Made in Gent: drie uitblinkers tussen een reeks etalages
Ik ga open kaart spelen. Ik had meegedaan aan de selectie van Made in Gent, een creatief event om lokaal talent te steunen, en had een vriendelijke “nee je bent er niet bij”-mail met uitnodiging voor het event gekregen. Eerlijk gezegd vond ik het zelf ook een beetje boven mijn petje. Een container vullen met kunst, geselecteerd door zo’n jury. Had ik er wel genoeg bagage voor? Ik twijfelde zelf. Dus de nee-mail bevestigde mijn vermoeden. Er waren zeker dertig creatievere mensen in Gent dan ik. Iets waarmee ik kan leven.
Toch was ik razend benieuwd wat die concurrentie wel was. Met de affiche-folder in de hand nog even gesurft op de flash promo site vertrok ik richting Sint-Pietersplein.
Ik moet wel zeggen, de marketingmotor heeft gewerkt: prachtige opstelling, leuk idee met de containers, hippe tent, mooie belichting, hapjes, drankjes… de sponsors hebben hun best gedaan. Helaas had ik de inhoud van de containers anders verwacht. Maar dat zal zeker aan mij liggen want als ik de folder opnieuw lees zie ik inderdaad: “selected” creatives will bring you into their world of fashion, art, multimedia, images, performances, interior, exterior, design, music, DJs… Ik verwachtte (actuele) kunst en kreeg dertig etalages van winkels. Lampenontwerpers, meubelontwerpers, binnenhuisarchitecten… Ik voelde me eerder op een beurs dan op een kunsthappening. De aanwezige artiesten kwamen ook vrij commercieel over, gewapend met folders en flyers. Heel veel verpakking maar minder originele, creatieve inhoud.
Drie uitzonderingen:
- Foto’s van vrouwen in dynamische poses geplaatst in een steriele ruimte zonder beweging. Heel bevreemdend. Technisch mooi afgewerkt. Evelien Deraedt was er de enige die afgedrukte foto’s presenteerde. Knap werk!
- Alda Snopek projecteerde een zwartwitfilm in een container die schuin werd geplaatst. De film was een monsterachtig, organisch, bewegend ding met contrasterend abstracte collage erin. De film, die een soort opslorpend 3D effect had, de muziek in combinatie met de schuine vloer kwamen zeer bevreemdend over. Het is wel moeilijk uit te leggen. Kijk zelf naar een ander filmpje. In elk geval een opvallende en geslaagde ervaring.
- De virtuele kunstenaar Axel King viel ook wel op door een origineel concept. Hij presenteerde zichzelf in zijn virtuele Second Life gallerij. Hij toonde foto’s via flatscreen TV’s. Het was tevens een oproep om zelf je creatief werk in zijn gallerij voor te stellen, een soort meta-kunstenaar als het ware. Dit sprong er voor mij zeker ook uit. De presentatie was af en de inhoud viel op. Bekijk alvast eens zijn promofilmpje.
Anderen zijn me nog bijgebleven: Filip Buellens met bamboe-salontafel geïnspireerd op de langpootmug, Jonas Vereecke met zijn conceptueel werk “Ruimteloos/Geloosde ruimte”, een houtconstructie die de container een stuk verlengde, Angels & Ghosts met zijn projecties van knappe zwart-wit foto’s van electro musici zoals Amon Tobin, Michael Langeder met een installatie van een maquette en filmprojectie in elkaar geregen met muziek en belichting, Kelly Schacht die de “klanten” trok met een lichtreclame “only tonight” en een installatie van een pianola, en David Neirings met een installatie van spots die schenen op een “gatengordijn.”
Maar wie ben ik om dat creatief Gents talent te beoordelen? Ik heb wel geleerd dat als je je op zo’n zaken wilt positioneren dat veel meer inspanning moet naar presentatie, verpakking. Een schilderij op zich is niet hip. Als het maar geprojecteerd wordt op scherm, flatscreen of gewone computerschermen. Ik ben er zeker niet tegen, integendeel, maar voor mij mag het wel iets meer zijn.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Ik was vooral aangetrokken door de container van Filip Bullens – zulke tafel wil ik zeker in mijn salon hebben. Sierlijke poten, het is een mug of tis geen mug hé, mooi afgewerkt, leuke moerasgeluidjes op de achtergrond.
Maar helaas, de meeste containers, vond ik wat ontgoochelend (uitz Filip Bullens, Alda Snopek, David Neirings en nog enkelen)
creatief Gents talent op 2 stappen van het SMAK. S.M.A.K.E.L.OO.S
eerlijk gezegd zijn mij ook vooral 2 containers bijgebleven; filip bullens met z’n muggentafels en de projectie van Alda Snopek
kwestie van smaak zeker? zie jij in het SMAK nooit zaken die niet echt impressionant zijn? en een container als kader kan je niet vergelijken met een grote witte ruimte…
Ik vond het een heel leuk initiatief en vooral ‘Het Naaiatelier’ zorgde voor menige glimlach onder de bezoekers.
Op een leuke manier werd het concept toegelicht terwijl naarstige naaisters de naaimachines lieten rattelen. Kleren werden meegebracht of uitgedaan en overgeleverd aan de inspiratie van de naaisters en na een uurtje kwam de eigenaar zijn resultaat ophalen. Weer een glimlach op de lippen.
Proficiat aan de naarstige naaisters en natuurlijk aan Marijke – een jonge ‘Gentse’ deerne
Ik had schrik van wat mijn zoon Filip met de containers ging doen. Ik was zeer fier dat het een puike voorstelling en design was. Ten slotte de kritiek was voor hem lovend.