Gentblogt

10 days off, dag 5 (+vrijkaarten)

donderdag 19 juli 2007 13u03 | Tim | 1 reactie
Trefwoorden: 10 days off, dansen.

Aangezien uw vaste redacteurs druk bezig zijn appartementen te verven, wordt het verslag van 10 Days Off, dag 5, uitbesteed aan mezelf. U kent mij niet en het genoegen is wederzijds, doch ik hoop u te bekoren met wat volgt. Lukt dat niet, houd er dan rekening mee dat we duotickets weggeven aan het einde van dit artikel.

Ikzelf frequenteer, als elektronische-muziekfanaat, al jaren 10 Days Off. Het programma weet steeds te boeien, de inkomprijs is zeer democratisch en – niet onbelangrijk – plaats van het gebeuren is ons eigenste Gent, meerbepaald Kunstencentrum Vooruit. Ik ben geen socialist en ik ga er toch heen, dus moet het wel de moeite waard zijn.
Wat begon als 10 Days of Techno, houdt tegenwoordig het midden tussen een groot zomerfestival en een exclusief feestje. Liefhebbers komen uit alle windstreken om te proeven van de unieke sfeer van 10 Days Off. De editie 2007 is geen uitzondering en brengt een allegaartje van gevestigde waarden en opkomend talent, binnen elk genre dat terug te vinden is op het rijkgevulde programma.

De vaste klanten zal echter niet ontgaan zijn dat het festival ingekrompen is. Afgelopen jaar openden de 3 zalen plus het ICC quasi dagelijks hun deuren. Het terrasjesweer gooide echter roet in het eten en de grote volkstoeloop bleef uit – tenminste, ik had toch die indruk. Dit jaar is de link met het ICC gereduceerd tot gratis toegang tot het S.M.A.K. op vertoon van uw ticket en wordt de Vooruit-balzaal eerder sporadisch ingezet. Jammer is dat, want in de ballroom heerst een bijzonder sfeertje en valt vaak minderbekend talent te ontdekken.

Een tweede gevolg van het debacle van 2006 is een merkbare verhoging van de tarieven.

Een drankticket kost 25 tot 50 cent meer, maar als u 10 bekertjes verzamelt krijgt u zomaar een ticketje terug. Attent, nietwaar? Maar ziet u mij al bekertjes verzamelen? Neen, want u kent mij niet, maar, geloof mij, lieve kijkbuiskindertjes: als u mij kende, dan zou u het ook niet zien gebeuren.
Belangrijker echter: de vestiaire werd vervangen door een systeem met lockers, te huur tegen de weinig aanlokkelijke prijs van 5 euro voor 1 avond, plus nog eens 5 euro waarborg. Toch één positieve noot: 5 euro er bovenop en de huurperiode wordt verlengd tot het volledige festival. Voelt u zich echter vrij om in koor “Ripoff!” te scanderen.

Kunt u hiermee leven, dan kan ik u 10 Days Off warm aanbevelen. Indien niet, laat dan uw jas thuis, zodat u geen locker nodig heeft, maar waag u alsnog aan een bezoekje aan 10 Days Off. Loopt u een longaandoening op, dan kunt u die 5 euro nog aan de behandelende arts doorspelen.

Dag 5 van 10 Days Off anno 2007 was voor mij persoonlijk veruit de meest interessante. Op het menu stonden enerzijds de M_nus label night, volledig gewijd aan minimalgoeroe Richie Hawtin en zijn entourage, en anderzijds een selectie dvj’s van Cimatics, die de white room in vuur en vlam zetten met een stoofpotje van aangename klanken en fraaie visuals.

Goed, van dat laatste heb ik eigenlijk geen idee, maar ik neem aan dat het de moeite waard was. Ik wou wel naar de white room Рin het bijzonder voor Hexstatic Рmaar als u al in de Vooruit bent geweest, zult u beamen dat de trap van de concertzaal naar het caf̩ geen beklimming is voor iemand met vermoeide benen. En vermoeid waren ze: de M_nus-clan serveerde aanstekelijke klanken of het een lieve lust was, getuige de ettelijke liters zweet die de vloer van de concertzaal doordrenkten.

Dat vrouwen nog iets anders kunnen dan kinderen baren, bewees Magda eens te meer door de spits af te bijten met een technisch hoogstaande dj-set, zoals we dat van haar gewend zijn. Let me tell you, als ik niet homo was en ik op Poolse vrouwen viel, dan zou u eens wat zien. Nu ja, onder ons gezegd, volgens mij is ze lesbisch. It’s not meant to be.

Onder luid gejoel – iedereen stond helaas al recht, zodat het geen staande ovatie werd – gaf Magda de fakkel door aan Jon Gaiser. Ook hij stelde niet teleur: stilstaan was uit den boze bij zijn nagenoeg ononderbroken 4/4-beat, die, dankzij de rijkelijke overvloed aan subtiele klikjes, tikjes en bliepjes, geen moment verveelde. Ik had de man nog niet live aan het werk gehoord (en gezien!), maar hij mag wat mij betreft wat vaker de studio verlaten.

Tegen die tijd was het moment aangebroken om de big guns boven te halen. Matthew Dear ging als zijn minimale alter ego False de experimentele toer op, met lang uitgevallen breaks en soms weinig harmonieuze creaties, niettemin afgewisseld met knallende minimal techno. Tot mijn verbazing kon ook dat het publiek zeker bekoren; de echte minimalliefhebbers waren dus talrijk aanwezig.

En last but not least was het tijd voor de “ancien”. Publiekslieveling Richie Hawtin, de drijvende kracht achter M_nus, speelde op zeker. Diens dj-set viel – ironisch genoeg – bezwaarlijk nog minimal te noemen en maakte regelmatig zijsprongetjes naar het commerciëlere werk. Hawtin zou echter Hawtin niet zijn als hij dit alles niet op onnavolgbare wijze wist te combineren. Hem aan het werk zien achter de draaitafels (plus ander speelgoed allerhande) is en blijft een waar genot. Toegegeven echter, ik had liever nog wat diepe minimale vibes gehoord.

Het voorbije avondje M_nus loste al mijn verwachtingen in. Was u erbij, dan feliciteer ik u bij deze van harte en hoop ik dat u dezelfde mening bent toebedeeld. Zoniet, dan geniet ik wel even van het feit dat u mijn artikel hebt uitgelezen. U mag nu in tranen uitbarsten omdat ik niet de ambitie heb een opvolger te schrijven.

Gentblogt mag voor elke dag 10 days off een duoticket weggeven. Mail een e-mail naar ons wedstrijdadres, met als onderwerp “10 days off” en in de tekst van de mail uw gegevens en de dag van uw voorkeur; wie weet maken wij u gelukkig.

P.S. Aan de Nederlander in vergevorderde staat van dronkenschap: ik heb nog steeds geen flauw idee wat u mij probeerde te vertellen, maar ik ben er vrij zeker van dat het mij toch niet zou interesseren.

© 2007 GENTBLOGT VZW