RSSHet Zesde Metaal Light in Trefpunt: Licht metaal oerdegelijk
“Warme winter”, oppert men dezer dagen onophoudelijk. De oorzaken zijn genoegzaam bekend, maar op een avond als deze dient niemand anders dan de innemende vuurmaker Wannes Cappelle daarvoor verantwoordelijk gesteld.
In een volgepakt Trefpunt poogt hij het maandaggevoel uit de aanwezige hoofden te spelen. Een opzet waar hij schijnbaar moeiteloos in slaagt, mede dankzij de geapprecieerde medewerking van zijn begeleidingsband Het Zesde Metaal, die vanavond in de akoestische Light-bezetting aantreedt, beperkter in getale, en daardoor plaats biedend aan een extra paar sardienen. De ton ademt evenwel voldoende sfeer en intimiteit uit om als toeschouwer zonder tegenspartelen ondergedompeld te worden in de wondere gevoelswereld van alledag.
Kanttekeningetjes bij het leven brengt Het Zesde Metaal, veelal opgedragen aan lieven of ex-lieven, en daarbij niet om een rake sneer verlegen.
Zingen doet Wannes Cappelle in pittig West-Vlaams. Tussen de nummers door schakelt hij soms noodgedwongen over op een wat gekuistere taal, al is het maar om, naar eigen zeggen, niet nog eens aangeklampt te moeten worden door een eventueel aanwezige Nederlander die hem kost wat kost wil duidelijk maken Cowboy Jan en Johnhet allerbeste liedje te vinden, daarmee doelend op de magistrale mijmering die eigenlijk Cowboy en Indiaanheet. Op een bij momenten akelig herkenbare manier voert hij de toehoorders hierin terug naar hun kindertijd.
Arrie is dan weer een aandoenlijke ode aan de man die ondanks een aanzienlijk leeftijdsverschil zijn beste vriend was vroeger.Om stil van te worden, afgezien van het applaus…
Tuurke wordt voorafgegaan door een allusie op een vermeende(?) shotgun wedding in de familie, en Lore is een in het West-Vlaams verpakte cover van Bright Eyes’ Laura Laurent, waarbij een Cappelle met gitaar op het eind vocaal wordt bijgesprongen door zowel zijn band als nagenoeg het voltallige publiek.
Voorts veel liedjes vol liefde, liefdevol gebracht door een zanger/gitarist/pianist die het gewoon hééft, en de nodige luister bijgezet door een hecht stel kundige muzikanten. De bevallige Liesa Van Der Aa verzorgt de backing vocals en laat haar viool nu eens weemoedig wenen, dan weer onheilspellend dreigen, terwijl de evenzo bevallige Yannick Peeters (ja, die van TV) er met haar nauwgezet gepluk voor zorgt dat menig aanwezig manspersoon zich plots realiseert dat hij eigenlijk liever voor contrabas had gestudeerd. Bert Huysentruyt borstelt dan weer de drums met verve en finesse.
De muziek is ingetogen, doch de zaal reageert uitgelaten. Het verleidt de groep tot het uptempo Keuning van de Jacht als bisnummer. Geraakt!
Het Zesde Metaal Light, gezien op maandag 05/02 in Trefpunt
(Foto: Thijs Lowagie)
© 2007 GENTBLOGT VZW
Dat ik het jammer vind dat ik niet voor contrabas gestudeerd heb. Jammer zeg ik U