RSSDe poëzie van jazz (+ vrijkaarten)
Is er een muziekgenre dat dichter bij de poëzie staat dan jazz? Dat is een retorische vraag, beste lezer, en dient voornamelijk als captatio op deze Gedichtendag.
Het leek wel een tall people convention, zondag (21/01) bij Tuur. Hoogbenige exemplaren van beide geslachten plooiden zich samen aan de krappe (voor hen toch) tafeltjes. Treffend, want ook Leroux (gitaar) en Mendoza (piano) zelf zijn begiftigd met een eerder rijzige gestalte die het plafond boven het eigenlijk niet overdreven hoge podium angstwekkend naderbij bracht.
De muziek was eerder rustig en sereen. Geheel in tegenstelling tot sommige passages op Leroux’ debuut Angular waren –pardon the pun– de scherpe kantjes van de composities eraf gehaald. De gitarist had even opwarming nodig, maar naar na een korte aarzeling speelde het duo als een trein. Zowel de titelloze composities (“als iemand suggesties heeft, het is nu de moment”) van Leroux als die van Mendoza –die dan weer wel van veelbetekenende titels waren voorzien zoals Beautiful Emptiness– werden ten zeerst geapprecieerd. De stijl appelleerde bijwijlen aan Sound of Summer Running (Pat Metheny met Marc Johnson).
Dinsdag (23/01) gingen we nog even richting Hot Club de Gand, voor het concert van Eric Vermeulen (piano), Robin Verheyen (sax), en Marek Patrman (drums). De contrabas van Brice Soniano werd er onder voorbehoud bij gezet, maar die hebben (helaas!) niet gezien (noch de contrabas, noch Soniano).
Van de rest hebben we eigenlijk ook niet veel gezien/gehoord. Het concert begon al wat later (22u15 kroop voorbij, en het was nog later voor het uiteindelijk begon), en wij waren oververmoeid. Iets voor elf –na het tweede nummer van de eerste set– zijn we huiswaarts gekeerd, nog op tijd voor een van de laatste trams aan de Korenmarkt.
Aan de muziek heeft het alvast niet gelegen, dat we de Club hebben verlaten. “Dat is dus wel de top van België,” hoorden wij een metal getooide jongeman op de eerste rij tegen aan twee soortgenoten vertellen. “Allez, dat heb ik daarjuist toch horen vertellen.” En top was het heel zeker. Verheyen warmde nog even (letterlijk) zijn sax(en) op, Vermeulen ontkleedde de piano voor een krachtiger sound, en Patrman omringde zich met cymbalen. De sound was duidelijk, verzorgd geïmproviseerd, en de bal werd sportief doorgespeeld tussen de muzikanten. Zelfs op slechts twee nummers tijd was duidelijk dat dit een goed concert was.
De metal men hadden blijkbaar toch iets anders verwacht van de Belgische jazztop, want na druk gefluister en gelach, verlieten ze aan het eind van het eerste nummer het concert. Amper één nummertje later zouden wij hen volgen, met verschrikkelijk veel spijt in het hart, ingegeven door een vervelend verantwoordelijkheidsgevoel dat ons voorhield dat de volgende dag de wekker alweer om 6u zou aflopen.
Zondag 28 januari halen we alweer onze schade in, met een concert van Phil Abraham (trombone) en Benoit Vanderstraeten (bas). Twee muzikanten die al langer meedraaien dan u zou vermoeden. De trombone is –na de trompet– mijn favoriete instrument, en als Phil Abraham dan ook nog eens ‘de Chet Baker van de trombone’ wordt genoemd, kan het moeilijk stuk. Wilt u ook eens horen hoe dat klinkt? Dat kan, want Gentblogt mag 5 vrijkaarten weggeven voor dit concert. Stuur snel een mailtje (met als onderwerp: “Vader Abraham bij Opa Tuur“) naar het redactie-adres, zodat wij u even snel kunnen laten weten of u tot de gelukkigen behoort.
O ja, nog een laatste snelle tip: als u Jef Neve nog niet aan het werk hebt gezien en/of zijn nieuwe CD Nobody is illegal nog niet hebt gehoord, dan moet u vooral dinsdag 30 januari in de theaterzaal van de Vooruit zijn.
Abraham РVanderstraeten, zondag 28 januari om 20u bij Opatuur, Citadellaan 17. Toegang 10 EUR of gratis met ̩̩n van onze vijf vrijkaarten.
Jef Neve – Nobody is illegal, dinsdag 30 januari om 20u in de theaterzaal van de Vooruit. Toegang 14 EUR (kassa) of 10 EUR (vvk).
© 2007 GENTBLOGT VZW
Nog maar eens proberen voor die vrijkaart. Ooit lukt het wel!!
Maar als ge het in de reacties probeert zal het niet lukken hé…