RSSBrandende kruistocht
Ilse reed gisterenavond door de Dampoortstraat, en zag een menigte van wel tweehonderd man bij Game Mania staan. Een overval? Of toch iets met de World of Warcraft-stickers op de vensters? Zij nam, verdoken opgesteld, een aantal foto’s –een mens weet nooit of de politie bewijzen zou vragen. Een kwartiertje later, aan de internetchat met uw dienaar, werd het duidelijker: The Burning Crusade kwam gisteren uit!
De brandende wà t? World of Wà tcraft? Wel: misschien zegt het u niets, maar de kans is bijzonder groot dat u minstens een paar mensen kent die er meer uren en dagen in spenderen dan hun lief is. World of Warcraft is wat men een Massively Multiplayer Online Role-Playing Game noemt (MMORPG voor de intimi), en voor één keer dekt de vlag de lading wel degelijk: met massief veel tegelijk spelen mensen samen op het internet een rollenspel. Miljoenen mensen wereldwijd betalen ongeveer een halve euro per dag om in de wereld van Azeroth te kunnen leven.
Want dat is het wel degelijk, leven. World of Warcraft is geen eenvoudig hak-slash-sla dood-spelletje. Dat kà n het zijn, maar om hogerop te geraken moét men samenwerken. Niet dat men noodzakelijk hogerop hoeft te geraken: er zijn mensen die in World of Warcraft niets anders doen dan de wereld verkennen en in kaart brengen. Weer anderen doen niets anders dan speculeren op inkoop en verkoop van goederen in Ironforge, één van de steden. En nog anderen specialiseren zich in vissen, of kleermakerij.
De spelers zijn mannen en vrouwen, jongens en meisjes van alle leeftijden, van over de hele wereld. Van obsessieve acht-uur-per-dagspelers tot mensen die achter de schermen de gildes op wieltjes laten lopen. Met alle mogelijke beroepen en achtergronden. Vergeet het stereotiepe beeld van de puisterige nerd die eenzaam achter zijn computer spelletjes speelt. World of Warcraft is een sociaal spel. Zonder goede samenwerking en heldere communicatie geraakt men er niet. Een Belgische scholier van veertien kan ‘s avonds perfect samen met een Duitse bedrijfsleider en een Poolse huisvrouw een aanval plannen of schatten gaan vergaren, en daarbij zonder enig probleem de leiding op zich nemen. Geen onderscheid jong/oud, man/vrouw, allochtoon/autochtoon, universitair/laaggeschoold: alleen de intrinsieke kwaliteit van de speler telt, niet wat er toevallig in de ‘echte’ wereld speelt.
En die Burning Crusade? Dat is een uitbreiding voor World of Warcraft. Nieuwe inhoud verscheen al zeer regelmatig on-line, maar nu komt er in één hap een hele hoop bij. En zijn er ook een aantal nieuwe rassen waarmee kan gespeeld worden, en er komen tien levels bij: zeventig in plaats van zestig. Allemaal bijzonder boeiend voor wie er mee te maken heeft. Echt waar. Serieus. Vannacht tussen middernacht en half één ging Game Mania speciaal open, en de winkel stond op géén tijd vol:
Voor wie er zin zou in gekregen hebben: meer informatie dan u ooit wou vinden staat op het internet te vinden, en World of Warcraft kunt u in zowat elke winkel kopen waar games verkocht worden.
(Foto’s: ilse)
© 2007 GENTBLOGT VZW
Heel leuk initiatief van GameMania!
In Engeland is dit trouwens de normaalste zaak van de wereld, meer van dattem hier.
Nog zo’n “spel” dat als een magneet op je inwerkt: Second Life
Deze titel zou ik niet echt onder de games rekenen, daar zit totaal geen gameplay in…
WOW is inderdaad een schitterend game, maar Second Life da’s crap (in mijn ogen). Dit doet de definitie van een goeie game alleen maar oneer aan.
@lvb: Vandaar m’n aanhalingstekens. Als concept kan het wel tellen vind ik. Het is geen game, het is een businessplatform en voor sommige mensen, met een ongelukkig eerste leven, eventueel een tweede leven.
in second life brengt het merendeel hun virtueel leven door in de rosse buurten. Enig idee of de gemiddelde world of warcraft-speler een hoger virtueel levensdoel heeft?
Ik zie wel alleen maar vrouwvolk achter de toonbank staan en niet tussen de mensen die in rijen staan aan te schuiven. Maar ach, we zullen Michel maar op zijn woord geloven als hij vertelt dat het een zeer democratisch spel is zeker? ;-)
Ja, da’s waar, het concept is goed gevonden.
Goeie, Joke;-)
Het blijft een minderheid, vrouwen in World of Warcraft, maar toch: zo’n zestien procent, gemiddeld 34 jaar oud, gemiddeld een kleine 23 uur per week on-line, da’s niet niets.
Toch een schattig beeld: stoere mannen, braaf in de rij, om een spèlletje te kopen. Homo Ludens?
Vrouwen zijn slimmer: die sturen gewoon hun vent door regen en wind om middernacht naar de spelletjeswinkel.
(he shoots, he scores) :)
Ik begrijp nog steeds niet waar die collectieve belangstelling voor -ocharme- computerspelletjes vandaan komt. Aan mij zijn ze in ieder geval niet besteed, ik vind ze allemaal oerdom. Dat grote mensen zich dà à r mee bezighouden, man man man…
Wist je dat de game-markt groter is dan de film-markt? Nu ja, het doet er niet echt toe. Maar ik zou volwassenen die games spelen, nu niet per sé onder de noemer ‘kinderachtig’ onderbrengen, althans dat concludeer ik toch uit wat je schrijft.
Vorig jaar verscheen er een artikel in De Standaard, dat gamers de ideale zakenlui zijn (ze hebben een grotere competitie-drift, net als in games gaan ze ervan uit dat er voor elk probleem een oplossing is, ze geven dus niet rap op). Deze info haaldden ze uit een wetenschappelijke studie:
>
En vóór iemand afkomt met “games zorgen alleen maar voor geweld†nog dit ;)
Er is onderzoek naar gedaan en daaruit bleek dat games op zich geen geweld uitlokken. Het is wanneer iemand al een bepaalde agressie in zich heeft, dat dit kan aangewakkerd worden.
Zeg dus niet meer dat spelletjes (alleen) voor kindjes zijn ;)
Er is iets niet goed doorgekomen… Mijn quote:
“Een nieuwe generatie is opgestaan: de gamer generation. Jongelui die opgroeiden met videospelletjes zijn flexibeler, socialer en volhardender dan andere leeftijdsgroepen. Daardoor scoren ze beter in het bedrijfsleven. Dat blijkt uit onderzoek van de Amerikaanse technologie-watchers John C. Beck en Mitchell Wade.”
Beste lvb,
Ik heb nergens beweerd dat computerspelletjes “kinderachtig” zijn. Van de spelletjes die ik al gezien heb mag je gerust zeggen dat ze allesbehalve kinderachtig zijn… Alleen, tja, ik weet ze niet te appreciëren. Maar daar hoef je voor mijn part niet wakker van te liggen, hé !