Opendeur in het vogelasiel
Nu het in de binnenstad oorverdovend stil is geworden, in de traditionele nasleep van de Gentse Feesten, durven wij al eens buiten de strikte stadgrenzen te kijken naar de randgemeenten. Zeker als daar fijne dingen gebeuren, zoals in Merelbeke in het vogelasiel. Of voluit zo u wil, Opvangcentrum voor vogels en wilde dieren “Het Reservaat”.
De werking van dit VOC bestaat ondertussen 25 jaar: sinds 1982 worden in Merelbeke jaarlijks een paar duizend gewonde wilde dieren verzorgd, allemaal met de bedoeling ze na herstel terug in de natuur te plaatsen. Dieren komen in Het Reservaat terecht om heel uiteenlopende redenen: er zijn slachtoffers van hoogspanningskabels en verkeer, jachtmisbruiken, botulisme en andere vergiftigingen, uit het nest gevallen jongen of geroofde nestjongen, stookolieslachtoffers, in beslag genomen vogels op basis van de wet op de vogelbescherming en ga zo maar door. Ongeveer 60% van de patiëntjes kan na revalidatie terug naar een voor hen geschikt biotoop.
U kunt zelf op Het Reservaat beroep doen als u een gewond dier vindt. Meestal brengen de vinders het beestje naar Merelbeke, waar het nadien met alle nodige zorgen omringd wordt. Let wel, met uw eigen huisparkiet moet u natuurlijk naar de gewone dierenarts, het reservaat is er enkel voor wilde dieren.
De werking van Het Reservaat steunt volledig op vrijwilligerswerk. Dit wil zeggen dat niemand die er komt werken ook maar enige vergoeding krijgt. Tientallen mensen offeren met plezier een paar uren van hun vrije tijd op ten dienste van de vogels. Er zijn verzorgers, er is een ophaaldienst en ook enkele dierenartsen werken vrijwillig mee bij ernstige gevallen. Daarnaast wordt er zeer nauw samengewerkt met de dierenkliniek in Merelbeke en met Vogelbescherming Vlaanderen.
Waarom wij u dit allemaal vertellen? Ten eerste omdat wij dit een fijn initiatief vinden, natuurlijk. Hoewel wij stadsmussen zijn in hart en nieren, scanderen wij hier ter redactie geregeld “Leve De Natuur” en “Hoera voor de beestjes”, daar kunt u vanop aan. Maar ten tweede en bovenal wilden wij graag even uw aandacht op dit intiatief vestigen omdat het er volgende zondag opendeurdag is. Vanaf 10h kunt u er terecht voor een bezoek aan de infrastructuur, rondleidingen door een natuurgids, een tentoonstelling en natuurlijk ook de obligatoire pannenkoek en tombola om de kas te spijzen. Om 18.30h is er het hoogtepunt van de dag: de vrijlating van herstelde vogels op het natuurreservaat Liedermeers. Fladderende diertjes, die eerst ziek waren en nu hun vrijheid terug krijgen. Zeg nu zelf: kunt u iets mooiers bedenken om uw weekend af te sluiten?
Info
VOC Het Rervaat vzw
Opvangcentrum voor vogels en wilde dieren
Liedermeersweg 14, 9820 Merelbeke
Tel. 09 230 46 46
Opendeurdag op zondag 12 augustus vanaf 10h Programma in bijgevoegde PDF
© 2007 GENTBLOGT VZW
Ik ben fan! Heb ooit een gierzwaluw gebracht, door hen gered. Iedereen moest steunend lid worden, vind ik. Vooral euh..ik. Eens regelen..
Zie hier ook de vinken-petitie: https://www.vogelbescherming.be/index.php?option=com_wrapper&wrap=Vinken
Ik wilde de petitie tekenen, maar dat spul ziet er geblokkeerd uit!
Jean-Marie, ik heb het ook gedaan en ik ondervond geen probleem. Nochtans heb ik het ook vanaf deze link gedaan..
Met de titel: opendeur in het vogelasiel kunnen wel vragen opkomen:
- is men erbij gebaat de deur open te laten voor de vogels voordat ze 100% genezen zijn?
- hebben de vogels meer geluk dan de mensen , asielzoekers hier komen soms in een gesloten centrum terecht, terecht?
Jean Marie,
In Frankrijk, in Carcasonne, heb ik eens een gezien hoe roofvogels gehouden worden: in open kooien. Het principe is eenvoudig: ze mogen de roofvogels nog zo goed opsluiten, van zodra ze op jacht gaan moeten ze de beestjes toch vrij laten. en als ze dan niet terugkomen, tja, dikke pech.
Jean-Marie: eerlijk gezegd, ja. Die vogels hebben meer geluk dan onze asielzoekers. Ondanks het feit dat het asiel heel weinig personeel heeft worden die beestjes met heel veel aandacht verzorgd. Zodra het kan worden ze ook meteen vrijgelaten zonder dat men verwacht dat ze terugkomen.