RSSIk heb vannacht gedronken en gezien…
The Scene behoort tot een generatie groepen die meer dan 15 jaar geleden het concertbeest in mij wakker maakten (samen met onder anderen Tröckener Kecks, Noordkaap en Gorky/i, om nog maar enkel een paar Nederlandstalige te noemen). Maar om één of andere reden had ik dé band met dé live reputatie nooit eerder aan het werk gezien. In 2007 komt daar eindelijk verandering in nu The Scene zijn verzamelaar uitgebracht heeft met de weinig originele maar toepasselijke naam ‘The Scene 2007′.
Wat geeft dat nu, zo’n concert in een reüniejaar? Voortgaand op het artwork en het handschrift op “2007″, dan mochten we ons opmaken voor een concert met hoog vintage gehalte. Raak was het, zalig was de afdronk.
De opener ‘Geloof’ zet de toon, en Thé Lau smijt meteen zijn rauwe stem richting… nou ja, richting à lle richtingen eigenlijk. De ene na de andere Scene klassieker worden op het feestend volk losgelaten: ‘Bruid’, perfect overgaand in een stomend, intens ‘Blauw’; een ‘Rigoureus’ dat nog niets van zijn drama ingeboet heeft (“Voor wie wacht komt alles steeds te laat”), en ‘Steenworp’ (“De hel is op een steenworp van de hemel, de hemel op een steenworp van jezelf”) – alsof dat lied enkel en alleen gemaakt is om te weergalmen tussen de kathedraal en de draak op het Belfort.
Tussendoor kondigt Thé Lau met een brede grijns een paar nieuwe nummers aan, en ze bewijzen meteen dat de “spirit, de humor en de erotiek” nog lang niet vervlogen zijn. The Scene hééft het nog! En het is nog niet gedaan: Otto Cooymans zet vervolgens met ‘Brand’ één van de hoogtepunten van de avond in. Het trio ‘Soldaat’, ‘Zuster’ en ‘Open’ wordt daarna lekker uitgesmeerd tot aan de bisnummers. Hé, was er niet ooit een Scene lied getiteld ‘Otto’s Imperium’? – over een gecastreerde kater, maar dat is duidelijk een andere dan de Otto van gisteravond: deze heeft al zijn ballen nog.
The Scene heeft dus zonder rem of gêne vooral royaal gegraaid in de albums ‘Blauw’ en ‘Open’, heeft de 15 jaar oude nummers een live body gegeven die nog steeds blijft p(l)akken, en daar waren wij toch voor afgezakt naar Sint-Baafs. Na ruim anderhalf uur concert sluit een nazinderend ‘Iedereen is van de wereld’ een hele mooie avond af op het plein. “Rood zwart wit geel jong oud man of vrouw”, fan of geen fan, kenner of niet, dronken of nuchter, de wereld is van iedereen.
Bij aanvang van de “2007″-tour van The Scene in Vlaanderen vroeg Thé Lau zich af of de liefde nog wederzijds is (De Standaard, vrijdag 15 juni 2007). Wat het Gents publiek betreft: aan de reacties te merken is het oude vuur nog lang niet gedoofd.
En als Tröckener Kecks nu ook nog eens zo een reünie zouden organiseren, dan, eh, óók een vintage, graag!
© 2007 GENTBLOGT VZW
Goh..merci, dit compenseert toch een beetje het feit dat ik er niet kon zijn.
Na een 60-tal live optredens in het verleden te hebben
gezien,is het vuur bij mij ook weer serieus gaan op-
wakkeren.Tot ziens in Brugge en Leffinge en Puurs en………….
Foto’s mogen er ook best zijn!
The Scene 2007, wie had het ooit gedacht/verwacht ?? De optredens zijn altijd top en “af” en al jaren ontbrak er iets of iemand op Marktrock, alhoewel Thé Lau best ook heel goed was op de Vismarkt in 2002.
Of dit éénmalig is of niet… fan van Thé blijf ik voor altijd. Nog nooit heeft een zanger mij zo in beroering gebracht met zijn teksten, zijn stem en zijn “hele zijn” wie hij is !
Greetz
Oh ja, de Tröckener Kecks