Absynthe Minded – het interview
We schrijven donderdagavond 1 maart jl. Het is klokslag 00:00u en de Bilbo opent de deuren. Je ziet het niet vaak gebeuren, maar voor de release van de kersverse CD There Is Nothing van Absynthe Minded kon het wel. Een hele schare fans had hun nachtrust over voor die primeur, want de winkel liep vlot vol.
Daags later is ter gelegenheid van There Is Nothing een zo goed als uitverkochte Vooruit aan de beurt. Gisteren kreeg u de foto’s van de releaseparty te zien, vandaag volgt het interview dat wij luttele momenten voor het concert mochten afnemen. Aan het woord zijn Bert Ostyn (zang, gitaar), Jan Duthoy (piano, orgel) en Renaud Ghilbert (viool, harmonica en trompet).
Straks brengen jullie het nieuwe materiaal voor het eerst live. Ik veronderstel dat dit jullie niet onberoerd laat?
Renaud: Uiteraard zijn we allemaal zeer benieuwd naar de reactie van het publiek. Gelukkig is het niet de allereerste keer dat we onze nieuwe nummers live brengen. We hebben vorige maand enkele try-outs gedaan, in kleine zaaltjes zoals JH Kadans in Aalter. Het mag raar klinken, maar toen was ik zenuwachtiger dan nu.
Bert: Ik ben sowieso altijd een beetje zenuwachtig. En al zeker wanneer we voor zoveel volk en op het podium van een prachtige concertzaal als die van de Vooruit mogen staan.
Mag ik zeggen dat jullie een indrukwekkend parcours aan het afleggen zijn? Ooit stonden jullie tijdens Gentse Feesten –toen nog als Quartet– geprogrammeerd op een sombere namiddag, op het klein podium van het Baudelopark. Dat was amper 2 à 3 jaar geleden, en nu staat het podium van de Vooruit tot jullie beschikking.
Renaud: Amaai ja, nu je het zegt: dat was een fijn optreden. Natuurlijk treft het ons dat we onze nieuwe nummers in de Vooruit mogen brengen. Hoewel we intussen veel ervaring opgedaan hebben in het buitenland, blijft het altijd speciaal om voor eigen publiek te staan. Wanneer vrienden, familie en het thuispubliek zo talrijk opdagen, wil je die absoluut niet teleurstellen. Een buitenlands concert is daarin toch ietwat anders. In een klein, onbeduidende zaaltje in pakweg Zwitserland voel je dat soort druk veel minder.
Op de officiële website staat Absynthe Minded aangekondigd als een ‘Gentse’ band. Hoe belangrijk is Gent als uitvalsbasis?
Bert: We zijn alle vijf vanuit verschillende uithoeken van het land –Oostende, Antwerpen, Vichte, Oudenaarde – in Gent terechtgekomen. We hebben mekaar hier in het conservatorium leren kennen, en zijn allemaal in en rond Gent blijven wonen. Gent is voor iedereen ideaal gelegen, en het is hier rustig. Precies wat we nodig hebben. Een uitvalsbasis zou ik Gent niet direct noemen, veeleer een thuishaven.
Jullie lijken inderdaad minder honkvast dan pakweg groepen als Soulwax, Sioen en zelfs Gabriel Rios, of een Flip Kowlier. Hoe komt dat?
Jan: We zijn zeker niet van plan hier binnenkort te vertrekken, als je dat bedoelt. Ieder van ons woont hier graag. Dat we minder met Gent geassocieerd worden dan de groepen die je daar noemt, zou wel eens kunnen kloppen. Vanwaar die impressie juist komt, is moeilijk te zeggen. Het is in elk geval zo dat we de factor Gent minder uitspelen, we zijn tenslotte geen geboren en getogen Gentenaars. Daardoor behoort Absynthe Minded ook niet tot die zogenaamde Gentse rockscène.
Jullie nieuwe CD There Is Nothing hoort er veelbelovend uit. Wat vinden jullie er zelf van?
Bert: Mag ik eerst zeggen dat we zoals gewoonlijk heel hard ons best gedaan hebben? Het resultaat mag er zijn, vind ik. We zijn nog altijd onze eigenzinnige zelve, en doen ons goesting. Persoonlijk heb ik me meer dan ooit geamuseerd bij de opnames, ik hoop dat dat er aan te horen zal zijn. Het grote verschil met de opnames van onze vorige CD’s Acquired Taste en New Day, is dat we nu over meer tijd en middelen beschikten. Dankzij het grotere budget konden we in betere omstandigheden werken. Dat we ons ding mochten doen in een fantastische opnamestudio, is maar één zo’n voorbeeld.
Absynthe Minded staat bekend voor zijn eclectische sound. Qua invloeden gaat het van klezmer tot gypsypop, anderen halen dan weer genres als jazz, pop en stevige gitaarrock aan. Gaat het ook dit keer alle richtingen uit?
Bert: Ik heb het gevoel dat onze derde CD de meest consistente tot nog toe geworden is. There Is Nothing zou wel eens onze eerste echte gitaarplaat kunnen zijn. Een song als Stuck In Reverse is daarin vrij typerend; die bouwt op stevige gitaarriffs en vettige klanken. Dat we in die richting geëvolueerd zijn, is zeker niet het resultaat van een doordachte keuze. Elk van ons is het type muzikant die niets liever doet dan soleren, improviseren en experimenteren. In die zin gaan we altijd op ons gevoel af.
Renaud, heb jij als violist geen bezwaar tegen al dat gitaargeweld?
Renaud: Absoluut niet. In tegendeel zelfs, ik vind die gang van zaken juist heel interessant. Net als de andere groepsleden experimenteer ik graag. Deze keer heb ik me volledig kunnen laten gaan in effecten, de uiteenlopende manieren waarop mijn instrument behandeld kan worden. Dat de viool soms onherkenbaar is op de nieuwe nummers, was echt wel de bedoeling. Simpelweg door mijn instrument anders vast te houden, ben ik soms bij heel andere en nieuwe geluiden uitgekomen.
Bert: (enthousiast) Dat is het juist. We hebben ons bij de opnames heel hard kunnen toeleggen op klanken, grooves, en de algehele sound van de plaat. There Is Nothing kenmerkt zich door een heel expressionistisch geluid, bedenk ik me nu.
Ik heb het gevoel dat er veel potentiële singles op There Is Nothing staan. Kan je die nog altijd zelf kiezen, nu jullie bij een groot platenlabel als Universal zitten?
Jan: Oh, maar de singles hebben wij nooit zelf gekozen. Dat is een job voor onze manager, ook nu we bij Universal zitten. Uit een twaalftal nummers één nummer selecteren, is niets voor ons. Ik vind het heel moeilijk daarover een mening te vormen.
Bert: Eerlijk? Het laat me meer en meer koud welk nummer als song uitgebracht wordt. Ik begrijp volkomen dat men nummers moet uitkiezen voor op de radio en muziekzenders. Dat neemt echter niet weg dat ik achter alle nummers sta, en dat ik niets liever wil dan ze stuk voor stuk aan het publiek te laten horen.
Jullie worden inderdaad vaak omschreven als een echte liveband. Op momenten zoals nu met de CD-release, klinkt het misschien niet als een compliment?
Jan: Met die term heb ik absoluut geen probleem. Het tegendeel is waar: ik heb veel liever dat we versleten worden voor liveband, dan bekend te staan als studiogroep. Het geeft aan dat wij niet zo’n typisch overgeproducet groepje zijn dat zich live niet uit de slag kan trekken.
Bert: Eigenlijk is het wel een beetje logisch dat wij intussen een reputatie hebben op dat vlak. We zijn tenslotte al een jaar of drie aan het toeren, en hebben ervaring zat. Geen van ons heeft ooit zijn boterham verdiend met iets anders dan muziek. Zo’n uitspraak klopt ook met het gevoel dat binnen de groep leeft: we zijn authentieke muzikanten die met alle plezier van de wereld op een podium kruipen. Kijk, ik krijg alweer helemaal zin in het concert straks.
Over touren gesproken: waar gaat het allemaal heen?
Bert: De komende maanden treden we zowat overal in de lage landen op. We staan ook geboekt voor een paar concerten in Duitsland en Zwitserland.
Renaud: Daarna trekken we waarschijnlijk naar Frankrijk, waar we graag vaste voet aan grond zouden krijgen. Een tournee in Zuid-Europa staat hoog op onze verlanglijst. Ik pleit er al langer voor om naar een warm land als Italië trekken (lacht).
Om het nog even over het concert van straks te hebben. Wat verwacht je ervan?
Bert: Het is mijn diepste wens dat het publiek uit de bol gaat. Mocht er gedanst worden, dan is mijn avond meer dan geslaagd.
Absynthe Minded is te beluisteren op myspace. Wilt u ze live aan het werk zien (en u dan eventueel aan een dansje wagen), kunt u terecht op hun lijst met tourdata.
(Foto’s: Bruno Bollaert)
© 2007 GENTBLOGT VZW
sjieke dinges, dit interview!
Superdemax gedaan!
Ongelooflijk goed interview, beter dan in “den Umo” !
Nu weet ik tenminste wie AM is, vroeger van gehoord maar vond ik niet echt mijn ding, bij deze moet ik mijn mening bijstellen. Ondertussen wel al een pak files van AM gedownloaded. Huh.
Foto’s zijn ook de max trouwens.
Maar is dat eigenlijk feitelijk wel aan de heren van Absynthe Minded zelf om te bepalen of ze lid zijn van de Gentse rockscène of niet? En is dat geen eretitel en zo?
Strange gevoel heb ik daarbij.
Maar fijn interview vaneigens, dat wel ;-)
ik vind het precies een stuk spontaner interview dan dat van het metrogzaetej van vandaag! :-) knap Tvdv!