Vrouwendag in Gent (+vrijkaarten)
In België krijgen vrouwen niet één maar twee dagen om zich hiervan bewust te zijn. Er is de internationale vrouwendag op 8 maart en er is de Belgische vrouwendag, die ook op wapenstilstand valt. Louter toevallig, want toen het pas opgerichte Vrouwen Overleg Komité in 1972 dolenthousiast na de Internationale bijeenkomst in Parijs ook zoiets wou organiseren in België, bleek 11 november de enige dag dat Simone de Beauvoir zich nog kon vrijmaken.
Het VrouwenOverlegKomité heeft de traditie van die eerste vrouwendag verdergezet en vastgehouden aan die dag van 11 november. Jaarlijks wordt een andere locatie aangeduid zodat de verschillende vrouwenafdelingen en –verenigingen hun inbreng kunnen doen. Tijdens de ontmoetingsmomenten maar ook tijdens de voorbereiding. De Vrouwendag wordt dit jaar in Gent georganiseerd en hier is al heel wat voorbereiding aan vooraf gegaan in verschillende werkgroepen. Het is ondertussen de 36ste vrouwendag en ook deze is goed gevuld. Als thema werd gekozen voor vrouw en werk. Sceptici kunnen dit een achterhaald thema vinden want we hebben een lange weg afgelegd sinds vrouwen niet langer stoppen met werken eens ze trouwen of kinderen krijgen, sinds ze niet langer handelingsonbekwaam zijn wanneer ze huwen (pas sinds 1958, weliswaar),… Maar waarom denkt u bij een verpleegkundige, kleuterleider, secretaresse, onthaalmoeder, schoonmaker, … aan een vrouw en bij een ingenieur, manager, metser, loodgieter, chauffeur,… aan een man? Waarom verdienen vrouwen nog steeds minder dan mannen? Waarom werken ze vaker deeltijds? Waarom zijn ze vaak langer werkzoekend? Waarom reageren vrouwen en mannen anders op vacatures?
U ziet er is nog ruimte voor boeiende discussies in de verschillende workshops. Het volledige programma kan u downloaden op de site www.vrouwendag.be. Als al die schema’s en programmaboekjes enkel meer vraagtekens opleveren kan u ook gewoon gaan kijken en luisteren naar Veerle Malschaert. Deze Gentse actrice die u misschien kent van comedy casino cup maakt u op ludieke wijze wegwijs door het programma (om 10.30 in de theaterzaal van de Vooruit). Voor wie toch al een overzichtje wil van de workshops, lees gerust verder.
De inhoud van de workshops werd door verschillende werkgroepen uitgewerkt. Als smaakmaker werden een aantal enigszins provocerende beweringen gelanceerd, zoals wie poetst het huis van de poetsvrouw en slager?
Jobs voor vrouwen of vrouwen voor jobs. Iedereen aan het werk, stond centraal in de regeringsverklaring van de Vlaamse Regering in 2005. Veel gehoorde begrippen in deze context zijn de sluitende aanpak van de VDAB (waarbij deze instelling werkzoekenden een aangepaste begeleiding en/of opleiding moet aanbieden), en het activeren van werkzoekenden (of eerder hun uitkering). Bij een aantal van begeleidingsmaatregelen (zoals een individuele opleiding in bedrijf) blijft de werkzoekende zijn uitkering ontvangen (eventueel met een bijkomende premie) terwijl hij een opleiding, werkervaring,… volgt. Klinkt niet slecht, maar tegenover de rechten van de werkzoekende staan ook plichten. Bij weigering kan de werkzoekende zijn uitkering verliezen. Deze workshop neemt het activeringsbeleid onder de loupe en in het bijzonder de effecten ervan voor vrouwen. Er wordt gewerkt met zowel getuigenissen van vrouwen zelf als een paneldebat
Slim gansje? Dom gansje? Een ludiek ganzenspel waarin u kan vaststellen dat een studiekeuze, loopbaanonderbreking,… verregaande gevolgen kan hebben. Verder komt ook sectorsegregatie op de arbeidsmarkt, deeltijds werk,… aan bod. De verschillen in de loopbaan van vrouwen en mannen in een notendop.
De studiekeuze en de verschillen tussen jongens en meisjes komt meer gedetailleerd in bod in de workshop 1001 studierichtingen? Over studiekeuzes, stereotypen en status. Nico Steegmans (Steunpunt Gelijke kansen) geeft een inleiding op de problematiek. Daarna komt een specifiek project aan bod als voorbeeld, namelijk het project “vrouwelijk ingenieur”.
Loopbaanonderbreking en tijdskrediet zijn lange tijd een vrouwenzaak geweest. Steeds meer mannen maken gebruik van de formule, de overheid heeft dit trouwens ook aangemoedigd. Maar er blijkt een duidelijk verschil tussen de leeftijd waarop vrouwen en mannen het meest gebruik maken van tijdskrediet of loopbaanonderbreking. Vrouwen doen dit meestal tussen hun 25-35, wanneer de kinderen klein zijn, zeg maar, terwijl de overgrote meerderheid van de mannen tijdskrediet opneemt na hun 50ste, om uit te bollen. Een workshop over de combinatie arbeid-gezin lijkt dan ook op een vrouwendag op zijn plaats. In M/V united? reageert een heel divers panel (ervaringsdeskundige, experte, politiek verantwoordelijke, middenveldorganisatie,…) op stellingen. Anke Hintjens leidt het gesprek in goede banen.
Verschillende generaties migrantenvrouwen: zoek de gelijkenissen en de verschillen. Allochtonen worden al eens allemaal over dezelfde kam geschoren, maar er is een groot verschil tussen mannen en vrouwen. Slechts 28% van de vrouwen van vreemde nationaliteit is tewerkgesteld in Vlaanderen, tegenover 54% van de mannen met vreemde nationaliteit en 59% van de vrouwen met Belgische nationaliteit. Daarnaast is er ook een verschil in de studiekeuze die meisjes van vreemde origine maken (zie Fatima en Sil, een wereld van verschil). Gily Coene (VUB) laat in deze workshop migrantenvrouwen van verschillende generaties aan het woord.
Om te mogen werken in België heb je papieren nodig. In het rollenspel Vluchten om te werken? Grenzen aan werk wordt dieper ingegaan op de specifieke positie en moeilijkheden van vrouwen zonder (werk)papieren.
Moeder, waarom werken wij? Het is een verzuchting die iedereen wel eens slaakt. Drie expertes nemen u mee naar hun ideale wereld met uiteraard specifieke aandacht voor de plaats van werk daarin gevolgd door een debat met het publiek.
U ziet, heel wat ideeën en thema’s komen aan bod. Maar de vrouwendag is ook een uitstekende gelegenheid om verschillende organisaties te leren kennen, als ook gezellig samen te zijn. Er zijn djembe workshops, optredens, comedy, dj’s,… Wil u er bij zijn? Dan kan dit misschien gratis en voor niets. Gentblogt mag tien lezers een ticket (t.w.v. 5 euro) bezorgen. Stuur een sympathiek mailtje naar ons adres wedstrijd@gentblogt.be met als onderwerp Vrouwendag en een onschuldige hand doet de rest. Mailen kan tot zondag 4 november. De winnaars zullen persoonlijk verwittigd worden.
Vrouwendag, 11 november 2007 van 10.30 tot 18u. Avondprogramma van 17.30 tot 1u. Plaats van de afspraak: Vooruit, Sint-Pietersnieuwstraat, Gent.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Ik ben ontgoochelt in de vrouwen emancipatie.Als ik als vijfgtiger alles eens na beschouw,zie ik een achteruitgang.Mijn moeder heeft in haar tijd hogere studies kunnen doen ,dus waar een wil is was er voor iedereen een weg,nu kunnen we niet meer of moeilijk toch ,kiezen om thuis te blijven .Het wordt moeilijker voor gezinnen om van een loon te leven;En nu moeten we tot 65jaar werken om in pensioen te gaan!!!!Als je nu thuis voor je gezin zorgt ,geven ze je een gevoel van :op hun werk doen ze intersantere zaken en hebben mee sociale contacten,maar sederd ik thuis ben heb ik er meer.En als ik mijn dochters zo hard zien werken vraag ik me af hebben we het daar voor gedaan?Emancipatie is voor mij:echt kunnen kiezen in je leven .Toch zou ik graag eens alles op zo een vrouwen dag met mijn dochters eens willen herzien!!!.
eigentlijk begrijp ik het niet. ik ben als man op 45 thuis moeten blijven. invalide. desondanks deed ik het huishouden, onderhield de woning [900m2] en een tuin van dezelfde omvang. was, strijk, koken, snoeien, alles.
ik was heel gelukkig, had mijn sociale contacten en kon soms nog iets voor mezelf doen.
achter een tijdje werd mijn echtgenote jaloers: zij zou liever thuis blijven, maar dat was financieel niet mogelijk met drie kinderen. we zijn gescheiden. zij vond iemand waar het wel mee kon.
draai het beeldje om, vergeet even dat ik thuis MOEST blijven, dan was dat de situatie van zovele huisgezinnen. moeder thuis, vader gaat werken. en dat lukt dan wel.
zou het niet mogelijk zijn dat bij veel vrouwen, ondanks emancipatie, studiekeuze, loopbaan, enz., er toch nog dat oude model blijft inzitten? zou je je dezelfde vraag stellen bij het werk van je zonen? of is het normaal dat die zo veel zouden werken?
vragen die mij een raar gevoel geven bij emancipatie: wel de baten, maar niet de lasten.
“we moeten rekening houden met ons gezin, dus alle mogelijke voorzieningen zoals kinderopvang, enz.”
en die vader kan dikwijls dan voor twee gaan werken.
wie blijft thuis voor de kinderen? mama! waarom? is papa een minderwaardig wezen of zo iets? sorry, na de thuisgeboorte, waar ik ook als halve vroedman optrad, buiten borstvoeding, en dan nog, afkolven, heb ik alles gedaan voor mijn kinderen, van badje, pamper, tot naar school brengen. maar nooit pas je in dat plaatje.
vooral vrouwen vonden dat raar. alsof ik op hun terrein kwam. een kerel met een baard die ook iets wist over billetjes verzorgen, soms beter dan zij.
emancipatie moet voor en vrouwen en mannen.
geloof nooit dat je die turkse mevrouw mee krijgt, als die turkse meneer niet meewil.
Ik heb ooit een gelijkaardig verhaal gehoord: een vrouw die ging werken, man bleef thuis want kunstenaar, deed het huishouden. Dochterlief komt thuis met briefje van school of mama dit of dat wil klaarmaken en meegeven. Dochter zet het op een krijsen als papa het wil doen, want de juffrouw heeft gezegd… ‘s Anderendaags is de mama mee gegaan naar school en sindsdien zet de juffrouw op de briefjes mama of papa, bespaart heel wat kinderleed.