Gentblogt

This is England

donderdag 11 oktober 2007 10u11 | patricia | 4 reacties
Trefwoorden: Filmfestival.

This is England. Het is een titel die zowat alles en ook niets zegt. We zijn het jaar 1983, ik was toen vijf. Maar ik herken sommige van de beelden waarmee de film wordt ingezet: Kit en Knightrider, het huwelijk van Charles en Diana (zou het toeval zijn dat ze op dat moment juist zingen “They were wrong”?) maar er zijn ook beelden die ik niet ken, beelden van betogingen, beelden van de Iron Lady Margaret Tatcher en vooral de beelden van de Falkland oorlog. De film zet in als een echte feel good movie, een deuntje waarvan je spontaan gaat mee zitten knikken en glimlachen bij herinneringen. De film is gebaseerd op de jeugdherinneringen van de regisseur Shane Meadows.

Shaun Fields is niet meteen een populaire jongen. Hij wordt gepest op school omwille van zijn kledij, olifantenpijpen waren hip in de zeventiger jaren maar absolute not done in de jaren 80. Wanneer hij de oudere Woody en zijn bende ontmoet, wordt hij langzaam opgenomen in de groep. Om er bij te horen dient hij zich aan te passen aan de dresscode: een Ben Sherman hemd, kortgeschoren kapsel en Doc Martens. De scène in de schoenwinkel deed me echt glimlachen.

Shaun woont met zijn ma in een grijs kuststadje waar weinig te beleven valt. Zijn ma kan het opvoeden van haar zoon moeilijk alleen aan, na het overlijden van haar man in de Falklandoorlog. Wanneer haar zoon opgenomen wordt in de groep van Woody is ze dan ook eerder opgelucht. Ook al is ze niet meteen te spreken over het nieuwe kapsel van haar zoon. Maar de skinheads blijken tegen alle verwachtingen in best vriendelijk en het goed te menen met haar zoon. Alles verandert echter wanneer Combo, een oude vriend van Woody terugkeert na een gevangenisstraf van 3,5 jaar. Hij is niet alleen stukken ouder dan Woody, hij houdt er ook heel racistische ideeën op na. De groep valt uiteen en Shaun laat zich op sleeptouw nemen door Combo.

This is England krijgt meteen een heel andere betekenis. Onbewust deed de film me een beetje denken aan American History X. Qua thematiek zijn er zeker parallellen, maar het is wel een stuk dichter bij huis omdat het zich in Engeland afspeelt. Ondanks deze mogelijke gelijkenis, is de film de moeite om te gaan zien. Na de film had ik moeite om het verhaal van me af te schudden en ik hoorde dat ik niet de enige was die met een krop in de keel gezeten had. Deze film kan trouwens enkel tijdens het filmfestival gezien worden, tenzij ze alsnog een Belgische distributeur vinden.

Filmfestival, nog tot 20 oktober. This is England, nog op donderdag 11 en zaterdag 13 oktober, telkens om 22u30. Er zijn nog tickets beschikbaar.

© 2007 GENTBLOGT VZW