Lieve Blancquaert is officieel Straffe Madam van Gent
‘Ik zal deze titel zeker in ere houden’
Lieve Blancquaert is de Strafste Madam van Gent. De winnares van de wedstrijd die onze krant samen met radio Be One hield, mag zich vanaf vandaag dé stadsfiguur van 2007 noemen.
Lees er meer over in De Gentenaar.
© 2007 GENTBLOGT VZW
“Straffe madam”: bwêkes, zo’n lelijke uitdrukking. Al die domme BV’s die het in hun domme taaltje altijd over “madammen” hebben. Bon, die Blancquaert is dus een goede hoerenwaardin, of wat bedoelt men precies?
Het verband tussen een madam en een hoerenwaardin ontgaat mij, eerlijk gezegd.
Even in Van Dale neuzen…
In deze context hebben beiden toch wel niks met elkaar te maken hé. Het lijkt mij eerder positief zelfs dat het woord “madam” een soort van opwaardering heeft gekregen. ‘t Zijn heus niet enkel BV’s die “madam” meer beginnen gebruiken.
Een soort van tegengesteld proces van “wijf”, denk ik.
Ja sorry, kon het niet laten
ma·dam (de ~ (v.), ~men/~s)
1 [pej.] vrouw die men niet voor vol aanziet
2 [Belg., inf.] getrouwde vrouw [ook als aanspreektitel]
3 bordeelhoudster
Zo zal het inderdaad wel zijn, maar ik blijf het foeilelijk vinden.
Mijn buikgevoel vertelt mij dat madam toch op en top vrouwelijk is en zeker positief. Ik gebruik het zelf in de uitdrukking “felle madam”, zeer nauw verwant met de titel “straffe madam”. Misschien is het een soort waardering die vrouwen elkaar geven. Zo ervaar ik het toch dat vrouwen dat eerder tegen andere vrouwen zeggen over iemand die een straffe madam is. Vandaar misschien dat Tom het niet aanvoelt en het lelijk vindt.
@ Els
Je kan met het woord ‘Madam’ alle kanten uit.
In het Gents is het vooral een volkste benaming voor mevrouw zoals ‘Madam Waterslagers’ of ‘de madam van de beenhouwer’. Ik ben geen taalkundige maar ik heb de indruk dat het ook typisch vrouwelijke karaktereigenschappen in de verf zet zoals een ‘felle madam’, een ‘straffe madam’ of een hoerenmadam’.
Maar er is zeker niets mis met de benaming ‘madam’. Wie daar al te negatief over denkt (of reageert) slaat de bal mis.
Maar als ik het CV van Lieve Blancquaert leest heb ik niet de indruk dat ze er van wakker ligt wat men van haar denkt.
Mannen die het hebben over “hun madam”: bah.
Omhooggevallen BV’s en andere presentatoren die hakkelen: “Die Billie Holiday, awel sê, da vinnek echt een grote madam”: bweurk.
Ieder zijn smaak en zijn wrevel, zeg ik maar. En ik vind dat je je idiosyncrasieën moet koesteren.
ik ben het volledig eens met Tom. “Straffe madam” bweurk. Zo opgefokt en onnatuurlijk. Ik voel dat helemaal niet aan als een waardering eerder als een modeverschijnsel.
bij ons zeggen ze: e ferm waaf
Een van de eerste “Nero”-albums van Marc Sleen ging over “De Zwarte Madam”. Madam Pheip groeide ook uit tot één van zijn belangrijkste personnages. Ze was trouwens even straf als haar toebak “Fleur de matras”.