RSSHugo Claus: Het teken van de hamster
Naar aanleiding van de Gedichtendag 2007, brengt Gentblogt u aantal gedichten over Gent en/of door Gentse dichters.
We beginnen de dag met Hugo Claus, eminence grise van de (Zuid-)Nederlandse literatuur, Vlaanderens (wan)hoop op de Nobelprijs. Geboren in Brugge, gedeeltelijk gevormd in Gent, en spendeert zijn volwassen leven voornamelijk zwevend tussen Gent en die andere stad, Parijs.
(kort fragment uit een lang verhalend gedicht van 31 pagina’s)
(…)
Te Gent zijn de huizen grauw gekarteld. Hun huid
is als die van een vrouw met pokken. De bewoners,
halfzoolgangers, hokken er welgezind.
Mijn straat is voortdurend
aangetast door het onbeweeglijk water der rivier.
Mijn huis is als alle huizen hier, de bezoeker
wordt er door de stank verrast
als door zijn vaders adem van zuur bier, een heel klein kind.
Dit stadsgedeelte wordt bezocht des zomers
door Duitsers met kiekkast en kijker. De winkeliers
worden er des zomers rijker in de schaduw van de Post
en de Drie Torens, en in hun keuken vlot de geur van lijk er
als in de wind.
Met een vreemdte in de schildklier
en in kuiten
ben ik deze weer huiswaarts gegaan,
na deze dagen nog steeds gehalveerd
door het Brugse grijs en verwilderd
door de gulzige vragen naar de reden en de zin
van de reis en van de nurkse glimlach
die wij van elkaar verdragen
en die ons bindt.
Ik zie de tijd van de verdeelde mens
nog niet verdwijnen.
(…)
Uit: Hugo Claus, Gedichten 1948-2004, De Bezige Bij, Amsterdam, 2004.
© 2007 GENTBLOGT VZW
“Mijn huis is als alle huizen hier, de bezoeker
wordt er door de stank verrast”
Ik vermoed dat hij het over het centrum heeft, maar wat ik me afvraag is dat nu echt zo of overdreven van Claus? Ik heb er eigenlijk nog nooit echt op gelet, alleen de geur na de Gentse feesten…