RSSHet Moorken is terug, maar wel kapot
Het standbeeld van het Moorken, dat mysterieus was verdwenen uit het Citadelpark, is terecht. Het beeldje is wel serieus beschadigd.
Het Moorken is dus terecht. Sterker nog: het is eigenlijk nooit echt weg geweest. Maandag en gisterochtend was er even consternatie in Gent, omdat het standbeeldje verdwenen was van zijn normale plaats in het Citadelpark. Bij de diensten van Monumentenzorg en bij de dienst Patrimonium wisten ze van niets. Zij namen aan dat het beeld was gestolen.
Lees meer bij De Gentenaar
© 2007 GENTBLOGT VZW
Dat dat beeld kapot is – maar gelukkig hersteld kan worden – , is een spijtig ongeluk. Dat dit kon leiden tot dergelijke heisa, toont aan dat er weldegelijk problemen zijn, met name met de interne communicatie in de stadsdiensten. In dat opzicht is het onbegrijpelijk dat de schepen daar niet aan tilt. Akkoord, het is inderdaad het einde van de wereld niet, maar stel dat her iets ernstigers betrof? In mijn optiek : als iemand langere tijd zijn/haar e-mail van het werk niet kan lezen omdat hij/zij op vakantie is, stelt men toch gewoon een out-of-officereply in. Op die manier weet de afzender tenminste dat het bericht niet onmiddellijk gelezen wordt; hoort bij elementaire e-tiquette…
Sinds wanneer mag je ervan uit gaan dat een email direct gelezen wordt? Out-of-office replies zijn geen onverdeeld goede zaak, ze reageren ook op andere out-of-office replies of op automatische berichten en veroorzaken zo veel onnodig netwerkverkeer. Beter werk je met een groep of een (vitueel) prikbord zodat er meerdere mensen je bericht kunnen zien.
Wanneer iemand lange tijd afwezig is, kan je best de mail laten doorsturen naar een collega die het werk opvolgt.
Dan zal het automatisch ook gedaan zijn om via het email adres van het werk persoonlijke zaken te versturen.
Werk aan de winkel voor de “standbeeld-chirurgen”. Toch negatief ingestelde mensen daar op de monumentenzorg en patrimonium, direct aan diefstal denken …
Het “Moorken†in het Citadelpark is voor de Gentenaars wat de kleine Zeemeermin in Kopenhagen voor de Denen is. Dat hebben de reacties op Gentblogt en in de pers bevestigd.
Als een Museum een kunstwerk in bruikleen geeft, is het de gewoonte om op de lege plek een bericht te plaatsen, om elk misverstand te vermijden. Hopelijk wordt niet alleen het “Moorkenâ€, maar ook de Kleine Vijver en de waterval zo snel en zo goed mogelijk hersteld.
Het standbeeld “Eerste stap door het leven†van Geo Verbanck had meer geluk dan ons “Moorkenâ€, want het werd weggehaald uit de Citadelpark (rechtover het ICC). Het staat nu veiliger opgesteld in het vernieuwd Museum voor Schone Kunsten. Het kan nochtans niet de bedoeling zijn alle Gentse standbeelden binnen te halen, hoewel de bronzen Emile Claus misschien liever zijn eigen werken terugziet dan het “landschap†dat hij vandaag moet aanschouwen.
DAGTAAK VAN KAFKA
9.00 uur we komen toe
10.00 uur koffiepauze
11.00 uur we pakken ons op om te gaan eten
14.00 uur we komen terug
15.00 uur koffiepauze
16.00 uur we pakken ons op om naar huis te gaan
17.00 uur moe maar gelukkig na een zware dagtaak.
Hoezo was er ondertussen soms telefoon of een mail?
Sorry, ik heb niet gehoordof gelezen!
Beste Maybe.
een goede,welgemeende raad: zo vlug mogelijk soliciteren bij KAFKA, het moet daar leuk zijn!!
Ikzelf heb daar geen ervaring mee, want ik stond, lag, in het onderwijs, je weet wel, die luilakken met hun veel verlof.
Uit ervaring kan ik alleen zeggen dat de mensen(!) op ‘t Zuid hun uiterste best gedaan hebben om mijn vrouw en ik te kunnen laten huwen. Het was hun fout niet dat tussen wensen en realiteit een pak wetten en regels staan. Het heeft tien maand geduurd voor we terug naar hier konden komen, leuke maanden in Gent, daar niets van, maar als je drie voorzien had! Het betekent wel dat ik mijn kinderen deze zomer niet zal zien, het geld weet je wel.
Nee, niet te vlug oordelen.
vb.een dossier aan de balie is in vijf, tien minuten afgehandeld, daarna volgt nog een half uur verwerking. Maar dat ziet niemand. Dan zitten ze achteraan, met een koffie aan hun pc.
Ik weet dat personeel in de administratie iets gemakkelijker de kantjes kunnen aflopen, openbaar of prive, dan iemand die aan de band staat. Maar het werk moet toch gedaan worden.
Dit stukje is niet negatief bedoeld naar jou toe, maar ik krijg de kriebels van die gemakkelijke vooroordelen.
Nog een voorbeeld, en dan stop ik: een ongevalletje, blikschade, politie erbij, vijf minuten, daarna kan die flik wel een half uur op zijn pc. zitten tikken om een verslag te maken. Regels weet je. Maar niemand ziet hem nog op de baan. Waar zijn ze als je ze nodig hebt? Juist, daar.
Welgemeende groeten, rony
Ik weet niet hoe het er aan toegaat in China, maar hier moet je met bepaalde administratie (zonder te veralgemenen natuurlijk!!!) niet bellen vóór 9.00 uur.
Ringelingering dan maar om 10.00 uur, zonder resultaat.
Om 11.00 uur blijkt de persoon (reeds) afwezig.
Ringelingering om 14.00 uur. De persoon is niet (meer) op zijn bureau. enz. enz.
Morgen eens terug bellen!
Hopeloos!
Is dit dan eenmalig?
Wie heeft hier ook ervaring mee zonder (natuurlijk) te veralgemenen?
(NB/ De Belgen/Vlamingen zijn de meeste productieve arbeiders/werkers ter wereld ???)
Wat is het toch gemakkelijk om zo in clichés en vooroordelen tienduizenden mensen te veroordelen. Jammer voor al die ambtenaren die wel hard werken en die keihard hun best doen om u zo snel en zo goed mogelijk te bedienen. Dat ze moeten blijven opboksen tegen eeuwenoude clichés.
Ik heb ooit eens gehoord van een dokter die zat te kaarten met een brandweerman en die opmerkte: “Ah, ge zijt ne pompier. Die verdienen ook goed voor zo een gemakkelijk jobke”. Waarop de brandweerman antwoordde: “Dokter, ge had beter wat meer uw best gedaan op school, dan waart ge ook pompier geweest”.
Ik denk dat die jaloezigaards ook wat beter hun best gedaan hadden op school, ze waren dan ook ambtenaar geweest.
Inderdaad, vreselijk om al die mensen over dezelfde kam te scheren. De “ambtenarij” (urgh..wil iemand die naam afschaffen?) is totaal ten onrechte het mikpunt van spot en ergernis. Niet dat alles perfect gaat, maar dat gaat het écht nergens hoor.
Heb je al gehoord van http://nl.wikipedia.org/wiki/Parodie ?
Wat een gevoelige tenen!
Je moest Kamagurka eens bezig horen.
Ik vond het in elk geval grappig dat men 3 dagen lang dacht dat het Moorken gestolen was.
Van communicatie gesproken, alsof de telefoon of GSM nog moest uitgevonden worden.
Meer is er echt niet aan de hand, beste lange tenen, dan dat ik het grappig vond en deze communicatiestoring even wilde parodieren.
In het vervolg zullen we wat ernstiger zijn. Ik heb nog een grote zwarte benen bril liggen die mijn kijk op grappige situaties misschien wel zal helpen verdoezelen.
Dat is nu typisch het gevolg van email. Vroeger pakte men den telefoon en alles was onmiddellijk voor beide partijen duidelijk.
Nu stuurt men een mailtje en wacht men op antwoord. Maar zo gaat veel tijd verloren. Al dan niet belangrijke tijd.
Het grappige is dat mensen steeds vaker boos worden als ze na een kwartier geen antwoord krijgen op hun email.
Ik stel me ook vragen bij wat men ‘communicatie’ noemt. Je kon je vanaf dag 1 de vraag stellen: “Waarom belt niemand de politie?” Wellicht omdat die op de hoogte was evenals de verantwoordelijke van de technische dienst. Er was dus geen vuiltje aan de lucht.
Maar te veel mensen gaan te snel vanuit de veronderstelling uit dat ze het nieuws (versta: alle nieuws) op een schoteltje gepresenteerd krijgen. Als dat tegenvalt wordt er op alles en iedereen gevit en sneuvelen en meer bomen dan het Citadelpark rijk is.
U wil de ambtenaren verplicht aan hun bureau kluisteren van 8u tot 18u? Dat ze – zoals bij elke organisatie – ook veldwerk, vergaderingen, sanitaire stops, … – kunnen hebben, vergeet u blijkbaar??
Ik weet uit ervaring dat de meeste ambtenaren hun best zullen doen om u te helpen, vaak in omstandigheden die verre van ideaal of motiverend te noemen zijn. De meeste problemen liggen immers niet bij de mensen, wel bij de structuren waarin ze moeten werken.
Groot gelijk dus dat u vindt dat u beter bediend kunt worden door ‘uw’ overheid, maar weet op wie te schieten…