Aan het einde van de rit
Gentblogt geeft het woord aan een divers allegaartje studenten. Elke dag – behalve zaterdag – komt er namelijk één van hen aan het woord en ze kunnen gerust een schouderklopje en wat nuttige tips van uwentwege gebruiken in deze examen-, eindwerk- en doctoraattijden. Op woensdag is het de beurt aan Karel.
Wat valt er nog te schrijven in een allerlaatste post die over examens moet gaan? Weinig tot absoluut, helemaal, volkomen niets. Die verschrikkelijke ondingen die het leven van de student bijna twee maand lang kwelden, zijn intussen voor mij sinds gisteren achter de rug. De proclamatie laat nog een week op zich wachten, dus heb ik niet veel zin om er nog veel woorden aan vuil te maken. Heb ik mijn best gedaan? Ja. Waren ze goed? We zien wel. Meer krijgt u niet meer te horen.
Waar ik natuurlijk wel met veel plezier over praat, is wat er na die examens gebeurt. Die eerste dagen na het finale orgelpunt worden immers niet in een euforie doorgebracht. Die overwinningsroes na die laatste keer aftekenen is maar van korte duur. De adrenaline in je lijf verdwijnt quasi onmiddellijk als sneeuw voor de zon en wat volgt is een zwart gat.
Ik neem helemaal geen pillen, ik slaap genoeg en ik eet gezond. Ik ben principieel tegen elke vorm van kunstmatige pepmiddelen tijdens het blokken, met uitzondering dan van mijn dagelijkse mok koffie na de middag. Maar toch val ook ik in het niets eens de last van de schouders valt.
Het eerste moment ga je nog iets drinken met vrienden. Je zoekt een laatste keer naar ongezond voedsel om het academiejaar af te sluiten. Je vloekt eens op de vakbonden die dat laatste bemoeilijken. (U heeft het wel gezien in het nieuws.) Maar eens je thuis arriveert en je luie kont in het salon plant, weet je echt helemaal niet meer wat te doen, ondanks de vele plannen en ideeën die je had tijdens het studeren.
De verboden vruchten die tijdens de examens naar je lonkten, zijn plots heel wat minder interessant. Plots mag alles en moet niets. Wat doe je dan? Inderdaad, niets. Je verveelt je stierlijk en je gedraagt je zoals ieder mens die het even beu is. Als een volslagen idioot.
Eens je de leegte gewoon bent, verdwijnt die bui gelukkig even snel als ze gekomen is. Je gaat wat werken om de persoonlijke fondsen te spijzen en je geeft de gewonnen deviezen even snel weer uit aan snoepreisjes, festivals, drank, amusement en veel te duur ‘speelgoed’. Voor je het weet is het augustus en heb je misschien een herexamen aan je been waar je aan mag beginnen. Een maand later begint alweer een nieuw academiejaar en je laat je, als volleerd masochist, nog eens negen maanden pesten door het algemeen verzamelde korps proffen dat onze universiteit rijk is.
Het is natuurlijk allemaal deel van het studentenleven waar we allemaal zo van houden. Maar op dit moment, in het diepe dal der leegte en langs de oevers van het ongelooflijk slechte weer, is er niet veel om van te houden.
De enige woorden die de dappere krijger na z’n bloedige strijd nog kan uitbrengen zijn de volgende:
“Eindelijk, het is gedaan.”
Waarna hij zo snel mogelijk in z’n bed kruipt.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Elaba, ik heb hier nog een hoop strijk liggen die dringend weg moet. Hier geen lege gaten ;-)
Geniet van de roes! En het niets doen!