RSSWelkom in Café Weemoed
Klaaglijk in de kalme namiddag,
Tot binnen in mijn ziel weerklinkt
Je elke en iedere klepelslag.
Voor Raymond staat het ganse jaar in het teken van de poëzie, want hij begon zijn optreden gisterenavond in de Vooruit met het bovenstaande gedicht. En daarmee was ook meteen de toon gezet. Ingetogen, zoals de naam van de show, Café Weemoed, al deed vermoeden.
Bertus Borgers komt erbij met zijn saxofoon en samen spelen ze Ochtendlied, een nog bescheidener versie dan deze die je op de CD Tot morgen kan vinden. Een fragiele sfeer maakt zich meester van een bijna volle Theaterzaal.
Het duo Raymond/Bertus kan het goed met elkaar kan vinden, en behalve warme klanken uit zijn saxofoon toveren waagt Bertus zich ook af en toe aan een zangpartij. En die mag er zijn. Zijn stem past perfect bij de sfeer van de avond.
Raymond komt in het begin wat zenuwachtig over, laat hier en daar een steekje vallen, maar misschien is dat allemaal wel bewust? Het werkt in ieder geval als ijsbreker tussen hem en het publiek. En de mensen die nog steeds niet ontdooid waren, kreeg hij even later wel mee met zijn bindteksten.
Om onze planeet te redden, werken we met zeer weinig licht. Dat was maar één van zijn uitspraken, natuurlijk een toespeling op de nacht van de duisternis. Alleen ja, onze fotograaf was er niet zo gelukkig mee…
Het blijft niet lang een duo-optreden, want even later komt ook Steven Van Gool op de planken met zijn contrabas. Wat volgt is vooral een bloemlezing uit het laatste album; Mr. Raymond. Het nummer van God, Johnny, Zorgen voor de kleine, Zweven en Ik zou liegen als ik de waarheid sprak passeren de revue.
En dan is het terug tijd voor een gedichtje, alweer van de hand van Fernando Pessoa. Hij is blijkbaar een grote fan. Geheel terecht trouwens.
Daarna neemt Raymond de accordeon ter hand en bezorgt ons kippevel met een prachtige versie van Maria, ik hou van jou. Halverwege het nummer ontpopt hij zich ook als een echte entertainer pur sang, laat het publiek meezingen en even later krijgen we zelfs een heus kwisvraagje. Met een pianoversie van Peter en de wolf zet hij het grootste deel van het publiek op het verkeerde been. Inmiddels is hij goed op dreef, deelt wat steken uit naar VTM-kijkers en zet zijn meest controversiële nummer in; Weg met Amerika.
Het publiek smaakt de show, zijn muzikanten smullen en Raymond? Hij glundert! Hij geniet zichtbaar het meest van ons allemaal. Zeker als hij ons meneer Lucaskinowski voorstelt en zijn mooiste nummer; de Lucaskinowski. Een onbestaande componist natuurlijk, het nummer is door niemand minder dan Raymond zelf gecomponeerd en zijn vleugelpiano begeeft het bijna onder de passie waarmee hij het brengt. Pure klasse trouwens, die compositie!
Even keren we nog terug in de tijd, toen hij nog minister van ruimtelijke ordening was, met Toujours l’amour en gooit hij nog eens alle remmen los met Schud nog eens goed schat, maar dan verlaat hij ons met omdat ik van je hou. Hopelijk niet voor lang, want we zijn gek van die jongen uit Schaarbeek!
Raymond van het Groenewoud РCaf̩ weemoed speelde donderdag 1 februari in de Theaterzaal van de Vooruit
(Foto’s. Groep 1: Anton Coene van de Wannabes; Foto rechts & Groep 2: Jeronimo)
© 2007 GENTBLOGT VZW