De Marriott, mijn thuis
Over het nieuwe hotel Marriott tussen de Drabstraat en de Korenlei zijn hier al verschillende berichten verschenen en in de reacties liet ook u, liefste lezers, fel van zich horen. Dat de Marriott de gemoederen niet onbetuigd laat staat alvast als een paal boven water.
Ik ging er een paar keer een kijkje nemen en heb ondervonden dat ik niet de enige was die zijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen. De helft van Gent liep rond in de foyer van het hotel, zelfs een paar oude kennissen die ik uit het oog verloren was. Nog erger dan in de Veldstraat of tijdens de Gentse Feesten. Maar de laatste keer toen ik naar het Marriott ben gegaan was het toch wegens iets speciaals.
U hoort me afkomen. Naar aanleiding van een wilde nacht en een ‘klein’ accidentje – en niet naar huis durven gaan enzo, weet ik vanaf nu één adres waar ik steeds welkom ben.
Enja, ik heb er dus maar een ‘film’ van gemaakt, ik kan het niet laten…
Met dank aan Karen Verbiest en Franky Pyck voor de toestemming en het supervriendelijke personeel in de lobby en de bar (Jonas, Ilse, Johan..) om ‘van figurantjen’ te doen.
Een aantal lezers hadden ondertussen reeds foto’s van de Marriott Gent ingezonden.
Dat de Marriott naar mijn bescheiden mening niet zou misstaan als setting in een echte blockbuster kan u hier beoordelen.
Foto’s Gordon Masters
Foto’s Ignace Van der Kelen
© 2007 GENTBLOGT VZW
ten eerste: mijn koppijn verdwijnt als sneeuw voor de stralnede zon vandaag bij huug zijn filmpke en vooral zijn nachtmerrie!
en deze fotoreeks mag er ook weer wel wezen :-)
nice job!
Hoeveel gebroken ramen hebt u geteld?
In elk geval > dan 19 stuks.
“Wie zal dat betalen, wie heeft zo veel geld?”
Volgens een vriendelijk personeelslid is er niets voorzien om het glas te kuisen (zelfreinigend glas???) of te herstellen en komt er heel wat alpinisme bij te pas.
Misschien een nieuwe superattractie in Gent!
Prachtig.
cool !!
zeker mooie opnames, ik heb wel een opmerking naar de verantwoordelijken van de Marriott en dit dat ik het zeer spijtig vind dat deze mijn officiële aanvraag per e-mail ( iets wat ik steeds doe) om foto’s te nemen niet toe lieten….. ‘t ja ….. ( In de Marriott in Athene waar ik verbleef had ik dit probleem niet !!!!)
Na mijn avondfoto’s, nu toch dagfoto’s op de blog hier. Het glas is schitterend. Bijzonder veel lichtinval; maar het zicht naar buiten blijkt toch niet zo “wauw” te zijn. Wie heeft het al in het echt gezien? Zicht op een kleine binnenkoer? Heel mooie foto’s.
@ Roland: jammer dat je geen “OK” kreeg van de hoteldirectie. Dan maar als toerist foto’s gaan nemen.
ik vind het maar niks, koude industriële gangen en lelijk tapis-plein op de verdiepingen, en een beetje verouderde barhall beneden.
In vergelijking met sommige tophotels in arme oosterse landen is dit zeer pover, terwijl we toch in het rijke westen zijn.
Ik had meer verwacht.
Mijn ouders waren een koffie gaan drinken op het gelijkvloers in de lobby en tot mijn pa’s verbazing kreeg hij ipv een echte ‘decaféné’ een nescafé equivalent. Na opmerking hierover moest hij die weliswaar niet betalen, maar toch erg voor zo’n “tophotel”. Volgens de man aan de kassa had het te maken met de opstart en ‘het nog niet binnen zijn van de juiste producten of koffiemachines’. Laat ons hopen dat dit toch opgelost is.
Dus algemeen genomen vind ik het maar zozo. Goed dat er een hotel bij is in het centrum, we hadden al een zwaar tekort, maar ik had een hogere standaard verwacht voor wat men een ‘tophotel’ noemt.
Inderdaad, ik had ongeveer het zelfde voor bij Poppi lounge bar, zonder overdrijven: 50 minuten wachten op een kelner, twee koffie’s besteld, koffie gekregen na 20 minuten, rekening gevraagd, na half uur rekening gekregen met zelfde excuses (kassa werkte niet en koffiemachine was kapot) toch moeten betalen, ons zien ze niet meer.
Ben er al regelmatig een pintje gaan pakken in de Poppi (aan de Drabstraat) en in de lobby. Toffe ambiance, goede muziek, verlichting is de max.