RSSEen huis met een plan
Om de zoveel tijd kun je wel eens iets lezen in de media, maar bij verbouwingen zijn “ongelukjes” niet uit te sluiten. De gasleiding aansluiten op de waterleiding, een hele buurt zonder elektriciteit,… allemaal veroorzaakt door een niets-vermoedende klusser. En dan heb ik het nog niet over de kleinere huis-en-tuin-ongelukjes en het gevloek wanneer er toch een leiding in die muur blijkt te lopen. Alle mogelijke horrorverhalen indachtig bedacht ik dat het toch veel simpeler zou zijn met een plan. Elk huis heeft toch ooit een plan gehad? Maar hoe het te bemachtigen als je huis al x-aantal keren van eigenaar is veranderd?
Zoals wel vaker kon gentinfo me verder helpen. In het Stadsarchief kun je als burger gratis inzage krijgen in de bouwplannen van je huis. Tegen betaling kun je er ook een reproductie bekomen. Het plan opzoeken duurt een kwartiertje beloven ze op de site. Dit wou ik wel eens zien.
Vooraleer ik kon afzakken had ik het bouwjaar en de bouwheer van mijn bakstenen stulpje nodig. De eigendomsakte kon me niet verder helpen. Dan maar een mailtje sturen naar het kadaster. Twee dagen later ontvang ik een mailtje: mijn vraag is goed ontvangen en zal zo spoedig moegelijk beantwoord worden. Een week of twee later krijg ik een brief met overschrijvingsformulier. “De gevraagde kadastrale uitstreksels kunnen op voorlegging van dit bericht en mits betaling van het bedrag van 12,30 euro worden afgehaald ter directie van het Kadaster OF u worden toegezonden nadat voormeld bedrag werd gestort op…” Als datum van mijn aanvraag vermelden ze de dag dat ik een bevestigingsmailtje kreeg, ik krijg net geen maand om te betalen. Tja, veel anders zit er niet op.
Nog een aantal weken later krijg ik een grote bruine envelop in de bus. De grootte van de envelop is buiten proportie in vergelijking met de inhoud: drie gekopieerde A4-velletjes. Een uittreksel uit het kadaster waaruit blijkt dat ik de eigenaar ben, een kopie van het kadaster van het bouwjaar met de oude toestand en eentje met de nieuwe toestand. Het verschil tussen beide uittreksels is me niet echt duidelijk, maar het is vooral slikken bij het zien van het bouwjaar: 1879! Toen liet mevrouw Marie-Thérèse Hoorens (weduwe van Albert Heynssens (?)) de lusttuin wat kleiner maken en op de vrijgekomen ruimte liet ze huisjes bouwen, ten minste als ik de uittreksels uit het kadaster goed interpreteer.
Ik besef dat de kans dat ik iets vind in de archieven klein is. Maar ik wil mijn kans wagen, ik heb ten slotte al heel wat betaald aan het kadaster en het bezoek aan het archief is gratis. Trouwens misschien vinden ze plannen van verbouwingen terug, het achterste gedeelte is er duidelijk achteraf bij gebouwd. Alleen voor het gebouw vind ik mijn bezoekje aan De Zwarte doos al geslaagd. Ik moet een formulier invullen, er wordt een kopie van mijn identiteitskaart gemaakt en ik krijg een kaartje dat ik nu een jaar lang naar het archief kan komen. Ik ben duidelijk niet de enige die een bouwplan komt opvragen, dus dat kwartiertje is iets langer maar al bij al hoef ik niet lang te wachten. Een heer overhandigt me twee enveloppen, een witte dikke en een bruine dunne. Ik heb ondertussen gezien dat mijn buurvrouw massa’s plannen aan het doornemen is, maar dit lijkt er bij mij niet in te zitten.
Ik ga voor de dikste envelop en haal er een heel broos dubbel papier uit. Het broze document is de beslissing van de gemeenteraad over de ingediende bouwaanvraag. In de eerste kolom staat de tekst in het Nederlands, in de tweede kolom staat de tekst in het Frans en werden hier en daar bijkomende dingen opgeschreven in een sierlijk handschrift met veel krullen. Er klopt iets niet aan de bouwheer “monsieur Heynssens” en het jaartal 1909 is ook niet juist. Omdat ik geen zin heb om de administratieve tekst te doorgronden, blader ik verder en vind er plannen van de “nouvelle rue” waar 36 nieuwe huizen zouden moeten komen. Het plan is getekend op blauw papier met witte lijnen, alle commentaar is in het Frans waardoor ik een beetje verward ben. De getekende huizen zijn een verdieping hoger dan bij mij. Er klopt duidelijk iets niet. Dan daagt het mij. Het is een parallelle straat, de tuinen van die huizen grensen aan mijn tuin. Ik ben een beetje teleurgesteld maar vind het ook wel boeiend en grappig om te zien dat de technische dienst van de stad de voorgestelde constructies “bien banales” vond, niet echt geschikt zo in de buurt van “la nouvelle avenue et la nouvelle gare”. Natuurlijk, in 1909 was er van Sint-Pietersstation nog geen sprake!
Ik open dan maar de bruine envelop. Ook hier vind ik een beslissing van het Gentse gemeentebestuur in het Frans en Nederlands. Deze maal gaat het over de aanvraag van mevrouw Marie-Thérèse Hoorens (weduwe van) om tien huisjes in mijn straat te laten bouwen. Er steekt ook een brief bij van de dame in kwestie waarin ze de burgemeester en het schepencollege belooft dat het geen ordinaire woningen zullen worden maar wel van degelijke kwaliteit met vensters en een stevige dakbedekking. Verder vind ik in het bundeltje ook nog een tekening van twee gevels en daar moet ik het mee stellen. Mijn bezoekje levert me niet de info over de buizen en dergelijk op, maar doet me wel wegdromen naar een tijd dat er van het station nog geen sprake was en projectontwikkelaars avant la lettre zoals de weduwe en haar zoon (?) hun stuk grond verkavelden.
© 2007 GENTBLOGT VZW
wat een leuk interessant geschreven stukje opsnorwerk ;-)
Om het tracé van leidingen van je woning te vinden, ben je bij het Kadaster en het Stadsarchief aan het verkeerde adres. Er worden immers op bouwaanvraagplannen nooit leidingen van elektriciteit, water, TV,… getekend. Je kunt er enkel de theoretische loop van de riolering op aantreffen.
Bij het bouwen van de woning zelf worden er uitvoeringsplannen opgemaakt waarin het uiteindelijke tracé van de riolering wordt getekend, maar ook dit kan tijdens de uitvoering van de werken nog veranderen door bv. een gemetste oude put die in de weg zit ed. Daarom worden er soms (maar zelden) as built-plannen opgemaakt om het definitieve tracé op weer te geven.
Deze plannen kun je echter nergens terugvinden bij officiële instanties. Je kunt hoogstens bij de eigenlijke bouwheer langsgaan of bij de architect of aannemer die het gebouw heeft gezet.
Je kan de papieren bij het kadaster ook zelf gaan afhalen in plaats van te wachten tot ze die opsturen. Gewoon ter plaatse betalen (Ik zie nu dat je dit effectief ook geschreven hebt)
Het is ook interessant om tussentijdse gebeurtenissen omtrend je woning te checken. Bvb verbouwingen, verkoop en dergelijke. Mogelijk zitten er meer gedetailleerde plannen (recentere) bij een bouwaanvraag of dergelijke. Misschien heeft een vorige eigenaar al je werk al eens op voorhand gedaan. Zou toch zonde zijn om dit allemaal nog eens over te doen.
@ Jeroen, hoe kan dit concreet? Ik vraag het kadaster een lijstje van alle vorige eigenaars en daarmee trek ik naar het archief? Of weet het kadaster ook wie een bouwaanvraag heeft ingediend? Ik denk dat ik er verkeerdelijk van uit ging dat alle latere bouwaanvragen ook bij die eerste gingen geklasseerd worden, maar dit is dus niet zo?
Heel leuk om te lezen! Wij hebben net een huis gekocht en ik ben ook zo benieuwd naar de geschiedenis ervan.
In het kadaster hebben ze zicht op de data wanneer er iets is gewijzigd op het betreffende perceel. Daar kan je een lijst van krijgen. Dit kan een verkoop zijn, maar ook een opsplitsing, samenvoeging, wijziging van kadastraal nummer, maar dus ook wijzigingen door nieuwbouw, afbraak of verbouwingen. En het zijn die laatste data die dus belangrijk voor je zijn. Dan ga je met die data naar het archief en vraag de documenten van die data die ze vinden op je perceel. Opgelet. Het perceel kan ondertussen gewijzigd zijn van kadastraal nummer. Dus goed opletten.
Op deze manier hebben wij ook de bouwplannen teruggevonden van ons huis van 1902 (en dat van de buren)
Dit artikel roept herinneringen op aan ons renovatieprojekt in de Pijndersstraat. Jong (nog steeds) en enthousiast (idem) gingen we alles volgens “het boekske” doen en toen we een oude en lelijke maar hoge cypres wouden rooien belden we dan ook naar het Stad Gent om een rooivergunning aan te vragen. Dat bestond dus niet maar we moesten wel een bouwvergunning aanvragen voor dat lelijk gedrocht! In tweevoud dan nog wel en de tekeningen van het “uit te voeren bouwwerk” in 6 exemplaren …
Tja, we hebben dan ook een lijvig dossier ingediend met uittreksels uit het kadaster en twee pagina’s met beschrijving van de werken. Hoeveel woorden kan je gebruiken om te schrijven “wij willen een boom rooien”?
Anderhalve maand later en 640 Bef armer aan zegelrechten hadden we onze bouwvergunning in onze handen.
De wijkagent die langskwam (om onze domicilie te controleren?) heeft eens goed met ons gelachen …
Zelf net eenzelfde traject afgelegd.
In de Zwarte Doos werd ik heel erg vriendelijk onthaald door de mevrouw in het centrale eiland. Ik vond alles fantastisch, de stilte, de oude dikke boeken, de plannen, … Jammer dat men mij bij het eerste bezoek de verkeerde plannen toestopte (ook al een gebouw van de buren).
Bij een tweede bezoek volgde een koude douche. Ik botste op een ambtenaar oude stijl die maar bleef kleineren. Toen ik netjes met mijn gegevens voor hem verscheen en ik wou vragen hoe het nou verder moest begon die heel bitsig te doen: dat gaat hier zomaar niet; geef uw identiteitskaart, om te beginnen; vult dat formulier ne keer in. Euh, mijnheer dat vulde ik vorige keer in. Ja, waarom geef je dan je identeitskaart? Je bent al lid!…
Enfin, toen ik na zo een tiental minuten te zijn afgeblaft en ik begon te vragen wat ik in godsnaam fout deed, begon hij te zeggen dat iedereen dacht dat alles zomaar kon, vooral die van het kadaster hadden er schuld aan. ????
Ik vraag me nog altijd af of ik dit incicdent moest melden, want sinds dan vertel ik steeds weer over zijn arrogantie, en vergeet ik de vriendelijke collega’s.
O ja, terwijl ik zat te staren naar het electronisch bord waar zou verschijnen of de documenten voor mijn klaar lagen. Begon die man als een gek te sissen en met de vingers te knippen om me duidelijk te maken dat de plannen op de tafel lagen. (het waren deze keer wel de juiste)
Kadaster:
Even doorvragen op het kadaster kan geen kwaad. Leg goed uit waarom je de info nodig hebt.
Maar eens in de zwarte doos stel je vast dat er plannen noch bouwaanvraag te vinden zijn. Dan heb je een bouwovertreding gekocht (als het niet te erg is, dan verjaren die na 20 jaar).
Patricia, “een tekening van twee gevels en daar moet ik het mee stellen.”
Ik liet me vertellen dat het indienen van een plan pas “later” een verplichting werd. Na 1900? Voordien was een tekening van de gevel voldoende om een bouwvergunning te krijgen.
kent iemand de details?