dank soms wordt meegetrokken in die val.
Werp uw kroon naar de Ijzerwake. IJzerwake is niet het VB maar een beweging die de oude Vlaamse normen “AVV VVK respecteert in tegenstelling tot de IJzerbedevaart die hun reden van bestaan verkocht hebben aan Bert den bleiter en zijn alkolieten. Bah
Ik denk niet dat racistisch gewauwel deel uitmaakt van het Ijzertestament. Wel integendeel! We zouden best niet vergeten wie er allemaal aan onze zijde hebben gevochten destijds. En de leuze ‘Nooit meer Oorlog’ van op de Ijzertoren is ook zeker niet gediend met de confrontatiedemagogie die op de Ijzerwake schering en inslag is. Ik ben soms ook niet 100% tevreden met de Ijzerbedevaart in z’n huidige vorm, maar ze houdt tenminste nog de echte waarden van de frontsoldaten in ere (pacificisme, respect voor alle talen (en culturen), democratisch streven naar meer zelfbestuur, etc.)i.i.t. tot de haat die even verder langs de Ijzer wordt gespuwd en die een belediging is voor elke soldaat die daar ooit het leven heeft gelaten.
Er zijn ook nog Belgen die dan weerstand geboden hebben aan deze aanval…ook zij wensen nooit meer oorlog!
JMDW: misschien is het omgekeerd: geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om iets te doen voor een principe als “vaderland”, laat staan België. Dat ik er niets voor gedaan heb, is niet de oorzaak dat ik weinig waarde hecht aan die dingen, maar dat ik er nooit iets voor zal doen is een gevolg van het feit dat dergelijke artifiële begrippen en dan vooral dat kunstmatige België voor mij absoluut geen waarde hebben. De vrijheid en het zelfbeschikkingsrecht van een volk, dat is andere koek.
Verder volledig akkoord met wat VTR hieronder zegt, ik kon het niet beter verwoorden!
Het woord “vaderland” is nu wel wat ouderwets, maar het heeft voor mij volgende betekenis: het is een verzamelnaam voor uiteenlopende princiepes, ideeen, localisaties, mensen waarmee ik leef, het kader van mijn werk, waar ik woon, en de structuur waarmee dat alles verbonden is.
Elke burger heeft tov dit begrip rechten en plichten. Dat ge dat nu kunstmatig noemt is uw visie, maar in werkelijkheid heeft het zijn historische achtergrond en verantwoording.
Sommigen vinden schijnbaar dat solidariteit aan hen niet besteed is, dan moeten ze ook geen solidariteit van de rest van onze samenleving verwachten, of wel misschien. Daar bestaat wel een zeer eenvoudig woord voor, maar ik wil die hier niet schrijven, omdat ik niemand wil vernederen.
Ik gruwel ieder jaar van die herdenkingen die zo’n kortzichtige verheerlijking van de oorlog waarin de goeden en de helden natuurlijk de overwinnaars zijn en die hypocriete leuze ‘Nooit meer oorlog’ terwijl er juist nooit méér oorlog geweest is sinds 14-18.
Als ik schrijf dat 11 november me niets doet dan is het dat ik niet zomaar klakkeloos wil geloven dat de mensen die erin gebleven zijn en het overleefd hebben ‘helden’ zijn. De hele oorlogsmachine en al die sacrele nonsens en verheerlijkingen ervan (kijk maar eens rond in Ieper, de herdenking is daar een industrie waar de hele stad van leeft) maakt me ongemakkelijk. En jawel JM ik heb mijn legerdienst gedaan. Moesten ze het ooit organiseren dan zit ik echt niet uit te kijken naar een bijeenkomst met mijn ex-”strijdmakkers”. En moest het te herdoen zijn dan zou ik voluit gegaan zijn voor het statuut van gewetensbezwaarde, ik beklaag het me tot op vandaag dat ik dat destijds niet gedaan heb.
Ik denk dat we het over het algemeen over dezelfde waarden en ideologie hebben en beiden voluit voor diezelfde waarden en ideologie zouden gaan, maar het begrip “vaderland” is nogal gelinkt met “staat” en da’s echt niet mijn ding. Je zal mij nooit met een driekleur op mijn kop zien om diezelfde waarden te verdedigen.
Je aanval ivm solidariteit vind ik persoonlijk nogal grof. Solidariteit heeft niets te maken met het begrip vaderland, ik zie dat volledig los van elkaar en ik zou het allesbehalve appreciëren mocht die uitlating op mij bedoeld zijn.
huug, volgens mij is dat geen verheerlijking van de oorlog hoor. Afgaande op de verhalen van m’n bloedeigen grootvader ( RIP ) besefte ik hoe ingrijpend zoeits als een oorlog moet geweest zijn. Gruwel, honger, en hawel veel onverwachte solidariteit.
Wat belgië betreft, wat is onze identiteit ? Wat is een Vlaming? Wat is een Belg?
Hoe zou U het vinden als Padanië zich van Italië zou afscheuren? Gewoon omdat zij financieël beter boeren dan ‘hun’ zuiden van het land.het is toch wat met dat zuiden van landen…:-)
Ik ben geboren in België, hou van dit charmante tweetalig land, dat net dicht genoeg tegen alle grenzen ligt, wanneer het regent in Parijs dan druppelt het in Brussel. Thank God dat we niet ingelijfd zijn in *Duitsland ( de horror) of van voeger nog *Nederland (jukkie)…..
Het provincie-land Vlaanderen dat sommigen zouden willen lijkt me een eerder saaie bedoening; bovendien worden we dan afgesneden van een verworven cultuur, dat stukje verworven cultuur waar onze voorouders voor gevochten hebben omde grenzen van deze gemeenschap (ook genoemd ””vaderland””’, te verdedigen.)
We zijn Belgen jong, het is een moeilijke, lappendekendeken identiteit, we zijn bastaardkinderen, but, as they say in Engllish; ‘you don’t know what you got untill it’s gone!’
Het gaat niet over goed tegen slecht. Mijn overgrootvader (oudstrijder RIP) bezocht trouwens ieder jaar ook de graven van de Duitse ‘vijand’. Sacrale nonsens en verheerlijking? Ik raad u aan om dringend eens naar Ieper en omstreken te gaan, misschien in het zog van een Engelse school. U zult merken wat de impact is. Plots zijn overleden familieleden dichtbij, plots is oorlog dichtbij, plots is gruwel dichtbij, plots is Irak dichtbij…Ieper en omstreken is een blijvend symbool voor de gruwel van de oorlog en doet constant nadenken over de ‘streken’ die men tegenwoordig uithaalt. En o ja, dat de hotelier en een pralineverkoper een centje meepikken van de vele bezoekers, daar s toch niets verkeerd mee?
Uw reactie getuigt in ieder geval van grote onwetendheid. Als would-be gewetensbezwaarde en dus wellicht pacifict zou u toch mogen weten dat in Ieper niet de oorlog maar de vrede wordt geprezen? Misschien in Flanders Fields eens bezoeken, of de Menenpoort, of de Ijzertoren…
in de Ieperse grond liggen trouwens Sikhs, Gurka’s, Magrebijnen, Chinezen, Nieuw Zeelanders, Aboriginals, …kippenvel, ik zweer het U!
We houden toch zoveel van onze “Moedertaal”, waarom dan onze vader verloochenen ? Laat ons ook van ons “Vaderland” houden. Het beleid heeft hier niets mee te maken, ben je niet akkoord met het gevoerde beleid, doe er dan wat aan, we leven in een democratie waar de burger kan beslissen welk bestuur hij wenst.