RSSDe deur
Onze redactie-mailbox wordt dagelijks overstelpt met persberichten, tips van lezers, vragen en suggesties, dat wist u vast al. Maar af en toe is er een mailtje dat extra onze aandacht trekt. Eerder deze week bijvoorbeeld, toen ene Steven ons het verhaal van zijn deur doorstuurde.
Wij zijn al lang tevergeefs op zoek naar een bepaald stukje Gentse geschiedenis:
Bij het verbouwen van onze woning had ik het maffe idee om als ingang een draaideur te gebruiken.
Wat later bij een bezoek aan een brocanterie, raakten wij gefascineerd door een hoopje oude houten en koperen onderdelen die in een ver verleden een draaideur zouden geweest zijn. Alles ingeladen en op weg naar Mechelen met een busje vol Meccano voor grotere kinderen…
Met veel geduld en uren poetsen, puzzelen, decaperen, polieren, frezen, construeren, … heb ik die onderdelen terug in elkaar geknutseld tot wat het ooit geweest is: een prachtige houten draaideur met koperen duwplaten.
Na wat opzoekwerk en navraag her en der zijn we te weten gekomen waar deze draaideur zo’n 100 jaar geleden in dienst gesteld werd. Het is één van de twee draaideuren die jaren lang de toegang sierde van het Gentse postgebouw aan de korenmarkt. Tot het moment waarop de bouwpromotoren van een winkelplaza ze in de weg vonden staan… En wij hebben ze nu geadopteerd.
Zoals ik zei: technisch is ze nu terug in werking. De afwerking er rond laat alleen nog op zich wachten. Ik zou er wat gyproc of houten latjes kunnen tegen timmeren maar dat lijkt me op het eerste zicht wat oneerbiedig voor onze oude walsende deur.
Ik wil eerst zien hoe ze er origineel ingekaderd stond. Nu wil ik vragen of jullie ergens een aanknopingspunt weten om aan foto’s te geraken waarop deze deur(en) te zien zijn aan binnen- en buitenkant en waarop te zien is hoe ze rondom afgewerkt waren om zo een idee te krijgen over hoe we onze tourniquette verder kunnen af te werken.Foto’s, tekeningen, verhalen,… Alles is welkom.
Wat denkt u? Kolfje naar de hand van de Gentblogt-lezers, nietwaar? Haal dus uw encyclopedische kennis van uw stad boven, scan oude foto’s en postkaarten in en stuur ons alles door op ons redactie-adres. U krijgt natuurlijk een vervolg op dit artikel te zien, hopelijk al heel gauw.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Zo tof dat die deur een tweede leven gekregen heeft! Ik kan het geluid dat ze maakte(n) (in mijn herinnering waren het er twee: voor in- en uitgang) nu nog voor de geest halen. Helaas, ik heb er geen foto’s van in mijn archief maar ik ben er zeker van dat er lezers zullen zijn die er wél hebben.
Goedemorgen,
Ik vermoed dat je daar nog wel een tijdje puzzelplezier aan zal beleven. Ik vraag mij wel af hoe breed die deur is, op de foto lijkt het een vrij smalle deur te zijn.
Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders
Goedemorgen,
Ik bedoelde: Puzzelplezier aan beleefd hebt.
Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders
Aah, heb ook nog vele keren door die deur… euh… gedraaid?
Je zal het altijd meemaken dat net als je naar binnen wou er iemand anders naar buiten wou. Problemen… :)
Ik geloof niet dat die deur 100 jaar oud is, eerder uit 1930, of 1950. Ik herken onmiddellijk die plaat “duwen”.
Ilse, kan het zijn dat ge bij het woord “brocanterie” van schone te veel geeft, ik denk dat “brocante” wel meer gebruikt wordt.
Als je naar de deurmat en de schakelaar kijkt, kan je ongeveer wel schatten wat de breedte moet zijn, niet?
Oh! Wauw!
Ik ben helemaal onder de indruk…
a propos gelukzak, hoeveel € heb je voor deze puzzel moeten ophoesten?
Was het niet eerder: Flapperdeflapperdefap? ;-)
Beste Steven, ik zit met soort malaise, niet over die croissanterie, noch over andere brokstukkenvan uwe postdeur, maar wel over de afkomst van uw draaideur. Ik kan me, achteraf bekeken, niet meer herinneren dat er op de “Kuurnmoarkt” draaideuren stonden.
Mijn geheugen brengt me eerder naar het postgebouw van Gent-Zuid, op de Rooseveltlaan… en daar ben ik zeker dat die “duwen” plakketten er hingen. Als kleinejongen ging ik er graag mee spelen. Ik herinner me daar ook nog die grote papiervuilakken met afgehoekte randen, en zeker de lange files voor de twee open loketten met vijf gesloten loketten waar toch mensen achter zaten, maar geen klanten wilden bedienen. Ook die koude cigarettengeur… En dat was een gebouw uit de dertigerjaren.
Sorry ik heb misschien alweer een Mechelaar zijn maan geblust, maar dit is mijn waarheid.
ben je voorlopig daar al wat mee. https://users.pandora.be/rdu/test3.html
goetjes