Gentblogt

Zinloos geweldig

vrijdag 6 april 2007 18u18 | Michel Vuijlsteke | 4 reacties
Trefwoorden: comedy, Minard, Neveneffecten.

Neen! Niet weglopen! ‘t Is geen zoveelste ding over die akelige zinloos-geweld-vlinders! Niets daarvan: Zinloos Geweldig is de naam van de theatervoorstelling waarmee Neveneffecten in 2004 de Europese zalen deed.

Neveneffecten, voor wie ze niet meteen situeert, dat zijn Jonas Geirnaert, Lieven Scheire, Koen Depoorter en Jelle De Beule, de vier niet-Bart Depauwen van Willy’s en Marjetten, die vorig jaar met ons belastingsgeld Brussel Vlaams onveilig maakten. En die twee jaar geleden op BRT 2, ook al met ons belastingsgeld, onder meer op zoek gingen naar de bronnen van de E40.

Al wat comedy is (of denkt te zijn) in Vlaanderen doet tegenwoordig van DVD: in de winkel liggen de Alexen Agnew en de Wouters Deprez schouder aan schouder met de Berten Kruismans en de Geerten Hoste van deze wereld. Dit weekend worden ze vervoegd door een lading Gunters Lamoot, en binnenkort dus ook door Neveneffecten: Zinloos geweldig werd vanonder het stof gehaald en opgeblonken, en dinsdag en woensdag waren het in de Minard filmopnames.

De toon werd bij het binnenkomen meteen gezet door de achtergrondmuziek in de zaal: een Hollandse World Hits on Hammond, schat ik. Colonel Bogey naadloos overvloeiend in Cecilia, u kan er zich iets bij voorstellen. Ook tijdens de de pauze was het muzikaal prijs–Roger Glover, flarden Grease, Two Man Sound en Baccara: nostalgie.

Er zat wel meer nostalgie in de avond. De Morgen vond Zinloos Geweldig de beste comedyvoorstelling van 2004, maar ik voelde me veel vaker terug in mijn lang vervlogen jeugd. Het decor en de kostumering–turnbroeken en trainings–waren helemaal schooltoneel anno 1981, en het format is een variétéprogramma zoals ze niet meer gemaakt worden: televisieprogramma’s, atleten en acrobaten, een verhalenverteller, liedjes, you name it.

Met “acts” als Mortalio, de wereldberoemde acrobaat, Fabrezio, de (ook) wereldberoemde acrobaat, en Avario de duivelskunstenaar, vissen ze in dezelfde vijver waar de Show van Bosmans Jos een lek van zijn mosterd haalde (om toch maar eens metaforen te mixen). En akkoord, er zaten stukken in die niet anders dan zwaar Pythonesk kunnen omschreven worden, op het, euh, flagrante af soms. Neem de nieuwe wereldkampioenschappen–”doen alsof er niets aan de hand is” en gelijkaardige disciplines: die zitten zó dicht op Silly Olympiad en Upper Class Twit of the Year dat het bijna griezelig is.

Maar begrijp me niet verkeerd: daar is niets verkeerd mee. Er zit ook meer dan een scheut Goons in Monty Python, en alles bouwt hoedanook op vanalles voort, maar vooral: de Neven vallen niet uit de toon in de rij. Denk hommage en inspiratie, niet pikkendief.

De voorstelling was nooit minder dan goed. Gepersifleerde televisieprogramma’s zaten er pèts op, zowel Huilende Mensen (“al die jaren leven in een leugen, en dan vraag ik me af: wat is zo’n vriendschap nog waard?”) als Feng Shui aerobics (“heel erg goed, we denken dwangmatig blije gedachten”). Er werd gelachen met rijke Hollanders, en Chantals, en gehandicapten, en ook andere Hollanders. Er waren duizelingwekkende stunts–van een ladder van vier meter in een glas water springen!–en er was ook ruimte voor emotie en het betere dichtwerk, al waren niet alle Neveneffecten daar even overtuigd van.

En er waren vooral een aantal fantastische hoogtepunten: bij de cursus Constructional Door to Door Sales Behaviour (de stofzuigerverkoperssketch dat ze zeggen) lag ik half onder mijn stoel van het lachen, en No me gusto el migranto op de wijze van Manu Chao’s machtige Clandestino mogen ze van mij als single uitbrengen.

Ik lees op het interweb dat er binnenkort een nieuwe reeks Neveneffecten op televisie komt. Ondertussen, eens de DVD in de winkel zal liggen, kan u veel slechtere dingen doen met uw geld dan hem te kopen.

Neveneffecten: Zinloos Geweldig; DVD najaar 2007; zie ook neveneffecten.be

© 2007 GENTBLOGT VZW