RSSHappy Feet
Wie een hekel heeft aan animatiefilms voor het grote publiek, aan pinguïns en aan hoofdpersonages die het constant op een zingen en dansen zetten, mag gerust deze recensie overslaan, aangezien Happy Feet alle voorgaande elementen combineert.
De film opent meteen met een bijzonder aanstekelijke scène waarin vrouwtjespinguïn Norma Jean (stem van Nicole Kidman) al de mannetjes in vuur en vlam zet met een stomende versie van ‘Kiss’ en het hart verovert van Memphis. In de wereld van de keizerpinguïns vind je immers een partner door te zingen. Elke pinguïn heeft zijn eigen, unieke ‘hartelied’ en wanneer het paarseizoen aanbreekt gaan ze al zingend op zoek naar een pinguïn wiens hartelied hen beroert. Uit de ontmoeting van Norma Jean en Memphis komt natuurlijk een ei voort, maar Memphis is zo betoverd door zijn verovering dat hij tijdens een koude winterstorm al dagdromend het ei laat vallen, wat in pinguïnland een ware ramp is. Het ei komt een tijdje later gelukkig toch uit, maar al vlug blijkt dat er iets fout is met hun jong Mumble (Elijah Wood). Wanneer de jonge pinguïns in de klas op zoek gaan naar hun hartelied, blijkt Mumble behoorlijk vals te zingen. Een onvoorstelbare ramp, want geen hartelied betekent ook geen partner, geen ei, geen toekomst kortom in de pinguïnmaatschappij. Dat Mumble uitstekend kan dansen, lijkt de dingen bovendien eerder erger dan beter te maken.
Tijdens het zwemmen blijft de onaanvaarde Mumble plots alleen achter. Gelukkig blijft hij niet lang in deze onfortuinlijke positie, want daar verschijnt een groepje van Latino Adelie-pinguïns, klein van gestalte maar rad van tong, grappig, macho, en bijzonder onder de indruk van de danspassen van Mumble. Samen met hen keert hij uiteindelijk terug naar keizerpinguïnland, waar hij met hun hulp het hart probeert te veroveren van zijn jeugdvriendinnetje Gloria. Het loopt echter weer fout af, en op de koop toe wordt Mumble ervan beschuldigd de oorzaak te zijn van de hongersnood door het gebrek aan vis. Mumble is vastbesloten de echte oorzaak te vinden, en trekt samen met zijn kleine latinovrienden en de gekke goeroe Lovelace (Robin Williams) op pad.
Wat mij betreft is deze film een aanrader, vooral op een moment dat je zin hebt in een vrolijke, lichtvoetige, grappige film. Het leuke is dat er best ook wel kritische noten inzitten. Zo vind je in de film een duidelijke aanklacht tegen wat de mens het milieu en de dierenwereld aandoet. Toch blijft het steeds een ook voor kleine kinderen geschikte familiefilm. Zo komt er na een zeer duister stuk toch weer een happy end. Een must voor een familiefilm, maar het doet de boodschap wel weer deels teniet, en dat vind ik ergens spijtig. Het zou een andere film geweest zijn moest hij een kwartier eerder stoppen… Ook het pleidooi om gewoon jezelf te zijn en niet enkel de eeuwenoude tradities en normen te volgen, kon me best bekoren. Leuke film!
Happy Feet van George Miller, te zien in Kinepolis (Decascoop) aan Ter Platen.
© 2007 GENTBLOGT VZW
‘t Was inderdaad een grappige animatiefilm, alleen lag ‘de boodschap’ er weer zó zwaar op.
de laatste 15 minuten waren er te veel aan, met een droevig einde van de pnguin in een troosteloos aquarium was iedereen veel meer met een gevoel”de wereld gaat om zeep” buiten gekomen.
maar ja de film moet ook voor de kleintjes/simpelen van ziel leuk blijven.
een aanrader!
Josie, geen kinderen I suspect? Anders wellicht wat meer begrip voor happy end, denk ik;-)
Uitstekende film. Daarna ben ik gaan zien naar Acalyptico, directed by Mel Gibson. Strakke film ;)
Prachtige film! Een aanrader
Het was een leuke animatie film en ook nog educatief.
Sjaco en de happy family
Ik ben gaan kijken met mijn neefje en nichtje. Zij vonden het heel leuk. Maar ik ga ook akkoord dat het inderdaad meer impact had gehad als hij een kwartiertje eerder gestopt was. Het gaf perfect weer hetgeen ik voel als ik in een zoo rondloop. Triest om de dieren in de kooi ipv opgetogen van een leuk uitstapje.
Ik heb hem in het Nederlands gezien (wegens kindjes). De stukjes die ik in het Engels in trailers heb gezien doen mij helaas wel vermoeden dat de Engelse versie veel leuker is.
Bovendien vond ik het soms ronduit onverstaanbaar. Of zou dat liggen aan het feit dat de Studio Skoop geen state-of-the-art geluidssysteem heeft? Nog iemand? Of word ik stilaan doof?
Het was trouwens een beetje triest om te zien dat er behalve een scoutsgroepje niemand anders in de Skoop zat – terwijl de zaal in de Decascoop (of hoe heet dat ding vantegenwoordig) vermoedelijk wel goed gevuld was…
Een film waarin je voeten gaan jeuken om mee te dansen… plezant.
Aan die zogezegde boodschappen zou ik minder hard tillen. Kinderen worden hiermee overspoeld en ik heb echt niet de indruk dat ze er nog sterk van onder de indruk geraken.
Ik vond, als we het dan toch over boodschappen hebben, de uitsluiting van iemand die anders is meer binnenkomen. Maar dat zal dan wel met mijn buurtwerk-werk te maken hebben zeker ?