RSSBert Kruismans: BV met een mening
Hoe word je wereldberoemd in Vlaanderen? Wij — en aan de constante stroom deelnemers aan reality programma’s genre Big Brother te zien, nog vele andere — vroegen het ons af en zochten het antwoord bij Bert Kruismans. De Slimste Mens van 2004 bouwde er samen met Peter Perceval meteen een avondvullende show rond en gaf er ons een zelfhulpgids voor het BV-schap bovenop. Na ‘Kruismans vraagt zich af’ en ‘België voor beginners’ is ‘Wereldberoemd in Vlaanderen’ zijn derde show trouwens. Dat de man al een tijdje bezig is, laat zich ook in de merchandising (van stylo tot vibrator) merken.
Onder het mom van de Gentse Theaterfeesten hernam Kruismans deze show op het podium van het conservatorium van de Hogeschool Gent in de Hoogpoort. De affiche wil ons overtuigen dat het gaat om een succesherneming. Of dat ook zo is, dat zullen we gauw te weten komen.
Deze stand-up comedian — of moeten we hem nu een upgrade naar cabaretier geven? — komt wat traag op gang. Het eerste kwartier konden we enkel een glimlach bespeuren bij onszelf en onze naaste buren. Om de boel wat op gang trekken, opent Kruismans het vuilbekkerijregister genre lachen met allochtonen en oude mensen. Goedkoop, inderdaad, maar wel efficiënt.
Nadien volgen enkele monologen, telkens afgewisseld met een videofragment uit de categorie ‘Hoe maak ik mij belachelijk op tv?’ U kent dat wel, hersenloos entertainment à la Miss België, Temptation Island en De Pfaffs. De overgang tussen woord en beeld is niet altijd even naadloos, evenmin altijd relevant; al zorgt het wel voor variatie in een bijna twee uur durende performance zonder pauze.
Kruismans spaart niemand uit BV-land en ook de gewone man uit de straat heeft prijs; in de zaal krijgen ‘lookalikes’ van Willy Sommers en Joyce De Troch er duchtig van langs. Met enkele rake typeringen van herkenbare situaties (o.a. een tirade tegen de affiniteit van vrouwen met theelichtjes) krijgt hij het publiek wel op zijn hand en weet hij enkele lachsalvo’s los te weken. De lieve juffrouw naast mij knorde zelfs even van het lachen en één vrouw van ergens op de voorste rijen kreeg een slappe lachkramp. Het publiek bedankte hem ook af en toe met een open doekje.
Jammer genoeg kan deze performer er geen contante schwung in houden waardoor deze show een te groot contrast tussen laagtes en hoogtes kent.
Bert Kruismans bracht ons een show die danste rond stand-up comedy en af en toe eens lonkte naar cabaret. Een full upgrade naar cabaretier zit er nog niet in. Een aangename, onderhoudende en bij momenten grappige show, dat wel, maar niet fantastisch, dat (nog) niet.
Wereldberoemd in Vlaanderen, gezien in het Conservatorium in de Hoogpoort op 17 juli.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Heb de show gezien in avant-première in Antwerpen. Kruismans kan wat. Maar deze voorstelling is waardeloos. Er was trouwens weinig respons vanuit de zaal. In punten: 3/10
Zijn die punten voor Kruismans of voor het publiek?
Ik kom ervoor uit: Ik ben geen Kruismans-liefhebber. Ik vind zijn repertoire soms wat te gratuit en ben opgevoed door ouders die ‘het grommen na een grap’ steeds afgekeurd hebben. Terecht.
Toch heb ik hem voorlopig nog niet afgeschreven. We zien wel, na zijn snor-periode.
Knappe, bondige review trouwens.
Lieve Joke, lieve Karel,
ik heb met aandacht jullie recensie gelezen. Ik maak er geen gewoonte van om op recensies te antwoorden, zoveel mensen, zoveel meningen, maar er zijn twee opmerkingen die ik helemaal niet begrijp. Misschien ben ik daar niet slim genoeg voor. Je laat uitschijnen dat ik een vreemde merchandisinghandel in pennen en vibrators bedrijf. Ik weet niet of jullie de voorstelling van in het begin hebben gezien. Dan was het vast en zeker duidelijk dat die merchandising was opgezet door een personage dat ik speel. Dat personage zegt letterlijk dat hij niet Bert Kruismans is maar dat hij er op trekt. Via dit personage hekel ik natuurlijk BV’s die in werkelijkheid wel hun hoofd op alles en nog wat plakken. Dus, laat het duidelijk zijn, ik verkoop GEEN pennen en vibratoren, ook geen T-shirts en zo. Ik heb wel een paar boeken geschreven, samen met Peter Perceval, en die kan je, net als de boeken van andere schrijvers kopen. En mijn theatervoorstellingen komen, net als die van mijn collega’s, uit op DVD.
Een tweede zinsnede die ik vreemd vond was die over het vuilbekkerijregister over allochtonen. Ik heb mijn tekst nog ‘s nagelezen en kon geen enkele negatieve opmerking van mij over deze landgenoten vinden. Ik hekel in de voorstelling wel het feit dat allochtonen in dit land geintegreerd geraken als ze inspelen op de vraatzucht van de Belgen (cfr pittabars, pizzeria’s, ‘de Chinees’ enz…). Ik neem hierbij dus de Belgische autochtoon op de korrel, niet de allochtoon. Het is niet omdat in een voorstelling het woord ‘allochtoon’ valt dat die medemens ook meteen de kop van jut is. Vreemd dat sommige autochtonen dat niet begrijpen en heel wat allochtonen mij na de voorstelling vertellen hoe juist ze deze passage vonden.
Dat was het. O ja, ik vind het, achteraf bekeken, ook een beetje vreemd dat jullie me na de voorstelling vriendelijk en wat verlegen komen vragen of je met mij op de foto mag maar er niet bij vertellen dat jullie eigenlijk recensenten zijn. Maar goed, die foto was op je eigen site goed voor je vrienden om zich wat vrolijk te maken over mij, dus hij is toch nog nuttig geweest. Ik hoop dat deze randbemerking van mij dat ook was. Graag tot een volgende keer.
Heel erg bedankt voor de reactie!
Gentblogt is een vzw die enkel met vrijwilligers werkt, geen professionelen of zo. Toen wij naar uw show kwamen kijken, hebben wij pas na afloop beslist om een review te schrijven; o.a. omdat wij u absoluut sympathiek vonden. ‘t Was dus geenszins de bedoeling om te “verbergen” dat wij recensenten waren, helemaal niet.
Op Gentblogt verschijnt ook zelden een slechte recensie; elk artikel – en dus ook deze review – kan dan ook als een aanbeveling opgevat worden. Een kritische beoordeling is iets anders dan een slechte beoordeling.
Zoveel mensen, zoveel meningen, zoveel interpretaties; dat is alvast zeker.
Het merchandising-item is tweeledig op te vatten natuurlijk: het is een relativering van uw eigen bekendheid maar tegelijk ook een promotie van uzelf (die ik u van harte gun, dat is evident).
Het allochtonen-item: ik herinner mij de passage over negers en zwarten; die hoefde niet voor mij. Al duizend keer gehoord. Vergelijkbaar met gehandicapt en functiebeperkt.
Daarnaast hoop ik dat u door alles heen het concept van mijn eigen blog (www.onnozelheid.be) heeft begrepen. Alles wat daar staat, ook de reacties van lezers, kan als een relativering op zich beschouwd worden. Ik denk dat er ook uit die tekst op mijn eigen blog allerminst kwade bedoelingen blijken. De meeste commentaren gaan zelfs over mijn haar, niet het uwe…
Als u er mijn andere artikels op Gentblogt op naleest, zal u daar zeker en vast een heel andere stijl in herkennen dan de stijl die ik op mijn persoonlijke weblog hanteer. Gentblogt en mijn eigen weblog zijn voor mij zowel conceptueel als inhoudelijk twee compleet verschillende werelden.
Ik hoop dat u voornamelijk uit deze review meenam dat uw show (wat ons betreft!) wat aan constantheid miste de avond dat wij kwamen kijken.
Wanneer de mogelijkheid zich aandient om u nogmaals bezig te zien, zal ik niet nalaten om te komen kijken (én het u te laten weten).
Ik wil zelfs uw Mevrouw Bonux zijn dan, dat spreekt voor zich.
Dju, ik krijg goesting om te gaan kijken!