Puppetbuskersfestival 2007, dag 3 (a)

dinsdag 17 juli 2007 1u12 | Veerle (tekst), Kathleen Heuvelmann (beeld) | reageer
Trefwoorden: , , , .

Toen ik zaterdagavond nog langskwam in het EFTC viel mij onmiddellijk het vrolijk gekleurde circustentje op. Het bleek de tent van het Portugese gezelschap Companhia Marimbondo te zijn. Twee circusmedewerkers liepen rond op de binnenkoer om toeschouwers te lokken. Helaas is het een minitent, en om het circus te kunnen zien, moet je je geluk beproeven aan het rad van fortuin. Zeven uitverkorenen winnen een toegangsticket voor de meest spectaculaire circusvoorstelling die je ooit zag! De toeschouwers zelf worden ook omgevormd tot deel van het figurentheater: nadat je plaats hebt genomen op een krukje, moet je je hoofd door een gat in het zeil steken, terwijl je twee stokjes kan vastnemen.

Blijkt dat aan de andere kant van het zeil een popje zit dat dan jouw hoofd krijgt en met die stokjes moet je de armen van het popje manipuleren om te applaudisseren. Wat de voorstelling zelf betreft, zit ik nu wel met een dilemma: ik zou dolgraag alles vertellen, maar dan is voor jullie de verrassing eraf. Ik beperk me er dus toe te verklappen dat de circusartiesten … bananen zijn, jawel bananen!

En dat Marimbondo erin geslaagd is de befaamdste bananenartiesten naar hun tent te halen: de fakir Mahatma Nopainatall en Natasha Motokovski en zelfs de Great Bananini (neef van Houdini). En dat ze zorgen voor enkele bloedstollende momenten. En dat we ook een rariteitenkabinet te zien krijgen met o.a. de Siamese tweeling en de vrouw met de baard. En dat humor deel uitmaakt van de show. En dat een marimbondo een exotische solitaire wespensoort is. En dat de artiesten van Marimbondo heel joviale, vriendelijke en toffe mensen zijn. En dat jullie vooral zelf moeten gaan kijken!!!

Companhia Marimbondo is nog te zien op dinsdag 17/7 om 14.30 u. in de Trommelstraat, op woensdag 18/7 om 15.30 u. op het E. Braunplein, op donderdag 19/7 om 15 u. op de Alcatelsite (Rabot), op vrijdag 20/7 om 15 u., om 16.30 u. en om 17.30 u. in het EFTC.

Zondagmiddag 15 u. op de binnenkoer van het EFTC. Het festival gaat nu echt van start. Het heeft al de hele voormiddag pogingen gedaan om te regenen en iedereen is vol spanning wat de weergoden in petto hebben. Ze blijken ons gunstig gezind te zijn want de rest van de middag kunnen we genieten van een stralende zon.

Pane Temov uit Macedonië mag de spits afbijten. Ik ben benieuwd, zeker na het verslag van collega-schrijfster Sandra over deze groep. Ik kan haar opmerkingen wel volgen, hoewel ik het toch zo slecht niet vond. De, overigens zeer sympathieke, man brengt in de eerste plaats een show waarin ook marionetten optreden. In het EFTC kon hij rekenen op de volle aandacht van het publiek dat geamuseerd toekeek, zeker ook de kinderen. Ik zou zeggen: geen hoogvlieger maar wel goed voor een twintigtal minuutjes pretentieloos amusement.

De volgende voorstelling was van Lorgnette (uit Luik) waarover Sandra ook reeds schreef. Lorgnette is clown en mimespeler en brengt met Post Scriptum een ronduit schitterende voorstelling over Roodkapje. Ik vermeld het hier nog even omdat ik dit echt een aanrader vind. En laat je niet afschrikken door het verhaal in de trant van “Roodkapje, dit ken ik toch al” want het verhaal zit vol verrassende elementen, ook voor volwassenen. Haal het kind in je naar boven en kom kijken!

Dus haast je, rep je, want nog slechts te zien op dinsdag 17/7 om 15 u. in Sint-Amandsberg en om 17.15 u. op de Kalandeberg.

Wat eigenlijk wel grappig is, zijn de nationaliteiten van de gezelschappen. Zo is de ‘frontman’ van Compahnia Marimbondo een Duitser die al 30 jaar in Portugal woont en werkt. En zo is de actrice van de volgende geprogrammeerde groep, Theater PassPar Tu uit Duitsland, een rasechte West-Vlaamse. Heidi Callewaert en haar compagnon Thomas Zotz brengen met Much ado about sheep een verhaal over Australische schapenboeren en, hoe raadt u het, hun schapen. De boer is dol op zijn schapen: voor hem zijn Linda, Rosemary, Mathilda, … individuen en hij spreekt ertegen. Hij kan ze duidelijk niet missen. De boerin is het hele boerenleven kotsbeu en wil naar de stad. Ze heeft al heel wat prijzen gewonnen op de jaarlijkse kunsthandwerktentoonstelling en wil een eigen modecollectie. En dan voltrekt zich de ramp: China heeft de internationale wolmarkt overgenomen. Hoe gaat ons koppel daarop reageren? En wat is de rol van Blackie?

puppet puppet puppet puppet puppet

Het stuk is volledig in het Nederlands (!) en wordt gespeeld door acteurs met maskers op (de boer en de boerin) en poppen (de schapen). Wat mij verbaast is dat volgens de programmabrochure dit bedoeld is voor een volwassen publiek terwijl het zeker ook de kinderen waren die tot op het podium geboeid zaten te kijken. Het is een eenvoudige en leuke voorstelling, maar ze behoort wel niet tot de producties die het meest in mijn geheugen gegrift zullen blijven.

Much ado about sheep is enkel nog te zien op dinsdag 17/7 om 15 u. in het EFTC, Trommelstraat.

De laatste première van de dag was de solovoorstelling van l’Atelier du Sous Sol (Frankrijk) met La Poubelle Histoire du Monde. Ook dit was een combinatie van acteurs- en figurentheater.

Een man in grijze stofjas komt het podium op en begint het te vegen. Hij deponeert een rolcontainer en zet zijn werkplek af met oranje-witte kegels. Ondertussen weerklinkt muziek van Paolo Conte. Hij vindt nog enkele proppen krantenpapier en wil die opruimen. Dit lijkt een hopeloze taak te zijn maar uiteindelijk slaagt hij toch. De eenzame stratenveger is een beetje een dromer en plots komt de container tot leven: een wormpje danst op muziek en doet een beetje stout. De man laat zijn fantasie verder de vrije loop en creëert met de spullen uit zijn container uiteenlopende personages. Tussendoor roept hij toeschouwers op het podium (het is dan ook een straatartiest) die hij vooral de vuile werkjes laat opknappen, zoals sokken wassen.

puppet puppet puppet puppet puppet puppet puppet

Het is een woordenloze voorstelling met diverse figurentheatertechnieken zoals stokpoppen, sokpoppen en draadpoppen. Hoewel enkele intermezzo’s voor mij gerust wat korter mochten zijn, bevat deze productie een aantal heel poëtische momenten.

Nog te zien op dinsdag 17/7 om 17 u.  in het Vredeshuis, op woensdag 18/7 om 15 u. op het Fonteyneplein , op donderdag 19/7 om 15 u. aan Nieuw Gent (om precies te weten waar, neem je best contact op met het EFTC) en op vrijdag 20/7 om 15.15 u. in het EFTC.

© 2007 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.