Ode aan de floppy
Gent, ergens een middag, het kleinste-wildste parkje naast ‘de Van Eyck’. Twee mensen verloren op een bankje.
Uren later passeer ik er terug. Ik zie iets, een floppy, een balletje met daaraan bevestigd een sleutel. Nog dichter zie ik dat de floppy op een uitgeleefd boek ligt van Willem Elsschot, ‘Kaas’.
Wat een vergeten stilleven!
Heb dit alles mooi laten zijn, zal dus nooit weten wat er op de floppy staat. Dit is fotografie waar ik van hou. Fotografie die doet dromen en de verbeelding prikkelt.
(Foto Hendrik Braet)
© 2007 GENTBLOGT VZW
Ode aan de floppy, maar sinds jaren blaam aan de groendienst!
Een CD gaat maar 5 jaar mee en daarna is hij niet meer leesbaar … een floppy veel langer, maar verdwijnt van de markt.
Wat nu???
Opzoek gaan naar een oplossing zodat er van dezelfde floppy-textuur gebruikt gemaakt wordt, maar dat die veel meer data kan bevaten?
zo romantisch
tapes…
mooi, floppies en het ‘immer 50cl jupiler-blik in de hand koppel’.
Als dat geen pure kunst is…
ik zie enkel kaizer
(niks beter dan volvette edammer en een kaiser)