RSSOp zoek naar een draad
Met de Tone Clusters ging er dinsdagavond een onuitgegeven formatie in première in de Handelsbeurs. Wat hebben Kris de Bruyne, Jean-Marie Aerts, Patrick Riguelle, Henri Ylen, Filip Casteels en Vévé ‘Shake’ Mazimpaka met elkaar gemeen? Het zijn wellicht vrienden, het zijn beslist goede muzikanten, ze speelden mee op de laatste cd van Kris de Bruyne en Mazimpaka als extra kan een meer dan aardig potje zingen, maar naar de draad die alles moest verbinden, bleef het vergeefs zoeken. Ieder deed om beurten zijn eigen ding.
Kris zong af en toe een liedje uit Westende Songs, waarbij hij gewoontegetrouw te vaak in onverstaanbaar gemompel verviel. Verder speelde hij braaf mee als het iemands anders beurt was. Patrick Riguelle kon tenminste verrassen met zijn keuzes uit de veelal oude Franse doos: van Jacques Dutronc over Gainsbourg en Bourvil (het hilarische Salade de fruits) tot een songfestival-draak van Isabelle Aubret, maar ook een schitterende cover van Arno.
Filip Casteels zong o.m. Rusty Cage van Soundgarden, Catfish van Dylan en Cold grey light of dawn van Nick Lowe. Jean-Marie Aerts haalde uit met de klassieker Crossroad Blues van Robert Johnson (1932!), maar hield het verder hoofdzakelijk instrumentaal. Henry Ylen mocht tussendoor ook even zingen over her high heel shoes. Vévé ‘Shake’ Mazimpaka had haar bijnaam niet gestolen, maar zong voorts behoorlijk aanstekelijk.
Maar opnieuw, veel had het niet met elkaar te maken. Het meest leek Tone Clusters nog op een groep in dat ene bisnummer van Bob Dylan, Sad-eyed Lady of the Lowlands waar de puzzelstukjes heel even op hun plaats vielen. Het gaf een idee van wat het concert had kunnen zijn, maar (nog) niet geworden was. Ook even vermelden dat er nog behoorlijk aan de balans mag worden gesleuteld, want die ging af en toe door het dak.
Tone Clusters, gezien in de Handelsbeurs 16/01, nog een tijd op tournee in Vlaanderen.
© 2007 GENTBLOGT VZW