RSSEragon
Met een voorliefde voor draken, mythologische epi, tovenaars, koene ridders, magiërs en knappe prinsessen, was mijn interesse in Eragon al snel gewekt. Diezelfde interesse en het hoogoplaaiend kinderlijk enthousiasme bekoelden algauw beseffende dat ik eigenlijk wel een beetje te oud ben voor zo’n sprookjes. Bovendien is Eragon duidelijk een jeugdfilm.
Toen mij ma me twee tickets gaf van twentieth century fox, dacht ik dat ik ze nooit ging verzilveren, hoewel ik weer nieuwsgierig geworden was naar die film. Tot ik op deze maandag niet teveel te doen had op het werk en me redelijk vroeg uit de voeten maakte zodat ik de voorstelling van 17u30 nog haalde na nog een praatje geslaan te hebben met een bloggertje op de fiets.
Het verhaal Eragon werd verzonnen door de nog piepjonge Amerikaan Christopher Paolini (°1983) en in tegenstelling tot the Chronicles of Narnia, Lord of the Rings en andere fantasy verhalen heeft het nog niet echt kunnen rijpen in de geschiedenis. Maar dat deed Harry Potter ook niet.
De boerenjongen Eragon vindt tijdens de jacht een vreemde magisch uitziende steen. Hij verbergt die steen voor de buitenwereld. Opeens breekt de steen open. Het blijkt een drakenei te zijn en er komt een heel schattig draakje piepen. Helaas komen de duistere krachten Eragon en Saphira (Rachel Weisz’ stem), want zo heet de draak, hem meteen op het spoor en van dan af verandert zijn hele leven.
De mysterieuze doler Brom (Jeremy Irons) neemt de jonge Eragon en Saphira onder zijn hoede en tracht hem tijdens hun tocht duidelijk te maken dat een groter lot voor hem weggelegd is.
De snotneus wil zoals iedere tiener de heldhaftige de wijsneus uithangen en met alle problemen van dien belanden ze in het hol van de Leeuw om prinses Arya (de charmante roodharige deerne Sienna Guillory) te redden.
De tijd van de drakenridders was lang vergeten en behoorde tot de dronkenmansverhalen bij het kampvuur. De heropstanding ervan in de persoon van Eragon is een vloek voor de wrede koning Galbatorix (een angstwekkende John Malcovic uitstekend gecast) maar ook een zegen voor de Varden rebellen die verborgen in de bergen een laatste verzetshaard vormen.
Of de jeugd en de iets oudere kinderen hier wild van lopen, weet ik niet, daarvoor zou ik eens moeten vergelijken met de latere Harry Potter films die ook een dosis duisternis en horror bevatten. Toch vind ik het een redelijke verfilming.
Op de decors en de kostuums is niets aan te merken, ook de slechte magiër Durza is schitterend gemaquilleerd. De prachtige beelden van de wijdse natuur, de magische bergen, de donkere burcht mogen we al beter gezien hebben in die andere trilogie, ze dragen zeker bij tot de mythische sfeer. En sfeer is er.
Alle elementen die je verwacht zitten in het verhaal dat helaas niet echt diep is uitgewerkt zodat een volwassen kijker beter enkel als oppas voor kinderen meegaat kijken. Het is allemaal makkelijk te volgen en je wil gewoon weten wat er straks gaat gebeuren. Qua actie is enkel het drakengevecht wat spectaculair, de andere actiescenes zijn redelijk kort maar wel functioneel voor het dramatische opbouw van het verhaal.
Die kinderen zullen alleszins een genietbaar avontuurlijk heldenverhaal voorgeschoteld krijgen met een spectaculair drakengevecht. De fans van Joss Stone zouden zich beter ook onthouden, bij mijn weten is ze zelfs niet te vinden op de soundtrack en in de film ziet ze er niet uit.
De eerste Harry Potterfilm was er ook een voor kinderen en de latere films werden toch iets grimmiger en spectaculairder. Wie weet wat de vervolgverhalen van Eragon met zich meebrengen. Helden worden immers groot.
Eragon, van Stefen Fangmeier met Edward Speleers, Jeremy Irons en John Malkovich. Te zien in Kinepolis Gent (Decascoop, Ter Platen)
© 2007 GENTBLOGT VZW