RSSOns Kommeere: City marketing
Gentblogt wil de komkommertijd te snel af zijn en pakt uit met een selectie artikels uit Ons Kommeere, een “vrie schuune gazette van de vieze gasten veur de Brugse Puurte”, al zegt ze het zelf. Het initiatief komt van De Schuunschgreivers, de schrijfclub van de Vieze Gasten. U kan dit tijdschrift driemaandelijks vinden bij verschillende Handelszaken in de Brugse Poort.
Brugse Poorters aller landen en leeftijden,
Vindt u ook niet dat onze wijk meer publiciteit verdient? Hoog tijd voor image building en city marketing op wijkniveau! Of om het in het schoon Vlaams te zeggen ‘de opbouw van een positieve uitstraling van de Brugse Poort’.
Ik dacht: begin bij jezelf. Dus geef ik u hier meteen enkele tips, zodat u zelf buitenlanders (dat wil zeggen Niet-Brugse Poorters) warm kunt maken voor onze toch wel unieke wijk.
Welke wijk heeft 2 fanfares? Juist, ja. De Propere Fanfare van de Vieze Gasten hoeft geen voorstelling meer. De bonte bende vrolijkt menig buurtfeest op en geniet tot ver buiten onze grenzen bekendheid.
Onze andere fanfare heeft geen naam, maar passeert nooit onopgemerkt. Met slechts één instrument weten ze talloze variaties te spelen: de toeter. De muzikanten marcheren niet door de straten: ze verplaatsen zich met grote, donkere wagens.
Er zijn ook acrobaten, die een deel van het parcours op 3 wielen afleggen, en met loeiende motoren voor gepaste begeleiding van de toeters zorgen. En dan is er een bijzondere variant op vendelzwaaien. De stok wordt hier vervangen door handen, die de vlaggen uitbundig laten wapperen uit het dakraam van de auto’s. Deze fanfare trekt er vooral op uit bij huwelijksfeesten
en voetbaltornooien.
Als u uzelf thuis hebt buitengesloten: geen paniek. In ons anarchistisch centrum vindt u de grootste deskundigen, die uw huis snel en efficiënt weer openmaken. En terwijl u er toch bent, kan u voor een zacht prijsje genieten van een gezonde, eerlijke maaltijd.
In deze wijk zijn er tenminste nog zekerheden! Als u door de Brugse Poortstraten wandelt, hebt u 50% kans om in een hondendrol te trappen. Maar u hebt ook 50% kans… om hem tijdig te ontwijken.
De bewoners van deze wijk hebben geen geheimen. U kan gerust fragmenten van hun huishouden, verpakt in plastic zakjes, uitpluizen. Deze vindt u op makkelijk bereikbare plaatsen zoals parkjes of onder de vuilnisbakjes van de stad.
Toegegeven: de gevels zijn soms wat grauw, maar hier zit de kleur in de mensen. Zilveren haren en ravenzwarte paardenstaart, egelkapsel of kroezebolle. Ebbenhouten glans en roze velletje, bleekscheet of zonnebankteint. Deftig pak of roze collants, hoofddoeken zwart en bont. Het past allemaal in het straatbeeld. Iedereen kan hier zichzelf zijn. Zijn met een grote Z. Zijn tout court. En net daarom houd ik van mijn Brugse Poort.
© 2007 GENTBLOGT VZW
goed beschreven !!!proficiat.
Goed geschreven. Maar over die hondendrol ben ik niet akkoord ! Is me in 10 jaar 1 maal overkomen. Misschien ben ik goed in het ontwijken maar in de Bevrijdingslaan heb ik nog steeds moeite om niet in het spuwsel van de mensen te trappen.
Waarschijnlijk zal je inderdaad behendig zijn in het ontwijken van hondendrollen, want er liggen er genoeg. Den Belg mee zijn hondje! Klagen over nen stront als hij op uw eigen plankier ligt, maar ‘t normaal vinden als je ‘t zelf ergens anders achterlaat. Klagen als er loslopende honden kiendjes ambeteren, maar als ‘t eigen beest is zeggen: ” maor ij doe niets z’n, ‘t es ne broave!”
Maar voor de brugse poort hebben ze een hondenlosloopweide in ‘park gebouwd, alleen jammer dat die overwoekerd is van ‘t onkruid en als ‘t regent dat je er een modderbad kan in nemen.
In tien jaar tijd heb ik éénmaal een hondendrol moeten opkuisen op mijn trottoirke, dus dat valt wel goed mee. Dit wil niet zeggen dat ik het goedkeur dat de hondeneigenaars den drol niet opkuisen en ook niet dat ze hun honden los laten lopen op straat of in het park. Maar dat spuwen op de straat vind ik ook erg wansmakkelijk en de Bevrijdingslaan wordt daar elke dag mee geplaveid.
Ik begrijp uw frustratie omtrent het spuwen, zo heeft iedereen zijn ding: sluikstorten, geluidshinder, agressiviteit, den spuug, de drollen, het klakkeloos samenvoegen van verschillende nationaliteiten in sociale woningen, fietsers die denken dat ze overal kunnen rijden, automobilisten die denken dat de baan van hen alleen is, en nog veel meer, dat wel voor iemand stoort. Waar het volgens mij over gaat is de individualistische ingesteldheid: iedereen is zogenaamd sociaal, maar dat beperkt zich veelal tot familie en kennissen. Respect voor de mensen rondom je, praten met elkaar, nie altijd simpel tegenwoordig: ‘t es nie mier genoeg om een woordeke Turks te keune plassére, ouderen die kinderen soms terecht mogen wijzen “op wat niet hoortâ€â€¦
Ik zal de wereld nie kunnen verbeteren, da weet ik, maar de mensen waarvoor we kiezen zouden meer moeten willen zien wat er gebeurt, en het lef moeten hebben om er iets aan te doen, in plaats van bang te zijn van de media of om hun postje.
Bij mij is het gewoon dat laveren tussen het spuwsel meer strookt met de realiteit dan het laveren tussen hondendrol. Voor de rest, ik vind het stukje leuk ! En zoals het stukje zegt : in de Brugse Poort mag iedereen zijn zoals hij is en dat maakt de Brugse Poort tot een toffe buurt !