Boombalfestival – de muziek
Wegens het wegvallen van gothic optredens in Gent haalde ik mijn folkie hoed weer uit de bestofte kast en schuimde ik de laatste maanden diverse boombalachtige dansfestijnen af. Verleden week was er al Deerlycke Folk, dit weekend vond in Lovendegem de tweede editie van het boombalfestival plaats.
Een stralende dag op een stralende weide. Wat moet een mens meer hebben?
Het plezante aan deze folkie festivalletjes is de kleinschaligheid, de gezelligheid en de losse ontspannen vrolijke sfeer die er hangt, zoals je eerder al kon zien.
In diverse danstempels die eerder zweethutten leken, dartelden de mensen er lustig op los, walsend op de accordeondeuntjes van Marino Punk en andere combo’s. Op de dansvloer buiten zorgde de Zonko Fanfare voor de zomerse brassmuziek en leutige sfeer.
Persoonlijk keek ik vooral uit naar het optreden van Urban Trad. Die lieten nog eventjes op zich wachten en ik bestudeerde dan maar op mijn gemak de uitgebeide menukaart. Omdat ik niet goed gekeken had welke bonnetjes ik gekocht had, koos ik dan maar voor de vegetarische wok. Eerlijk gezegd was ik beter om enkele rode bonnetjes geweest om de boerenkostschotel te proeven. Een festival met een ruime keuze aan diverse maaltijden en goedkope drank, een vermeldenswaardige troef vind ik. Ondertussen hulde het diepe avondlicht de weide in een warme gloed en velen lagen te genieten in het gras.
Ik zakte rond 20u45 af naar de grote tent waar Urban Trad al aan hun set begonnen bleek te zijn. Diverse songs uit hun laatste albums passeerden de revue. Dansbaar, meeslepend en uiterst genietbaar. Folk op een moderne leest geschoeid met elementen uit allerlei uithoeken van de wereld. Een combinatie die werkt.
Soetkin Collier en Veronica Codesal lachten charmant maar voor het fotografisch oog verdwenen ze helaas in de rook die het podium werd opgeblazen en in schaars spotlicht. De hele tent schreeuwde ze twee keer terug op het podium.
Na een korte pauze waarin de danstempels volliepen kwam Aedo er na een trage start ingevlogen met hun rockerige folk. Hun uptempo nummers en wervelende sopraan- en altsax werkten aanstekelijk. Ondersteund door een stevige drum stond de tent al vlug in rep en roer. Dit jonge combo weet hun energieke enthousiasme vlot om te zetten in opzwepende muziek.
Toen special guest Kloot per W opeens op het podium opdook, verloor hun gig wat vaart met enkele nummers gedateerde rock. Gelukkig trapte Kloot, die zijn gitaar trouwens omgekeerd vast heeft, het na een half uurtje af en werd het folkie vuur weer aangewakkerd met enkele stevig blazende nummers. Ik wist even niet waar ik het had toen ik opeens dacht dat ik Iron Maiden meende te horen. Nazicht op de site sterkte mijn vermoeden dat ze een cover speelden. Mijn geheugen vertelt me dat het om de riff van “Afraid to shoot Strangers” ging. Leuk te zien dat de folk eens de metaltoer opgaat, terwijl het omgekeerd meestal het geval is. Schitterend.
Een geslaagde editie die vraagt om meer.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Prachtige fotoreportage…mijn complimenten :-) !
Een mens krijgt zowaar goesting om z’n kodak overal naar toe te nemen :-)