RSSIl Peperoncino
Toen ik drie jaar geleden voor het eerst op kot zat in Gent, had ik weinig zin om mij bezig te houden met eten klaar te maken. Gelukkig woonde ik niet ver van een Spar, waar ze een ruime selectie diepvriesvoeding hadden. Heeft u ooit Super size me gezien, waar een man dertig dagen lang enkel bij McDonald’s gaat eten, om aan te tonen waarom zoveel Amerikanen last hebben van obesitas? Wel, dat deed ik ook, maar dan met Dr. Oetker pizza’s. En veel langer dan een maand. En ik ben nooit genomineerd geweest voor een Oscar.
Na een interventie van mijn vrienden en familie op het einde van dat jaar ben ik afgekickt van pizza’s en werd ik zelfs al misselijk bij de gedachte aan een Ristorante Pizza Speciale. Nu, vier jaar later eet ik weer pizza’s, maar ik vind er nog steeds niet veel aan. Dus wat doe een mens dan op een donderdagavond als hij geen tijd heeft om inkopen te doen? Hij gaat naar een pizzeria!
Volgens mij geeft de stad Gent een aanmoedigingspremie aan mensen die een pizzeria beginnen in de Sint-Pietersnieuwstraat, want sinds de opening van Il Peperoncino staat de teller al op vier. Erg hoog scoorden ze dus nog niet qua originaliteit toen Pieter en ik er binnenkwamen. Binnen is het heel wat beter: de voorkant is volledig uit glas gemaakt, waardoor het restaurant nog ruimer lijkt. Modern ingericht, met links de keuken en bar en rechts de tafels.
Maar ik ga in de eerste plaats in een restaurant om te eten, als ik een mooi uitzicht wil dan koop ik wel een spiegel, dus bestelden we snel. Pieter een Penne gorgonzola e noci en ik de duurste pizza die ze hadden, een Parma. Terwijl wij wachtten op onze bestelling, babbelden we zoals gewoonlijk over luchtige onderwerpen zoals wereldpolitiek, de overeenkomsten tussen de verschillende religieuze strekkingen en de naderende bekerfinale tussen Club Brugge en Standard Liège. We kregen overigens allebei al het water in de mond als we zagen wat de andere klanten geserveerd kregen, het zag er allemaal zeer lekker uit. En na tien minuten was het onze beurt.
Ik kreeg een grote pizza voorgeschoteld. Enfin, ik denk toch dat het een pizza was, mijn zicht werd versperd door een hoop groene blaadjes die erop waren gelegd. Echt waar, het leek alsof een koe zijn eten weer had uitgebraakt. Pieter zijn penne was ook hilarisch, een hoopje penne en een okkernoot mooi in het midden. En dan vroeg de ober nog of er gorgonzola op moest. Natuurlijk niet, waarom zou hij in godsnaam gorgonzola willen op zijn penne gorgonzola e noci?
Omdat we grote honger hadden, ik van het werken en Pieter van nog maar net wakker te zijn, aten we onze bestelling toch maar snel op. En het moet gezegd worden, de combinatie parma met parmezaan was heus lekker, zolang dat gras maar uit de buurt bleef. Wat Pieter van zijn maaltijd vond, weet ik niet meer, maar hij had alles opgegeten en dat heb ik hem eerlijk gezegd nog nooit zien doen. Ik denk dat we allebei een beetje verveeld zaten met het feit dat de bestellingen van de anderen er zo goed uitzagen en dat wij blijkbaar de verkeerde keuze hadden gemaakt. De rekening viel gelukkig goed mee, 24,30 €, en omdat ik toen al wist dat mijn bespreking niet al te lovend zou worden heb ik er zelfs nog zeventig eurocent fooi bijgestoken.
Begrijp me niet verkeerd, Il Peperoncino heeft alles om snel een goeie reputatie op te bouwen, maar als ze nog vaak klanten over de vloer krijgen die liever geen verrassingen, of moet ik zeggen vergrassingen, op hun bord zien, kan het evengoed snel gedaan zijn. Dan gaan we met zijn allen wel naar één van de andere drie pizzeria’s in de straat. Of ga ik mij gewoon nog eens een Dr. Oetker pizza kopen, ik heb gehoord dat ze al nieuwe smaken hebben uitgebracht.
Il Peperoncino, Sint-Pietersnieuwstraat 132D, Gent.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Waren die groene blaadjes op je pizza geen rucola? Die worden wel vaker op een pizza gelegd.
Dit is toch één van de mooiste restaurantbesprekingen die ik al gelezen heb. En wellicht de origineelste …
Nog van dat!
Bij een goeie pizzeria, en vooral dan Italianen uit de regio Veneto wordt rucola op de pizza gedaan. Voor mij in ieder geval heel lekker en geeft een extra dimensie aan het eten.
ik heb in italië ook al eens pizza met gewone salade gegeten (gewone salade zoals in ‘lichtgroene kropsla’). En da was echt heel heel lekker!
Tom houdt duidelijk niet zo van groentjes.
Hij zou er nochtans deugd van hebben.
De Sint-Pietersnieuwstraat is een mietjesstraat. Op de Sint-Kwintensberg (en zijn verlengde) hebben we zes etablissementen met pizza op het menu. (voor de volledigheid: één is enkel afhaal, één is pizza/pitta, één is italiaans restaurant). Wetende dat de Sint-Kwintensberg één straat van de Sint-Pietersnieuwstraat verwijderd is, weet je ook dat er hier meer pizzeria’s zijn dan frituren en pittakoten samen.
Tom schrijft gewoon schitterend, maar op culinair vlak nog tot volle..euh wasdom komen. Het gekke is dat deze waanzinnige kritiek mij nieuwsgierig maakt naar deze zaak, okkernoten en rucola schrikken mij niet bepaald af!
Werkelijk schitterend gegeten in dit restaurant!
Italiaanse keuken met een grote I .
Tom, misschien volgende keer de menukaart wat grondiger lezen. Er staat wel degelijk rucola vermeld op de kaart bij de pizza Parma ;-)
Ik ga alvast eens een kijkje nemen in dit restaurant!
Allee, ik zal mijzelf maar eens verdedigen dan, simpele typen. Ik wist inderdaad dat er rucola ging op liggen, dat stoorde mij niet echt, het ging hem over de hoeveelheid. Een berg rucola is niet aangenaam.
Andere pizza nemen in de toekomst, er zijn er ook zonder koeienbraaksel…
Een berg rucola..zaaaaaaaaaalig!
hmmmmm rucola!! nu!! zo’n pizza parma hoort zo, da’s wat anders dan dr oetker hé!
als je niet zo graag vlees eet bestel je toch ook geen côte à l’os? ;-)
ben er gisteren gaan eten met twee fijnproevers die zin hadden in wat lichtverteerbaars ;-)
mijn maat kreeg op zijn pizza dela casa ook zo’n berg “koeieteten” maar als fervetne ita-keuken-fan vond hij dat groen een ferm pluspunt!
verder kon ik ook niet klagen over de smaak van mijn vegetariana, de fles rode wijn was net iets te warm voro kamertemperatuur, wegens het daar binenn toch ferm boen de voro wijn aanvaardbare temperatuur was, edoch who cares
ook de olijolie mocht wat pikanter zijn, gezein op de hoeveelheid pepers die erin zaten te weken, edoch, ’twas zo al genoeg dorstig weer ;-)
maw: voor die prijs schitterende kwaliteit!!! vlot en snel bediend wnat we hadden honger!
Wij hadden vorige zaterdag in Il Peperoncino gereserveerd met een tiental vrienden van tijdens de studentenperiode. Het zag er een redelijk trendy restaurant uit en we wilden het wel eens uitproberen.
Toen we daar aankwamen wisten ze dat we gereserveerd hadden, maar zeiden ze doodleuk dat er geen plaats meer beschikbaar was en dat we maar een kwartiertje moesten wachten aan de ingang tot er plaats vrij zou komen. Blijkbaar was het niet nodig voor hen om zich daarvoor te verontschuldigingen, wat we nogal aan de arrogante kant vonden.
In Italië heb ik ooit eens iets gelijkaardigs meegemaakt. Daar kregen we binnen enkele minuten onze tafel, een aperitief van het huis en uitgebreide verontschuldigingen aangeboden. Niets van dit alles was het geval bij Il Peperoncino.
Na 5 minuten wachten en de hele tijd uit de weg te moeten gaan om de obers door te laten, begonnen we wat geïrriteerd te geraken. Daarom vroegen we hen of ze ons niets konden aanbieden terwijl we aan het wachten waren op een plaats die eigenlijk gereserveerd was. Dit werd op hoongelach ontvangen.
Wij vonden deze arrogantie echt niet door de beugel kunnen en zijn vertrokken. Uiteindelijk hebben we lekker gegeten in de backstage.
ik vond het heel erg lekker, maar was ook teleurgesteld door de bediening. Ik kan alvast zeggen dat het geen restaurant is om met kinderen langs te gaan!
De bediening is inderdaad niet in verhouding met het eten. De obers gedragen zich redelijk nonchalant, zuiderse “cool” op het randje van arrogantie.(en soms over het randje) Maar een mens verdraagt veel als het op lekker eten aankomt (ik toch).De pizza is er werkelijk heerlijk! De beste in gent wat mij betreft: groot, krokante dunne bodem, kort en hevig gebakken en met goede ingrediënten. De pasta’s zijn er lekker maar de porties zijn niet erg groot, bovendien is de prijs een beetje aan de hoge kant in vergelijking met de pizza.
Als je honger hebt, lekkere pizza wilt en niet te lang wil wachten is “Il peperoncino” the place to be. (perfect tussen twee lesblokken op de blandijn dus)