RSSVrouw springt van hoogste toren Gravensteen
De vrouw benam zich het leven door van de hoogste toren van het Gravensteen te springen. De wanhoopsdaad van de 40-jarige vrouw uit Deinze gebeurde zaterdag rond half drie in de namiddag. Door het mooie weer was er veel volk in het Gravensteen in Gent, maar niemand had iets vreemds opgemerkt aan haar gedrag. De vrouw bracht zelfs eerst nog een bezoek aan het museum in het Gravensteen.
Lees meer bij DS Online
© 2007 GENTBLOGT VZW
Je zal daar maar aan de ingang net staan terwijl er naast jou iemand te pletter valt.
Is een voorval dat je je leven lang meesleept.
Onbegrijpelijk dat mensen dergelijke plekken uit kiezen om er een eind aan te maken.
Al zal in dit geval wel een copiegedrag meespelen van de zaak tim.
Ik vrees alvast dat dit alvast niet de laatste zal zijn geweest………
Waaom onbegrijpelijk? Weet u van onbegrijpelijk is? Dat is geen pilletje kan kopen om er mee te stoppen. Ik moet dus wel naar buiten, voor de trein liggen of ergens vanaf springen. Er is blijkbaar geen humane manier om er mee te stoppen. Denk daar eens over na.
De vrouw bracht zelfs eerst nog een bezoek aan het museum in het Gravensteen.
…nee, die is té makkelijk.
Inderdaad, het was ook zo’n drukke zomerse dag. Ik vind het zelfs maar een beetje egoïstisch, want de mensen die jou zien vallen hebben inderdaad een trauma voor een heel lange tijd.
Uw reactie is nog egoistischer. Verplaats je in de gedachten, gevoelens van deze persoon.
Ik vind het niveau van de reacties op Gentblogt iedere dag een beetje lager…
gelijk heb je, valdogena, we weten niets,
dan zwijg je beter, al was het maar omdat het over een mens gaat. respect, moeilijk woord tegenwoordig.
heel juist
Ik niet. Soms, bijvoorbeeld, lijkt een op het eerste zicht overbodige reactie bij nader inzien sterk op een self-fulfilling prophecy, en is het op die manier toch nog onbewust grappig.
Ik wik mijn woorden maar we leven in een maatschappij waar het steeds moeilijker wordt om te overleven. Daarbij is het nodig om mensen in een probleemsituatie tijdig te herkennen en tijdig in te grijpen, en dat is niet aan de poorten van het Gravensteen. Maar dan moeten problemen eerder gesignaleerd worden, op school, op het werk, in de buurt, … . De overheid moet dan wel tijdig reageren op signalen uit de omgeving.
Aan de andere kant is zelfmoord een schreeuw om aandacht, al of niet terecht. Maar volgens mij kan je niet op iedere rots, appartementsblok, kantoorgebouw brug of gevaarlijk punt een wachtpost zetten. Schepen van Rouveroij zei het bij de vorige zelfmoord vanop de Donjon van het Gravensteen: “Zelfmoordenaars zijn bijzonder geslepen en wachten op een rustig moment om zich af te zonderen en tot actie over te gaan”.
Meer daarover in dit artikel: Gravensteen onveilig?
“Aan de andere kant is zelfmoord een schreeuw om aandacht.” Waarom komt die platitude toch altijd weer boven als het over zelfmoord gaat? Sommige mensen willen simpelweg hartstikke dood zijn. Aandacht of niet.
Ik ben het eens met Matthias. Het taboe op zelfmoord stamt uit de Middeleeuwen en is religieus geinspireerd: niet ik, maar God is de baas over mijn leven. Zelfmoord plegen is niet eenvoudig, met pillen lukt het bijvoorbeeld vrijwel nooit. Dus dan maar kiezen voor een hoge toren waar je vrij gemakkelijk bovenop kunt klimmen. Het ging haar niet om de shock bij het publiek, het ging haar om trefzekerheid. Ik ben blij dat ik het niet heb hoeven zien, maar ik heb wel begrip voor haar keuze van juist déze plaats.
De plaats Mathias, de voorbereiding en de plaats.
over zelfmoord een gefundeerde mening vormen is gevaarlijk en moeilijk omdat je de beslissing van iemand anders in vraag stelt.
Ik denk dat vele nabestaanden de lompe, cliche-meningen kotsbeu zijn
De fundamentele vraag is waarom? Ik denk niet dat dat antwoord zo moeilijk te vinden is als we even een nuchtere analyse maken van de wereld waarin we leven…(hoe pijnlijk dat ook is)
Zelfmoord plegen is als een tijdbom, de klok tikt af en dan….meegemaakt in mijn directe vriendenkring en de klok tikt voor mij ook. datum…onbekend. Manier…in alle stilte en rust. maar voorlopig is de drang om te leven ondanks de pijn en nog iets te verwezenlijken te groot. Toch tikt de klok…tik tak, tik tak
William, sterkte. Praat erover met mensen. Ik weet niet wat je situatie is, maar je leven kan plots weer een heel andere wending nemen.
Ik zie dat er hier over zelfmoord wordt gepraat. Praten, je gevoelens uiten is natuurlijk een goede zaak. Weet ook dat je hierover kan praten of chatten met de vrijwilligers van de Zelfmoordlijn via http://www.preventiezelfdoding.be/index.php?f=zml
Zo’n dingen zullen altijd gebeuren (hoeveel chatgroepen of vrijwilligers er ook zijn)zelfmoord maakt deel uit van het leven. Het is zoals Rony C. schreef: wij weten niets. Laten we respect tonen. De nabestaanden (vrienden en familie)zijn nog het ergst gestraft.Zij zullen zich blijven afvragen wat ze meer hadden kunnen doen. En we moeten de dood zonder meer aanvaarden: hoe erg zou het zijn moesten mensen niet sterven?
O – en nu we toch bezig zijn, best een beetje voorzichtig zijn als je ergens vanaf springt:
Wandelaar sterft in Oudergem nadat hij vallende vrouw op zich krijgt