RSSode aan de universele taal van de lach en ode ook aan de vrouw van de visboer
Vrijdag zwerfdag. Ik oogst mijn kopij. Met open hand leg ik verhalen in mijn mand. Plukken. Markt. Jager-voedsel-verzamelaar.
We zijn van ver gekomen bedenk ik zo, ooit was de mens een aaseter, jawel!
Stelden onze behaarde bebaarde voorouders zich al tevreden met kadaver of wat dan ook dat er te vinden was, nu, in deze technologische tijden, trekken we naar de (super)markt om de juiste ingrediënten te vinden om ons voluit en pakweg te laten inspireren door bijvoorbeeld een recept van de donkerharige en rondborstige TV-Nigella, de Nigella die met een goed gelakte vrouwen-vingernagel chocolade-mousse naar haar gretige voluptueuze mond brengt, die Nigella dus, dat soort inspiratie. Of, we kunnen op zoek gaan naar net dat wat we allemaal nodig hebben om een van generatie op generatie overgedragen stukje culinair erfgoed nauwgezet de perfectie benaderend op tafel te proberen brengen. Want eten is cultuur, geworden.
Lijstjes in het hoofd, om niets te vergeten. Concentratie.
Het sociaal weefsel van de markt.
Aan het viskraam, spanning, wat ooghoeken -en ellebogenwerk, wie komt er eerst aan de beurt?
Gentenaars aller landen verenigd in dezelfde strijd. Aziaten, zwarten, bleekscheten en Euraziaten…
Ieder loert, eigen vis eerst.
Grapjes van de visboer breken het ijs, toveren links en rechts een lach, een glimlach tevoorschijn.
Een jong Turks moedertje dat voor Nigella niet moet onderdoen, mét hoofddoek, nederlands-onkundige nicht aan de arm, vraagt uiterst assertief en sympathiek aan de visboer: “meneer, hebdegij ‘s avonds zo geen last aanuw anden, vandad-ijs-enal..’.
Vrij en vrank, in perfecte tussentaal, geboren en getogen, het ijs smelt in het ronde …
Antwoord, guitig, blinkende ogen, handen opgeheven, vingers sensitief: “Mijn vrouw heeft altijd lekker warm, en als ik ‘s avonds thuiskom dan neem ik haar eens goe vast, en dan warm ik mijn handen aan haar…”,…. grijns.
Een korte vertaling in het Turks voor de nicht… een uitgebreid vrouwelijk meisjesgegiechel volgt…
Visboer… warmt verder de harten met uw handen koud…!!
© 2007 GENTBLOGT VZW
;-) meestal heb ik minder idyllische beelden van marktkramers en hun bezoekers ;-)