RSSLigconcert met klankschalen
“Ligconcert met klankschalen (of singing bowls in het Engels)” heb ik in mijn agenda genoteerd. Ik heb geen flauw idee wat ik mag verwachten, maar een uurtje met mijn ogen dicht naar een klankconcert luisteren, dat spreekt mij wel aan. We rijden naar Merelbeke waar we verwacht worden in het Centrum Astro-Ohm.
Guido Martens, filosoof en muzikant, zal vanavond het klankschaalconcert verzorgen. Hij zit voor een Chinese Gong en tussen een indrukwekkende verzameling klankschalen. De rest van de ruimte wordt ingenomen door 20 mensen, die elk een ligmatje en een dekentje bijhebben. Zodra iedereen aanwezig is, wordt de ruimte lichtjes verduisterd.
De klankschaalspeler begroet alle aanwezigen, die rondom hem liggen, en begint met een woordje uitleg over de instrumenten. We onthouden dat deze afkomstig zijn uit het Himalaya gebied, maar vandaag vooral bekend zijn als “Tibetaanse schalen”. Een traditionele schaal werd gemaakt uit 7 metalen (waarbij elk metaal verwijst naar één van de 7 gekende planeten uit de oudheid): goud (Zon), zilver (Maan), kwik (Mercurius), koper (Venus), ijzer (Mars), tin (Jupiter) en lood (Saturnus). De binnenkant van de schalen wordt bewerkt met een hamer, wat er voor zorgt dat elk exemplaar uniek is. Het aanslaan gebeurt met een slagstok of mallet en resulteert in een langdurige en brede klank.
De schalen worden al eeuwen gebruikt voor gebed en meditatie, vandaag vinden we ze ook terug in vele vormen van therapie.
Na de inleiding wordt iedereen verzocht om comfortabel te gaan liggen en de ogen gedurende het concert gesloten te houden. Na de sessie verzekert Guido ons, zal hij nog een paar minuten spelen zodat iedereen de kans krijgt om hem aan het werk te zien.
Ik sluit mijn ogen en laat mij een uur lang meevoeren door allerlei geluiden en klanken die moeiteloos in elkaar overgaan. Het is rustgevend en slechts heel af en toe onderbreken de klankschalen mijn gedachten en dwingen ze mij om aandachtig te luisteren. Soms weerklinkt er een onbekend geluid waarvan ik mij afvraag wat het zou kunnen zijn, maar ik ben te ontspannen om mijn ogen te openen. Met het weerklinken van gong zit het concert er bijna op. Het uur is werkelijk voorbij gevlogen.
De klanken ebben langzaam weg en Guido vraagt iedereen om stilaan vingers en tenen te bewegen. Nadien komen armen en benen aan de beurt tot iedereen weer helemaal terug is. Ik kan niet echt een woord vinden voor de toestand waarin ik mij bevond, maar het was ergens tussen dromen, slapen en wakker zijn in. De ruimte wordt iets meer verlicht en de gastvrouw komt met een glaasje fruitsap rond.
Wie iets kwijt wil over zijn ervaringen wordt aangemoedigd om dit te delen met de andere aanwezigen. Ik hoor bijna iedereen vertellen hoe ontspannend het uurtje is geweest. Twee dames hebben ook een visuele beleving gehad en zagen iets dat ze vergeleken met het uitbarsten van een vulkaan.
Ik begrijp nu waarom klankschalen gebruikt worden voor verschillende vormen van therapie. De moelijk te beschrijven impact van de klanken en de toestand waarin je jezelf bevind, verklaren ook de spirituele sfeer waarin klankschalen baden en waarmee ze geassocieerd worden. Voor mezelf onthoud ik vooral de rust en het ontspannen gevoel dat ik ervaren heb. Het was een uur puur genieten.
Meer info: Wie een klankschaal concert wil bijwonen kan terecht bij het Centrum Astro-Ohm.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Ik heb een tweetal jaren terug ook een dergelijk ligconcert meegemaakt met dezelfde Guido Martens. Ik vond het een unieke ervaring die jij, Smetty, heel exact beschrijft. Ik zou het niet beter kunnen verwoorden en ik kan iedereen aanraden ook eens aan zo’n concert “deel te nemen” !
OK.
Maar mij lijkt het dat Gentblogt een erg, laat ons zeggen beperkt idee heeft van wat er voor werkelijk interessante ( Ã n internationaal gereputeerde ) artiesten in Gent huist.
Kijk eens bij Daan Vandewalle ( piano).
‘k Denk eerlijk gezegd dat het hier niet zozeer om het concert op zich ging maar voornamelijk eerder over de “ontspanningservaring” hoor bernard.
Hé, dat is grappig, Bernard. Mij lijkt het net alsof *gij* maar één artiest kent, en ik geloof dat hij ‘Daan Vandewalle (piano)’ heet. Uw plaat blijft haperen jong ;)
Serieus, ik snap niet hoe ge kunt spreken over een ‘beperkt idee’ bij bovenstaand onderwerp. Ik vond het alvast een interessant artikel om lezen.
Bernard, het aantal artikelen van GB over muziek is zo gevarieerd en zo groot dat uw opmerking nogal flauw is. Geen idee of er al iets over Daan Van De Walle is geschreven, maar lieve mensen : http://www.daanvandewalle.com is de place to be, en heus, de man staat niet op een zwarte lijst of zo. Alles heeft zijn tijd!
Ik wil bij gelegenheid gerust eens (onder een dekentje en met mijn ogen dicht) een uur naast de piano van Daan Van De Walle gaan liggen en daar dan ook een postje over schrijven.
Een dekentje zal -gelet op de voorjaarsdagen misschien niet meer nodig zijn: “June 1 GHENT RODE POMP RECITAL
Brahms Nuyts (premiere 6th sonata) Strawinsky Camilleri”
is de eerste datum dat Daan Van De Walle nog eens in Gent speelt, behoudens vergissing. Heb nog eens gecheckt, maar klankschalen gebruikt hij niet;-)
Mapping the Tibetan World op 10 en 11 feb 2007.
‘t Voelt alleszins aan als een omarming van de zaligheid zelve. Doet me een beetje denken aan het gevoel dat je kan krijgen bij een Shiatsu massage.