RSSGeef bloed
Bloed geven. Lien, Hendrik en ikzelve brachten er ruim twee jaar geleden al een reportage over, maar aangezien onze lezerspopulatie grondig veranderd is, lijkt het de hoogste tijd voor een opfrissing. Ook al omdat ik vandaag een brief in de bus kreeg van het Rode Kruis, met een uitnodiging voor zaterdag 8 september, want dan is er een opendeurdag in het bloedtransfusiecentrum aan de Ottergemse Steenweg. Die dag kunt u namelijk een kijkje nemen achter de schermen, u kunt de wereld van het bloed ontdekken en er is zelfs kinderanimatie voorzien, als dat u over de streep kan trekken.
Betere argumenten zijn echter de feiten, en wij zetten ze even voor u op een rijtje. Dagelijks worden ongeveer 1000 zakjes bloed, plasma of bloedplaatjes toegediend aan patiënten in Vlaamse ziekenhuizen. Met een bloedgift kunt u mensen helpen die bijvoorbeeld een zwaar ongeval hebben gehad, brandwonden hebben opgelopen of chemotherapie ondergaan. Een bloedtransfusie kan een leven redden, dat is een vaststaand feit.
Elke week geven ongeveer 6000 donoren bloed in Vlaanderen. Dat kan elke dag in het bloedtransfusiecentrum in uw buurt, en een viertal keer per jaar kunt u ook op zaterdag bloed geven. Daarnaast zijn er vele lokale inzamelingen. Maar dat is allemaal niet voldoende en er is nog steeds bloed tekort. Vandaar deze oproep.
Bloed geven duurt niet zo lang, een uurtje van uw vrije tijd is eigenlijk voldoende: eerst krijgt u een medische vragenlijst die u invult, daarna wordt die met een arts besproken. Die beslist of u bloed mag geven of niet (argumenten tegen kunnen bijvoorbeeld een verre reis naar risicogebied zijn, een bepaald medicijn dat u neemt of een piercing die u pas heeft laten zetten).
Wanneer u goedgekeurd bent, gaat u op een afnamebedje liggen en laat de verpleegkundige of dokter aan het werk. Het materiaal dat gebruikt wordt is altijd steriel en wordt enkel voor u gebruikt, dus daar hoeft u zich geen zorgen over te maken. Bovendien bent u in goede handen: alle personeel werd speciaal voor het bloedafnemen opgeleid.
Na de bloedafname gaat u iets eten en drinken om op krachten te komen. Frisdrank, koffie en koekjes zijn gratis ter beschikking. En een kwartiertje later staat u weer buiten, terwijl uw bloed achterblijft om een zieke medemens te helpen.
Nog niet overtuigd? Dan geven wij nog even de egoïstischer argumenten voor bloedgeven. Eerst en vooral: u krijgt een cadeautje. U kunt bijvoorbeeld sparen voor bioscoopkaartjes, er zijn boeken, handdoeken, badproducten, … een hele catalogus vol. En ten tweede wordt u bloed gecontroleerd op abnormaliteiten en zo nodig krijgt u daar een brief over toegestuurd. Zo heeft men bij mij ooit ijzertekort vastgesteld, wat meteen verklaarde waarom ik al maanden een beetje slapkes was. Bloed geven is dus eigenlijk ook een beetje een medische check-up voor uzelf.
Info
Rode-Kruis Vlaanderen
Bloedtransfusiecentrum Oost-Vlaanderen
Ottergemsesteenweg 413
9000 Gent
tel. 09 244 56 56
fax 09 244 56 64
oostvlaanderen.bloed@rodekruis.be
Opendeur op zaterdag 8 september van 10h tot 15h
© 2007 GENTBLOGT VZW
Ik heb ook zo’n brief ontvangen, een overblijfsel uit mijn studententijd, misschien wordt het tijd om die oude gewoonte opnieuw op te nemen. Ik ga zaterdag alvast eens gaan kijken.
Het artikel op zich spreekt aan maar aangezien je als holebi alleen bloed mag geven wanneer je leugens op het formulier invult , doe ik daar niet aan mee. Mijn organen mag ik(liefst na mijn dood) wel schenken en dat heb ik dan wel al vastgelegd. Het is zeer jammer dat dit nog steeds kan in België
Miguel,leugens zijn natuurlijk uit de boze. Maar inderdaad, het probleem van de holebi zou moeten kunnen opgelost worden, misschien door de vragen concreter te stellen, grondiger, intiemer, maar dan ook vermoed ik dat het kan afschrikken. Een gespecialiseerde staf zou zich daar wel eens moeten kunnen over buigen, en een oplossing vinden.
Ik dacht niet dat het aan de vraagstelling lag (zou ook kunnen zijn: heeft u onveilige sexuele contacten gehad?) maar eerder met de uitwisseling met het buitenland van bloed of de publieke opinie.
Het aantal HIV gevallen is, hier in België, de laatste 5j in een stijgende lijn en dan vooral onder holebi’s. In dat opzicht vind ik die voorzorgsmaatregel terecht.
Akkoord, maar bij alle gevallen waar HIV via bloedtransfusie werd overgedragen, heeft het Belgische Rode Kruis steevast beweert dat dit niet kon gebeuren in België omwille van het feit dat ze het bloed testen. HIV is niet enkel een zaak van holebi’s, dus hen weren kan geen voldoende voorzorgsmaatregel zijn.
Het hiv-virus is ondetecteerbaar. Pas als je lichaam antistoffen heeft aangemaakt, kan men door het vinden van die antistoffen vaststellen dat het bloed besmet is. Minstens 22 dagen na besmetting is HIV niet vast te stellen. Besmetting kan dus nog altijd gebeuren via bloedtransfusie, en het Belgische Rode Kruis zal je nooit horen beweren dat dit in België niet meer kon door labtests.
De kans is klein, dat wel. Mede door de vragenlijst om te bepalen als je tot een risicogroep behoort als donor.
Trouwens, ik ben vandaag al dapper geweest in hometown Sint-Michiels, helaas is dat niet zo goed afgelopen. Geen bloedgeven meer voor mij, en t’is van niet mogen. Allez ja, sterk afgeraden.
wat een wulpse foto van i en lien!
Voor alle duidelijkheid, ik heb al meer dan 7 jaar een vaste relatie en ik ben er zeker van dat mijn bloed veel veiliger is dan vele hetero’s.Maar het is ook niet mijn stijl om verzuurd te reageren, dus een dikke proficiat voor wie bloed geeft
Maandag het artikelken van i. gelezen over de opendeurdag van het Rode Kruis. Vanmorgen dan eindelijk gedaan wat we allang wilden doen maar er nooit van gekomen is en dus stonden mijn dochter en ik aan het onthaal van het Rode Kruis en wie liep daar ook rond: den AVS! En ze vroegen aan mijn dochter of zij haar wat mochten volgen omdat het bij haar de eerste keer was (ik had jaren geleden al enkele malen mijn bloed afgestaan) en dus komen we morgenavond op den televies (alleen heeft mijn dochter er bij het interview te laat aan gedacht om te zeggen dat we via Gentblogt tot daar waren gekomen, en ik was te laat om daarop nog te reageren – het spijt ons voor de gemiste reclame voor gentblogt natuurlijk)