RSSAlles over de Tour
Dubbele zege in Gent
Tom Boonen feliciteert zijn meesterknecht Gert Steegmans met zijn overwinning.
Gert Steegmans (Quick Step-Innergetic), die gisteren in de eerste Tour-etappe door ons land de sprint aantrok voor Tom Boonen, verraste iedereen, zijn kopman inbegrepen.
Lees meer bij De Standaard en Sporza
‘Boonen, Boonen! Oesje, sorry: Steegmans! Steegmans!’
We stonden zo’n tweehonderd meter na de aankomstlijn en de laatste minuten stegen de zenuwen. ‘Valpartij’, riep een Franse journaliste, ’20 coureurs.’
Lees meer bij De Gentenaar
Asfalt Einde Were klopt Belfort
We scanden gisteren de televisiezenders af die de Tour uitzonden. Want burgemeester Daniël Termont had zich sterk gemaakt dat Gent met deze Touraankomst veel aandacht zou krijgen op de televisie, ook de buitenlandse. Miljoenen kijkers zouden onze mooie stad zien en de return voor Gent zou groot zijn.
Lees meer bij De Gentenaar
‘We genieten hier van de rust langs het water’
Een frietkot zonder frieten, een begrafenisondernemer met een café en andere bezienswaardigheden langs het parcours
Een aankomst van de Tour: dat zijn hordes wielerfans, dagjestoeristen en andere nieuwsgierigen die de hele dag langs het parcours doorbrengen. Uitgelezen moment voor creatieve middenstanders en zakenlui die hun klanten op een originele manier willen ontvangen. Een paar uur voor de echte coureurs Gent binnen vlamden, gingen we met de fiets op zoek naar de mensen achter de hamburgertenten.
Lees meer bij De Gentenaar
Tour wil nog terugkomen naar Gent
‘Gent staat op het lijstje om de Tour opnieuw te ontvangen, zelfs in de komende vijf jaar’, zei gouverneur André Denys gisteravond. De Tourdirectie was in de wolken over het enthousiasme in Gent.
Lees meer bij De Standaard
Reacties:
Supporter Koen
Bert Anciaux
Wim Opbrouck
Kris Peeters
Cafébaas Christophe Guion
Lieven Decaluwé
© 2007 GENTBLOGT VZW
Het was mooi!
Ik ben precies de enige die helemaal niet enthousiast is. Ik keek nochtans uit naar het wielerfeest, maar het agressieve sfeertje dat er rond hing: duwen en trekken voor een gadget van de karavaan, oude mensen opzij duwen voor toch een iets beter zicht, lastig gevallen te worden door dronken feestvierders… Wat een ontgoocheling!
je verwachtingsvolle idee van een wielerfeest is heel positief, maar dat komt bij geen enkele tour karavaan voor.
ik heb de tour al menig keer meegemaakt, ook buiten belgie, en dit soort verschijnselen vindt overal plaats. als het op iets gratis verkrijgen aankomt dan is er bij veel mensen het oerinstinct, , ikke eerst! maar ik vond het overwegend toch wel een mooi gebeuren, het is maar hoe je je opstelt.En j, hoe dichter je bij de finish kwam, hoe drukker, dus dan krijg je dit soort toestanden.
‘t Was goed, gezeten op de canapé om het ganse op TV te volgen, vanaf Deinze tot Gent, want er voor was het geen “koers”. Einde Were zal nu wel bekend zijn in de wereld door die valpartij. Men zou de renners die dat veroorzaken uit koers moeten nemen!
“Asfalt Einde Were klopt Belfort”, het is zoals met dat fameus boek waar Termont zoveel reclame voor gemaakt heeft, veel blabla maar weinig inhoud. Ook dat boek is weggesmeten geld, veel fotoknipsels en evenveel reclamebladzijden, dus betaald door de handel en er dan nog geld voor durven vragen : schandalig!
Nu, sommige renners vonden dat de straat in de laatste kilometers te smal was, en je kunt ze niet helemaal ongelijk geven. Valpartijen komen wel vaker voor, maar dat daarna geen enkele renner nog doorkan, dat heb ik nog maar weinig gezien.
Gelijk heb je Tom, de straat was wel wat smal om daar een stormend peloton van rond de 190 renners door te jagen. Wie al niet bij de eerste twintig – dertig renners op kop zat van voor het opdraaien van de Rooigemlaan kon het vergeten om nog naar voor te kunnen komen. Wat mij telkens verwondert is dat er nooit erge gekwetsten uit zo een valpartij komen, nu ook weer, slechts één opgave door een renner met een gebroken duim (vijfvoudige breuk). Er zullen wel wat “blauwe plekken” rondrijden vandaag.
Panem et circenses! Nog een geluk, hier en nu worden de verliezers niet meer afgeslacht.
Het mooiste waren de beelden op televisie: met topbeelden van de kastelen van Wijnendale en Ooidonck, en ook wat later ons allersterkste Gravensteen.
Ook het geluk van onze sympathieke overwinnaars waren een schoon beeld.
Het was wel opvallend dat op de beelden van de Gentse binnenstad bijna geen volk te zien was. Gent leek wel een sfeerloos Bokrijk. Gelukkig werd veel goedgemaakt tijdens het programma “Avondetappe” op de NOS (www.nos.nl/tour); daar werd de uitzending af en toe sfeervol opgeschrikt door feestvierende Gentenaars op Gras- en Korenlei.
met open mond van verbazing staan kijken naar volwassenen mannen die zich gedrieën letterlijk op een petje storten.
Met de doortocht van de publiciteitskaravaan had ik al de indruk dat het parcours wel heel smal is voor een peloton. Aankomst van Ronde van Vlaanderen bijvoorbeeld is haast drie keer zo breed.
En ik denk inderdaad dat de kids – en veel volwassenen – deze aankomst nog lang zullen onthouden.
Voor zover ik me herinner is rond 1951 de Tour de France nog eens aangekomen aan de Zuid, op de “autostrade” naar het centrum, en daar was het destijds nog smaller. Zo straffen de wegenbouwers, onder impuls van sommige politiek correcte tendensen, de wielrenners. De tendens is namelijk de rijbanen smaller te maken om het autoverkeer spontaan te doen trager rijden.
Dat Gent er uitzag als een sfeerloos Bokrijk is weer zo een van die opmerkingen waar niets op slaat: heel Gent zat voor zijn televisie of langs het parcours, logisch toch! Waarom op Sint-Baafsplein gaan wandelen als het spektakel op de kleine Ring gebeurde?
Anderzijds: vele toeristen konden de stad toch niet bezoeken ze waren toch niet aan een hotelkamer kunnen geraken
Sfeerloos Bokrijk? Moet het dan altijd opgeklopte “ambiance” zijn met luidsprekers, podia, performances, zwerfvuil en files? Is stilte een plaag? Overigens speelt veel publiciteit op onwaarschijnlijke leegte: een zwembad in een vakantieoord wordt altijd leeg getoond, een glimmend nieuwe auto rijdt steevast op een eenzame weg in een wijds landschap.
De prachtig beboomde oude Drongense kasseisteenweg was maandagnamiddag best genietbaar zonder intens autoverkeer aan weerszijden. Tot het spectaculair neerstrijken van een politiehelikopter op de tot een hoge berg steengruis herleide oude fabriek Alsberghe-Van Oost: een originele “ouverture” voor het naderend peloton.
Waar ik stond werd er niets uitgedeeld en was de sfeer errug gezapig..gadgets uitdelen is nergens goed voor..
Roland, ‘schandalig’ is een woord dat ik liever bewaar voor écht erge dingen hoor.
En na de wedstrijd waren er overal fietsers in de stad..
Mooi gezegd, Frans
Die tour kan mij gestolen worden, maar het was een mooi experiment: Gent zonder verkeer. Zouden dat eens een gehele week of maand moeten doen (zonder die tourmaffia) : mogelijk leren de mensen weer lopen.
Werkelijk ? Dat moet ik geleerd hebben tijdens mijn 11 jarig verblijf in Frankrijk …. Sorry hoor!
Betalend drukwerk mét advertenties? Wat. Een. Schande!
De Tour in Gent was voor mij één uitgebreide spannende vakantiedag, een cadeau met Franse strik: “een buitenland in een binnenland” (dixit Cees Nooteboom) is in veel gevallen een verrijking.
En die 500.000 euro (250 van de stad, 250 van de provincie) leveren onder meer nu reeds nieuws op over cultureel Gent in onder meer volgende Franse kranten:
op maandag 9/7 in Aujourd’hui en France (verbonden met Le Petit Parisien) en mij gratis geoffreerd dichtbij het heiligdom (de zone net voor de eindmeet): onder de krantenkoppen “C’est arrivé à … Gand, Tapis rouge pour le film de Flandre, reeds een aankondiging van het Gentse filmfestival, jawel volgens de journalist van dienst “le plus important festival européen de musiques de films”.
op dinsdag 10/7 in de Franse sportkrant L’ Equipe (overigens prachtige foto’s van beide winnaars (ritwinnaar en groene trui), met intrigerende kop “Une histoire belge”): in La Chronique met dagtitel “Sainte colère” van wielerpelgrim Bernard Chevalier vind ik volgende alinea: “Après Canterbury (…) il ne fallait surtout pas lâcher son bâton de pèlerin. Ne serait-ce que pour terminer l’étape du jour à Gand, où naquit Jean Ray, écrivain culte donc méconnu, dont les Derniers Contes de Canterbury, écrits en hommage à Chaucer, sont devenus aussi introuvables que demeurés magiques.” Of hoe die journalist Canterbury en Chaucer meeneemt over het kanaal naar Gent en Ray.
Borst vooruit en hoofd omhoog, we zijn er fier op!
Dat was indeed de max! En een lust voor oog en oor.