Walk like an Egyptian…

maandag 9 april 2007 10u01 | patricia | reageer
Trefwoorden: , .

“Je zou beter wat aan sport doen,” was het oordeel van mijn dokter twee jaar geleden. Ik had er mijn twijfels bij, sport ligt me niet zo. Ik overliep de mogelijkheden; ik wou vaste uren, geen club, geen competitie, misschien wel op muziek, geen dure abonnementen,… Nadat een vriendin me meegesleurd had naar een Oriëntaalse workshop over de middag, stond mijn keuze vast, nu nog iets dergelijks in Gent vinden. In eerste instantie klopte ik aan bij de dans Ruh, wat zoveel betekent als adem of lichte bries. Het werd een boeiende ontdekking van een andere cultuur, muziek, vriendelijke mensen en lichaamsdelen waarvan ik het bestaan niet vermoedde. Ik kon niks anders dan vaststellen dat ik echt wel een stijve plank was, maar de persoonlijke begeleiding aanmoediging van Annick Baillieul zorgde ervoor dat elke danser een uitdaging vond in de Marokkaanse dans. Eens het inschrijvingsgeld betaald was, hadden we enkel een sjaal om rond de heupen te knopen nodig, maar die konden we uit haar grote collectie uitkiezen in een kleurtje naar onze zin. Tot mijn spijt verliet ze echter de Backstage en Polariteit is me iets te ver.

Sinds september ben ik ingeschreven bij Serkan Tutar, één van de lesgevers Oriëntaals dansen bij de Ingang.

Op donderdag en zondag zorgt hij voor het Oosterse tintje. Ja, ook mannen kunnen buikdansen en gelukkig wordt zijn voorbeeld af en toe gevolgd zoals ik kon merken op de voorstelling die we in januari gaven. Zijn stijl is zeker niet te vergelijken met deze van Annick. Hij kiest andere, minder traditionele muziek. Het tempo ligt vaak iets hoger en de bewegingen zijn vooral Egyptisch, terwijl Annick ook dansen uit Marokko, Algerije,… aan bod laat komen. Hij begint de les steevast met een stevige opwarming op drie liedjes.

De eerste keer is het wel een beetje schrikken, zonder een woord uitleg wordt iedereen meegesleurd op het ritme van de muziek. Hij zegt enkel: “Let’s dance!” en begint te dansen. Op deze manier worden de spieren losgeschud en kan hij ook een inschatting maken van het niveau van de deelnemers. Want vergis u niet, hij volgt de bewegingen nauwgezet in de spiegel en nadien geeft hij opmerkingen. De eerste paniek wuift hij weg en in de volgende lessen wordt dieper ingegaan op verschillende bewegingen. Geduldig toont hij de verschillende bewegingen, meestal opgesplitst in stukjes. Zonder heupbewegingen, met heupbewegingen, handen en voeten gesynchroniseerd, nog een extra accent.

Ondanks mijn “voorkennis” bleef er nog heel wat te ontdekken. In principe is opnieuw enkel een sjaal voldoende, maar doordat het ritme iets intenser is, is een sjaal met belletjes wel een motiverend accessoire gebleken. Op deze manier hoor je ook duidelijk of je de beweging correct uitvoert. Misschien is het zijn internationale podiumervaring die Serkan er toe drijft om al zijn leerlingen, zijn ‘angels’ te motiveren om deel te nemen aan de voorstellingen die georganiseerd worden door de Ingang. In elk geval slaagt hij er in om ook de beginners voldoende plezier aan een zenuwslopende drie minuten te doen beleven.

In de Ingang zijn de lessenreeksen momenteel volop aan de gang. Bij de Dans Ruh (Annick) volgen ze het trimestersysteem en kan je je ook na de paasvakantie inschrijven. Voor liefhebbers zijn er ook nog de workshops. Voor wie het liever eerst eens bekijkt, is er natuurlijk de houten vloer in het Baudelopark tijdens de Gentse Feesten waar zowel Serkan als Annick een plaatsje hebben.

De Dans Ruh, contactpersoon Annick Baillieul, Fortlaan 15, 9000 Gent, tel 09/222 83 35 of via mail de.dans.ruh@pandora.be
De Ingang, Land van Waaslaan 78, 9040 Gent, tel 09/220 82 96, info@de-ingang.be

© 2007 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.