Gentblogt

Beeldhouwers manifesteren zich

donderdag 19 april 2007 13u31 | patricia | 14 reacties
.

In onze mailbox viel een bericht binnen over een guerilla-actie aan het SMAK waarbij een manifest van studenten beeldhouwen aan de muur werd gehangen. Onder de naam ‘Richting’ zijn momenteel een twintigtal actieve medewerkers verenigd rond een aantal principes die ze neerschreven in het “Oriënteringsmanifest”. Dit manifest omvat een aantal basisnormen inzake ‘creatieve vertalingen’, met andere woorden: kunstwerken. Aangezien het reeds jaren geleden is dat er vanuit kunstacademies nog een manifest geplubliceerd werd leek de tijd hen rijp voor een vers exemplaar. Ze zijn nog maar pas van start gegaan maar willen zeker meer mensen bereiken. Elke kunstschool in Vlaanderen en Nederland willen ze verblijden met een exemplaar van het manifest, dat trouwens ook op hun site kan geraadpleegd worden.
Wij namen contact op met Bardt Jaques, de schrijver van het manifest en vroegen hem om meer uitleg.

Jullie omschrijven jullie als “een vooruitstrevend collectief dat zich medeverantwoordelijk acht de relevantie van kunst en poëzie te verspreiden.” Maar wat houdt dit concreet in?
Uiteindelijk gaat het om wat men in het jargon noemt, de ‘esthetische ervaring’. Een genotvol gevoel dat zich aandient wanneer men een beeldhouwwerk bekijkt, een gedicht leest, een film bekijkt of muziek beluistert. Nagenoeg iedereen herkent zich hier wel ergens in. Gewoon in de luie zetel zappen van pakweg FC De Kampioenen naar Temtation island valt volgens mijn mening daarbuiten. De esthetische ervaring is een actief proces, een activiteit. Het geeft een meerwaarde aan het leven van de welwillende.

Jullie zetten jullie in het manifest zetten af tegen kunst die het resultaat is van louter rationele processen maar ook tegen kunst als louter emotionele uitdrukking. Heb ik dit goed begrepen? Wat is jullie alternatief?
Het is zo dat er vooral geconcentreerd wordt op de rationele en emotionele processen. Er staat in het manifest klaar en duidelijk waarom dit zo is. Ik denk dat een goed, hedendaags kunstwerk het resultaat moet zijn van een sterk idee, gekoppeld aan een vorm waar minstens evenveel aandacht aan besteed werd. Dat dit te weinig te zien valt, was een belangrijke drijfveer om het manifest te schrijven. Temeer omdat ik al jaren merkte dat vele andere kunstminnenden de verwaarlozing van de vorm ook met afgrijzen aanzagen.

Wat willen jullie bereiken met dit manifest?
Het is onze bedoeling om met het Oriënteringsmanifest mensen te bereiken die zelf instaan voor een aanzet tot een esthetische ervaring; de kunstenaars (in spe). Het is een interessant idee om een manifest te lanceren in een periode waarin de kritische kunstenaar bijna in een nevel is opgelost. Van de avant-gardistische heftigheid is niet veel meer te beleven. Ze heeft plaats geruimd voor een zeer rationele, cynische en behaagzuchtige benadering van kunst. Hiermee wil ik niet pleiten voor een terugkeer en wil ik al helemaal niet veralgemenen. Punt is dat in wezen de kunstenaars zelf kunnen bepalen wat ze maken en dat eerder de kunstfunctionarissen afhankelijk zijn van de kunstenaars dan omgekeerd. Als jonge honden zijn wij dan ook nuchter genoeg om alle bijkomende nuances in te calculeren. Maar een van de belangrijkste dingen vinden wij nog steeds de verwondering, of zoals wij het zelf noemen; jeugdige onbezonnenheid. Het manifest is trouwens vooral een aanzet. Er gebeuren performances, gedichten worden gelezen pal in stadscentra,… Als jonge bende willen wij de kunst promoten en aantonen dat iedereen zich wel in iets artistieks kan vinden als hij of zij er op een voor die persoon juiste manier mee in contact komt.

Wie of wat is jullie inspiratiebron?
Echte inspiratiebronnen zijn er niet echt geweest. Of eigenlijk wel: elke kunstenaar die ooit een manifest geschreven heeft of elke stroming die de kunst van zijn tijd uit de malaise trachtte te helpen.
Het heeft ook niet veel zin om het verleden te willen toepassen op vandaag. Elke tijd is anders en elke kunstenaar moet het maar zelf uitzoeken. Een voorgekauwd concept sterft onherroepelijk uit. Het idee van een manifest is slechts een kader vanwaaruit gedacht kan worden. Net zoals een muziekgenre dat is.

Hoe was de reactie op de “guerilla-actie aan het SMAK”?
De actie aan het SMAK was de aanzet voor de verspreiding van het manifest. Het was eerder een symbolische actie, omdat het smak nu eenmaal het museum voor hedendaagse kunst is in Vlaanderen met het bekendste imago. Het werd alleszins gedoogd door de directie, maar echte reacties laten ons eerder lauw. Ze weten ervan, dat is het belangrijkste. Het is vooral de bedoeling om de opkomende generatie kunstenaars te bereiken, want het zullen wij zijn die binnen enkele jaren bepalen wat er in de musea te zien zal zijn.

Bardt Jaques eindigt met een uitnodiging:
“Voor meer informatie kan men terecht op onze website. We staan zeker en vast open voor initiatieven van derden. Dichters en beeldende kunstenaars, maar ook muzikanten, acteurs,… Iedereen is welkom die een warm hart toedraagt aan de poëzie, aan het leven in en rond kunst.”

© 2007 GENTBLOGT VZW