RSSHet Nawoord is Rond
Het West-Vlaamse gezelschap het Nawoord houdt dezer dagen hun afscheidstournee. In het toepasselijke ‘Rond’ ziet dit vrouwelijke gezelschap tussen de 20 en 50+ dat het goed is. Volgende week donderdag (8/2) passeert deze vrolijke bende met hun tiende productie voor de allerlaatste keer langs de Tinnenpot. Dat verdient een interview en wel met de twee ‘Gentenaars’ uit dit bonte collectief: Tine Dezeure en Gave Boeckx.
Dit is alweer het tiende jaar dat jullie samen op de planken staan. Hoe is het ooit allemaal begonnen?
Tine: Lerares Woord aan de academie van Veurne, Frieda Vanslembroek, richtte het gezelschap in 1997 op. Bedoeling was om met een groep leerlingen die niet langer in de academie terecht konden, verder te gaan. Vandaar ook ‘het Nawoord’. Sindsdien is zij, als regisseuse, actrice en manusje-van-alles, de drijvende kracht gebleven.
Gave: Met zeven meisjes en vrouwen stonden we dat eerste jaar op het podium. We noemden onszelf een poëtisch gezelschap en iedereen bracht z’n beste teksten van de laatste jaren. In onze eerste voorstelling, Literair Salon, brachten we aldus poëzie, proza, improvisaties, cabaret, muziek. Die mix van eigen schrijfsels en improvisaties is door de jaren heen ons handelsmerk gebleven.
Hoe zouden jullie het repertoire van het Nawoord omschrijven?
Tine: Het Nawoord is bekend geworden voor de rake en herkenbare levensbeschouwingen om bij te glim– en schaterlachen. We brengen een lach en traan met literaire pareltjes van grote namen, maar evengoed met eigen schrijfsels en improvisaties. Dit alles wordt bijeengebonden door een strikje muziek. We vatten ons gehele repertoire graag samen als pittig, verrassend en stout.
Gave: In Rond zit o.m. een scène uit Villa des Roses van Willem Elsschot. Maar we halen onze mosterd evenzeer bij cabaretiers als Herman Finkers en Martine Bijl , of columnisten zoals Brigitte Kaandorp. Tenslotte hebben we vanaf dag één dankbaar gebruik gemaakt van de grenzeloze mogelijkheden die muziek biedt. Dat we onze eigen componisten, Lise en Johan Bouttery (resp. dochter en echtgenoot van regisseuse Vanslembroek) in huis hebben, is daar niet vreemd aan.
Tine: Aan ons concept is in die tien jaar omzeggens niets veranderd. Dient wel gezegd dat het aandeel van onze eigen bijdragen gevoelig gestegen is. Voor de eerste voorstelling steunden we nagenoeg volledig op bestaande teksten. In Rond beslaat het aandeel eigen stukken meer dan de helft van het geheel.
Over Rond gesproken: wat mogen we concreet van deze laatste voorstelling verwachten?
Tine: Meer van hetzelfde! Vrouwen die op een speelse, vrolijke, soms confronterende wijze hun gedacht brengen over de grote thema’s: liefde, mannen, het vrouw-zijn… Eerlijke en fijne kolder over de dingen des levens. En uiteraard brengen we deze laatste voorstelling met een overgave zonder weerga (gieren het uit).
Hoe gaan jullie te werk?
Tine: Er steken geen gesofistikeerde schema’s achter onze werkwijze. Rond september roept onze regisseuse ons allen bijeen en dan beginnen we te brainstormen. Met een hele stapel boeken, tijdschriften, poëziebundels in aanslag sluiten we ons elk weekend op. Uit die chaos, zeg maar ‘eclectische’ vrouwenklets, ontstaat dan stilaan een rode draad. Laat ons zeggen dat de tijdsdruk al talloze keren vaart stak achter dit creatief proces (lacht).
Gave: Je mag niet vergeten dat we telkens van scratch moesten beginnen. Het was altijd weer puzzelen met talloze stukjes tekst, liedjes en sketches. Schrappen, toevoegen, improviseren, om uiteindelijke te kunnen beslissen over de grote lijnen: wat wordt het centrale thema? het decor? … Ja, er komt heel wat bij kijken.
Hebben jullie altijd met dezelfde groep mensen gewerkt?
Gave: Neen, in de tien jaar zijn er redelijk wat verschuivingen geweest. Onze voorstellingen Vrouwentongen, Hotmale.kom, Literaire Keuken, De Nacht, Zonde, Groetjes uit Zwanzibar,… werden elk door een gewijzigde bezetting gebracht. Telkens door een groep van een acht à tien vrouwen, waarvan van een vijftal gezegd mag worden dat zij de harde kern uitmaken.
Tine: Oh, we mogen Jeroen niet vergeten. Hij versterkte onze rangen in twee producties. Dit jaar is onze man er helaas niet bij. Rond wordt door acht vrouwen gebracht.
Los van die ene witte raaf mogen we jullie omschrijven als een vrouwencollectief. Dat lijkt me toch vrij uniek. Was dat een bewuste keuze?
Gave: Het was zeker geen bewuste keuze. Nu leent ons repertoire zich vooral tot vrouwen. Dat is zo gekomen doordat ons gezelschap in het begin toevallig alleen uit vrouwen bestond. Omdat onze formule werkte, zijn we deze thematieken meer en meer gaan bespelen, vermoed ik.
Tine: Uniek als vrouwenbende? Neen, ik denk het niet. We waren er misschien vroeg bij. Met de Vagina Monologen, groepen als Hormonia of met het succes van een Tine Embrechts, zien we toch meer en meer vrouwen in het genre opduiken. We kunnen alleen hopen dat het een trend is die zich doorzet. Oei, en dat terwijl wij er mee stoppen…
Dit is inderdaad jullie afscheidstournee. Met spijt in het hart?
Gave: Uiteraard is mijn gevoel dubbel! Hoewel onze toch wel zeer democratische manier van werken bij momenten vermoeiend en spannend was, zijn we elk jaar tot een mooi resultaat gekomen. We staan als klein, Westvlaams gezelschap toch niet voor niets voor de achtste keer in tien jaar tijd in de Tinnenpot. Het was soms hard labeur, maar ik zal vooral onthouden hoe erg we ons elke keer weer amuseerden.
Tine: Ja, we hebben erg mooie tijden beleefd tezamen, memorabele producties ineengestoken, deugddoende reacties gekregen van een trouw publiek. Tegelijk wordt het elke keer moeilijker om de hele bende bijeen te krijgen. Als Gentenaar gemiddeld drie keer per week naar de Westhoek trekken, is soms niet te onderschatten. Maar als dan ik zie hoe positief onze nieuwe voorstelling ook nu weer onthaald wordt, wringt het wel wat. Ook de warme reacties op Rond, en het ongeloof van sommigen dat wij er hierna weldegelijk mee ophouden, doen me twijfelen. Zeg nooit nooit, maar voorlopig hebben we een beetje het gevoel rond te zijn met het Nawoord. Tot de reünie wellicht (lacht).
Het Nawoord, voor een allerlaatste keer te zien in Gent op donderdag 8 februari om 20u in Tinnenpot, Tinnenpotstraat 21. Reserveren op 09/225 18 60 (kantooruren), of via tinnenpotinfo@pandora.be. Kaarten zijn ook te verkrijgen bij Gave Boeckx op het nummer 09/224 36 81
Andere speeldata (telkens om 20u):
17/2 –DC De Zonnebloem, Zuidstraat 67, Veurne (058/31 57 09)
2/3 –OC Ysara, Dienstweg Havengeul, Nieuwpoort (058/22 44 44, of info@nieuwpoort.be)
9/3 –CC Casino, Casinoplein 11, Koksijde (058/53 29 99)
© 2007 GENTBLOGT VZW
Ik hoop dat die reünie niet lang op zich zal laten wachten ;-)
Me dunkt dat vrouwencollectieven in de performancewereld absoluut niet wijd verspreid zijn en dat er zeer zeker een “nood” is aan dergelijke initiatieven.