Protest tegen uitblijven park

maandag 29 januari 2007 10u54 | Wouter | 6 reacties
Trefwoorden: , , .

De bewoners van de Gentse wijk Macharius-Heirnis hebben zaterdag op een buurtreceptie hun ongenoegen kenbaar gemaakt over de vertraging van de aanleg van een buurtpark aan de Lousbergskaai. Pas in 2009-2010 zou het park klaar zijn. Aan de bevoegde schepen Tom Balthazar (SP.A) overhandigden de buurtbewoners een mand met een bal, een frisbee en kinderspeeltjes.

Via DS Online

© 2007 GENTBLOGT VZW

6 reacties »

  1. Reactie van Roland

    Men werkt inderdaad heel snel in Gent, In 2000 toegestaan en vermoedelijk in 2010 af, waw, wat voor een park moet dat wel worden ! Maar ja, ‘t is maar voor de armere werkmensen en hun families, dus absoluut geen voorrang …

  2. Reactie van otto

    gent sint- pieters dan: nog tot 2015!(minstens, dus waarsch. tot 2020)

  3. Reactie van Roland

    Ik zou iets moeten aanvragen aan de stad, zou ik dat wel doen ? Is het mogelijk dat ik het nog beleef in dit leven of zal het voor mijn kleinkinderen zijn … (:))

  4. Reactie van Guido Van Peeterssen

    Laat ons niet te snel van stapel lopen, je moet de zaken eerst op een rijtje zetten. In 2000 kreeg het plan voor het buurtpark vorm, maar het was pas in 2001 dat men de eerste gronden aankocht, muurtjes en gebouwtjes sloopte en inzaaide met gras. Toen de drukkerij Het Volk verhuisde kom men de oppervlakte van het park verdubbelen, als men wachtte tot het project af was tenminste. Pas midden 2007 zal daar alles rond zijn. Ondertussen kregen de buren ook een aanbod om achter hun huis een stukje grond voor een tuin te verwerven, inclusief hekkens en poortjes. Ze krijgen daardoor meteen ook een rechtstreekse doorgang naar het park. Er zijn wel wat administratieve beslomeringen maar er worden achter die tuinen deze winter nog eens hagen aangeplant. Dank u stad Gent.
    De stad wil woningen creëren rond de toegangen tot het park, ik dacht dat het altijd leuk was om extra woongelegenheid te creëren? Klein euvel: de nieuwe eigenaars moeten wel de gelegenheid hebben om te verbouwen, wat de toegang tot het park bemoeilijkt. En zeg eens: die toegangen, moeten ze verkrot blijven liggen of is het beter dat zo opgefrist en bewoond worden?
    Heel wat omwonenden vroegen om een deur te steken tussen hun woning en het park, dit is een prima idee dat wellicht een hele dynamiek aan het park zal geven. Maar je moet er wel rekening mee houden bij het ontwerp van het park. Dus eerst al die vergunningen afleveren en pas dan plannen tekenen. Of zou je het andersom doen?
    Aangezien bij het ontwerp van het plan niet alles stond waar het behoorde te staan zoals muren en buizen moet ook eerst dat onderzocht worden. Bovendien zit daar nog een zware betonnen plaat van 1.100 m2 onder de grond die het terrein zoals het er nu bij ligt ongeschikt maken om eender welk soort park of groenzone van te maken. Uitbreken dus.
    Ondertussen blijkt dat iedereen een jongerencentrum en een buurtcentrum wil. Geen probleem, maar het moet er wel nog komen nog vóór het park aangelegd wordt of je maakt het weer stuk.
    Enfin, ik zeg maar op een drafje wat ik zo uit de vuist weet.

  5. Reactie van Roland

    Dag Guido, nu horen we het ook eens van een andere kant, dank u wel. De krant was dus onvolledig in zijn berichtgeving.

  6. Reactie van yves

    Dit is een mooi voorbeeld van stedelijke dynamiek, en hoe die dynamiek niet de korte termijn bewaakt, maar vaak vooral focust op de lange termijn (meestal perfect afgewerkt, soms op het randje van het prestigieuse).
    Ik verklaar me nader: als plannen telkens perfect en volledig moeten zijn, zijn de resultaten vaak voor een volgende generatie kinderen, en plukken de bewoners met kinderen de vruchten niet meer van hun bijdrages, ideeën en acties.
    Soms moet de stad eens handelen zoals een gezin met een verbouwing: duidelijk communiceren dat het nog lang zal duren voor het huis af is, maar toch al een lowbudget-zandbak aanleggen. Niet steeds een splinternieuwe designdeur, maar soms ook eens (tijdelijk) gordijn.
    Nu lijkt het alsof men wacht met de aanleg van een zandbak tot de kids puber zijn.
    Ik weet wel: als dit park ooit afgewerkt geraakt zullen er weer kleine kinderen zijn in de wijk, maar het geloof dat “de stad” het “algemeen belang” zoekt, zal bij vele ouders in die buurt een flinke knauw hebben gekregen.
    Met “mobiliteit” werkt dat ook zo: ik geloof niet (meer) dat mijn kinderen nog thuis zullen wonen als de verkeersknoop aan de Dampoort zal opgelost zijn. Ik hoor al 10 jaar spreken over de lange termijn… Dus zoek ik korte termijnoplossingen.