RSSEén schot, één kogel, een mensenleven
Dit bericht als dumper op een gemoedelijke ochtendstemming. Jan Gevaert vertrok anderhalf jaar geleden naar Tanzania om zich daar te vestigen. Jarenlang was hij de enthousiaste uitbater van Restaurant Kokodril en het Kokokaffee. Jan is een toffe gast en een goede vriend van veel Gentenaars.
Dat Jan op termijn iets anders zou gaan doen dan een zaak uitbaten, was al langer geweten en hij sprak er ook vaak over.
Intussen ging het Jan goed in Afrika, tot begin deze maand.
Op 9 september is Jan in zijn huis in Arusha overvallen. Bij deze overval is ̩̩n schot gelost, dat Jan trof in de halsstreek. Dankzij het alerte optreden van zijn bezoekers (piloten bij Flying Medical Services in Tanzania) is Jan overgevlogen naar het Aga Khan ziekenhuis in Nairobi. De toestand van Jan evolueert intussen niet zo gunstig. Na zijn aankomst in Nairobi heeft men gewacht tot de toestand wat gestabiliseerd was om te opereren: bij deze operatie hebben ze de inwendige schade bekeken, een aantal zaken kunnen herstellen ̩n Рtegen de verwachtingen in Рde kogel kunnen verwijderen.
Dit was dus goed nieuws. Kort daarop is echter een infectie opgetreden. Om deze infectie tegen te gaan krijgt hij zware antibiotica en werd hij vandaag een tweede keer geopereerd. Het resultaat van deze operatie moeten we nog afwachten. Jan ligt al de hele tijd op de afdeling intensieve zorgen, is sedert maandag voortdurend onder sedatie om zijn lichaam toe te laten meer te rusten en ligt intussen aan de beademingsmachine … Geen geruststellend nieuws.
De ziekenhuisfactuur loopt ondertussen zeer hoog op.
Jans familie heeft er ondertussen al heel wat contacten op zitten met het Ministerie van Buitenlandse Zaken en met de ambassades.
Een vraag aan de FOD Buitenlandse Zaken of er beroep gedaan kan worden op de Steunkas voor Belgen in het buitenland werd echter negatief beantwoordt: de steunkas is helaas leeg.
Daarom deze oproep: we willen Jan en zijn familie steunen. We kunnen hopen, bidden, positieve stralen doorsturen, maar we kunnen ook onze portemonnee open maken. Snelle beslissers kunnen een bijdrage storten op rek. nr. 775-5807953-02 met de vermelding “steunkas Jan Gevaertâ€. Dat geld gaat integraal naar Jan en zijn familie.
Denk aan alle fijne momenten die je ooit in restaurant Kokodril, waar zowel studenten, jonge advocaten als buurtbewoners aanschoven voor de lunch, en het Kokokaffee meemaakte, en aan Jan die iedere middag de soms waanzinnige drukte trotseerde om ons van steak met frieten aan géén prijs enzovoorts te voorzien!
Ik voeg er graag aan toe: mensen die vertrouwd zijn met de diensen van buitenlandse zaken en meer weten over de mogelijkheden alsnog steun te verkrijgen langs die kant: laat u gaan.
Minister De Gucht, u leest Gentblogt niet zeker, of… toch? Ik kan mij voorstellen dat financiële steun misschien niet haalbaar is, maar naar analogie met andere verhalen moet het toch minstens mogelijk zijn om de repatriering naar ons land te voorzien… neen?
Je kan alles volgen op http://jankoko.blogspot.com of http://www.stanandstone.com/
Alle beetjes helpen. De foto is afkomstig van de Jankoko weblog.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Intussen wat op jans http://jankoko.blogspot.com/ gelezen. Pas sedert eind augustus blogde hij over zijn leven in afrika, de goede en de slechte kanten ervan. Na de laatste anecdote van Jan verschijnt dan plots het bericht over de overval. Aan de bloggers die dit lezen, jankoko kan veel linkliefde gebruiken!
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het allemaal heel erg en triest, maar tegelijk ook vreemd dat ik deze (voor mij totaal onbekende) Belg financieel zou steunen. Moest het een uniek geval zijn, ok, maar er zijn volgens mij wel meer mensen die zwaar gewond raken zonder het zelf in de hand te hebben gehad. Als we die allemaal moeten financieel steunen, jawadde!
In elk geval, succes, veel beterschap voor Jan, en sterkte voor de familie!
Neen W., dat is inderdaad slecht één van de elementen uit dit artikel en laat daar geen discussie over ontstaan: maar hey, we hebben méér dan één lezer (we hebben er twéé!!!), en dit artikel kan er maar toe bijdragen dat wie Jan Gevaert kent (en dat zijn een pak mensen) op de hoogte zijn van de situatie. Bovendien is de problematiek die er achter schuilt en waarover op de blog meer te lezen is bijzonder relevant.
Wolfie Enkel iemand die jan niet kent kan zo’n reactie geven. Jan is een persoon die altijd voor iedereen klaarstaat. Zoals in het artikel heeft hij altijd eten en drank aan demoncratische prijzen verkocht. Vele studenten waren daar heel gelukkig mee.Hij is nooit op zoek geweest naar geld.3 weken geleden waren ik en een vriend nog bij hem in Tanzania. Alles heeft hij voor ons geregeld en we sliepen in zijn huis.En ja met plezier en zonder iets terug te vragen. Dankbaarheid was al voldoende voor hem. Hoeveel mensen storten niet ieder maand geld voor een vreemd kind in derde wereld? Om hun beter voelen? Maar kleine dingen doen voor mensen in de buurt dat vergeten we toch zo vlug. Nee Jan niet. Met de weinige middelen die hij daar heeft richtte hij zijn leven in en probeerde de mensen daar te helpen.Hij is graag gezien bij de bevolking.Dus ja Wolfie hij was een uniek geval. Of zijn dit enkel de bekenden voor jou? een moeder Theresa of een Koen Wouters?Met een paar vrienden zijn we aan het kijken voor een benefit. hopelijk zijn er veel mensen die dan iets verder kijken dan jij want we moeten eerlijk zijn : we kunnen allemaal een klein bedrag missen en we helpen een familie die niet enkel met de zorgen rond de gezondheid van zoon, broer,nonkel zitten maar ook met een financiële zorg. Wolfie mocht iemand die dicht bij jou staat dit nodig hebben zou jij niet blij zijn met alle steun die je krijgt? hoe klein ook?
Ik ben het volledig eens met de reactie’s van Leen en Eve.Ikzelf heb “jantje” als kok leren kennen tijdens de avontuurlijke Touareg-Trail’s van de voorbije jaren waar hij dagelijks, telkens op een andere locatie, inventief te werk ging om voor de ganse bende te koken. Het is inderdaad zo dat hij niet enkel iets doet voor de centen maar vooral voor de voldoening tov. anderen.Ik kan het mij best voorstellen dat hij, als avonturier, bvb. er niet van wakker ligt om een wereldwijde hospitalisasieverzekering af te sluiten. Of er helemaal niet aan had gedacht. Niettegenstaande dit alles kunnen en mogen we Jan en zijn familie niet aan hun lot overlaten.
van hieruit kan ik niets doen, financieel dan, maar de sympatie hebben de naastbestaanden wel. daar kopen ze wel niets voor, maar de gedachte telt, hoop ik.
hospitalisatieverzekering. niet zo eenvoudig, voor iemand zonder vast adres of loon in belgie. ik weet niet of dat voor jan zo is, maar dan nog.
moet eens de voorwaarden lezen. als ze mij hier met mijn botten overrijden, wie gaat belgie bellen? mijn vrouw? die spreekt alleen chinees. de dokter? idem. een kennis die engels spreekt? ja die hebben we gelukkig. anders vergeet het.
wat me wel stoort. als iemand, ongewild, of uit roekeloosheid, in een precaire situatie terechtkomt, kunnen ze die wel gaan halen met een vliegtuig van het leger, de ouders en de minister op kop, maar iemand in de situatie zoals jan? geen geld meer! droevig. daar kan karel toch ook mee scoren, en het is dan nog in zijn geliefd afrika.
dat gentenaar matthias eens belt naar zijn partijgenoot uit berlare. en wil hij nadien de pluimen op zijn hoed steken, het weze hem gegund!
Over de verzekering heb ik op de weblog gelezen dat het in Tanzania zelf ook weinig zin heeft om een verzekering te nemen. Ik kan mij daar iets bij voorstellen: veel corruptie,zwakke administratie. Over de curruptie staat trouwens een mooi relaas door Jan op zijn http://jankoko.blogspot.com.
we steunen wel die man die gevangen genomen was en dit ongewild zelfs met ons belastinggeld!
Als ik gevangen word genomen zou ik ook graag hebben dat de overheid mij steunt met belastingsgeld. Maar ik neem aan dat u wel voor uzelf zorgt in dergelijk geval?
Geen leuke anecdotes over de jaren zestig Rony? Iets over de Congo of zo? Dat er toen daar ook mensen werden neergeschoten en zo?
je wil anecdotes? graag.
-wie vermoorde de eerste verkozen president van congo? omdat hij in moscou univ had gevolgd. twee belgen.
-wie steunde de eerste dictator van de republiek congo? in ruil voor koper en andere ertsen. belgomine.
- wie voorzag de rebellen van wapens, waarmee de blanken werden afgeslacht? eigentlijk iedereen.
ik heb de beelden gezien van de mensen die op zaventem toekwamen, nogal wat van mijn familie waren daarbij. voornamelijk zwarten die niet in vlaanderen konden blijven. dus niet lachen.
ze zijn nu bijna allemaal gestorven, maar heb wel uren naar hen geluisterd. vol bewondering voor wat ze er deden. scholen bouwen, wegen en bruggen aanleggen. er zijn toen iets van 80 blanken vermoord, veel vrouwen (nonnen) verkracht, waar de kerk zijn barmhartig gevoel heeft laten spreken en dus geen enkel kindje is geboren. daartegenover zijn toen, en de cijfers spreken mekaar daarin tegen, een paar honderd duizend “zwartjes” vermoord.
geschiedenis is geen aaneenschakeling van anecdotes, maar ik probeer in die korte stukjes daarmee het duidelijk te maken voor die mensen die noch de kennis, noch het verstand hebben om verbanden van verleden naar heden te leggen.
foutje van mij, misschien, maar aan sommige reacties te lezen, zal ik in het vervolg op het niveau eerste studiejaar beginnen.
: er was eens……..
meen je dat nu, echt wauw serieus? Is dat allemaal echt gebeurd?
Goh, moest ik geen ontwikkelingsamenwerking gevolgd hebben en naast tik tak ook wel eens het journaal of een deftige documentaire bekijken, ik had misschien geschokeerd geweest, of zo.
Relevantie voor nu: nul komma nul, net zomin het relevant is dat er in de jaren ’60 ook vechtpartijen waren in de café in de Tinnepoort of waar je toen ook je campement had opgeslagen.
We kunnen anders ook beginnen over de grote verwezenlijkingen van de grote roerganger van uw huidige verblijfplaats. Een land waar 1 van de grootste mensenbeulen ooit nog steeds als lichtend voorbeeld wordt afgeschilderd, een land die gelijk wie in Afrika van wapens en geld voorziet zolang zij er maar toegang tot de grondstoffen krijgen. En die regering ben jij nu aan het helpen om zich economisch te ontplooien? Nice.
Er was eens een Vlaming in Wenzhou, die beslist heeft dat in Gent alles peis en vree is. Al wie woont en leeft in Gent zelf, kan dat namelijk niet zelf constateren. Als er dan al eens iets gebeurd moet je eerst even terugdenken aan de jaren ’60 en de historische consequenties van toen. Pas dan, én vanuit China, kan je een degelijk oordeel over de feiten geven!
Voltaire, ‘t is genoeg geweest. Ik heb dit artikel hier geplaatst uit respect voor iemand die in de problemen zit, en ik stel voor dat je deze ‘onder de toestand’ stopzet. Je bent nu ook nog een lezer persoonlijk aan het aanvallen. Stop it, genoeg, afgelopen.
ik heb de artikels gewoon met verbijstering gelezen. Altijd goed gegeten bij de jan, voor geen geld. en hij kon verdikke nog goed luisteren naar de mensen ook.
Veel sterkte en beterschap. en laat ze hier maar kletsen. Als ge beter waart, dan zou je ze hier buiten sjotten, nietwaar?
toch eigenaardig: men vraagt financiele steun voor iemand die hier goed geboerd heeft, dan beslist om naar het buitenland te trekken ,en met niets van ziekteverzekering ofzo in orde is ?
Veel sterkte Jan. Als student op stlucas kwam ik in die periode (midden jaren 90) vaak in de kokodril. ik schrrik van dit nieuws hier!!
Get well soon!
Goed geboerd, hm? Wie ooit bij Jan is gaan eten weet dat zijn prijzen democratisch waren, op het niveau van een studentenbudget. Hij heeft zijn zaak gewoon gesloten, niet doorverkocht aan de hoogste bieder of zo. Ik denk niet dat Jan als miljonair (zelfs niet in BEF) naar Tanzania vertrokken is. Maar ja, afgunst is des mensen zeker? Misschien wel te zelfzeker van Jan om zonder één of andere bijstandsverzekering naar T. te verhuizen… Hou de moed erin, Jan!
Heel veel beterschap voor Jan gewenst. We hopen met heel ‘t Zwart Gat dat ge er u doorspartelt.
Jaren aan een stuk elke maandag komen kwissen in de Kokodril en altijd goeie herinneringen overgehouden.
Een erg dikke schouderklop aan de familie!
Goh..hoe zou dat komen? Misschien omdat Jan een fijn, medevoelend en sociaal iemand is, die graag gezien wordt?
sorry, eve,
ik heb een beetje laten meeslepen, zal in het vervolg iets meer op mijn tanden bijten.
Wij, dat zijn enkele vrienden van Jan, willen een echte benefiet organiseren. Daarom zijn we op zoek naar:
- een zaaltje (liefst in Gent): we hebben geen idee hoeveel volk we mogen verwachten. Maar als iedereen komt die zich op het afscheidsfeest van de Kokodril gratis kwam volgieten, dan mogen we toch op minstens 200 man rekenen
- in dat zaaltje liefst een bar. Bij voorkeur één waar we zelf drank kunnen verkopen;
- als er groepjes zijn die willen optreden, dan horen we dat graag. Maar in dat geval zoeken we natuurlijk ook een PA;
- een DJ-installatie: we hebben al een DJ (genre jaren ’80 StuBru), maar meerdere DJ’s moet ook kunnen;
- dit alles op 5 of 6 oktober of de week nadien (we zullen de reacties afwachten).
Ik ben ervan overtuigd dat als de VRT zoiets kan organiseren in een heel dorp, enkel om dat dorp een goed gevoel te geven en de VRT een klef programma te bezorgen, wij dat ook moeten kunnen om Jan te helpen.
http://jankoko.blogspot.com is de plaats om uw tips achter te laten!
Voor een zaaltje in Gentbrugge: zaal De Vaart in Ledeberg, contacteer Jo De Smet 09 210 47 00.
http://www4.gent.be/gent/wonen/buurtwer/gentbrugge/gentbrugge.htm
Of informeer anders eens naar de parochiezaal van Sint-Eligius te Gentbrugge. Pastoor Gorré woont er schuin over. Voor dit doel moet er zeker iets te regelen vallen.
Op zondag 14 oktober, vanaf 12u organiseren we een benefiet-spaghetti voor Jan.
Dit vindt plaats in het Paviljoen van het ‘Boerekot’(Coupure Links 653, 9000 Gent)
Een bord spaghetti kost je 10 euro, drankje inbegrepen. De kinderportie (met drankje) kost 6 euro.
Reserveer op voorhand je benefiet-spaghetti via benefiet.jan.gevaert@gmail.com. Vermeld het aantal personen en het uur dat u ongeveer schikt aan te komen. Dat steekt niet op een half uur, maar zo kunnen we de zaal en beschikbare zitplaatsen maximaal benutten.
Bedankt alvast om er te zijn en dit bericht verder te verspreiden!
Met dank aan het VLK en Jopivino die deze benefietactie mogelijk maken.
Bloggers, quizzers, eters: verspreiden, he!
Het duidelijkste bewijs dat Jan het niet voor de centen deed: hij heeft zijn huis verkocht. Niet de Kokodril, maar gewoon het huis. Had hij de Kokodril verkocht, dan had hij daar 3 keer zoveel voor kunnen krijgen.
En die ziekteverzekering… Zoek maar eens op internet met de termen “tanzania” en “sociale wetgeving” en mail me gerust als je dan iets vindt dat ook maar in de buurt van “ziekteverzekering” komt. Ik zou het graag weten. En met mij vele anderen.
Maar ik kan me voorstellen dat je helemaal op de hoogte bent van de situatie. Nietwaar?
Ik vind dit erg. De eerste beste asielzoeker krijgt hier gratis medische hulp maar een repatriëring van een Belg naar een Belgisch ziekenhuis zou niet mogelijk zijn !!!