RSSYES: Jon Anderson in de HA’
Zondagavond in de Handelsbeurs ben ik even terug in de tijd gestapt, meer bepaald ong. 35 jaar terug. Er was een concert van Jon Anderson, de zanger/frontman van Yes.
De jongere lezer zal dit waarschijnlijk weinig zeggen, maar in de jaren ’70 was dit één van de super symphonische-rockgroepen die o.a. uit Engeland kwamen. Uit die tijd komen ook groepen als ELO, Emerson Lake and Palmer, Genesis enz. Vaak ook met klassiek geschoolde musici, die in de popmuziek hun talenten toonden. Veelal zeer melodieuze muziek met veel elektronische invloeden, de eerste computers op muziekgebied deden hun intrede, in de jaren ’60 gebruikten groepen als Pink Floyd al mellotrons, voorlopers van synthesizers.
Mijn interesse in het optreden was er één van nostalgie, de eerste LP’s (langspeelplaten) van Yes, heb ik nog steeds. Ook het feit dat ik als jeugdig fotograaf voor de krant waar ik toen werkte, de popmuziek in de weekends volgde en fotografeerde. Zo ook een optreden van Yes, in Amsterdam, ergens mei 1972 in het Concertgebouw, waarvan hierboven twee foto’s staan, met een jeugdige Jon Anderson en Steve Howe (toen nog in zwart-wit). Zondagavond alles in kleur en een beetje verwachtingen over het zangtalent van de inmiddels 63-jarige Jon Anderson.
Zijn stem is alleen wat donkerder geworden, maar nog steeds een zeer herkenbaar geluid–ondanks het “echte” rock and roll leven. Hij noemt hetzelf, zoals hij zegt een “altotenor” stem.
Hij toert nu door Europa, van Belgie(in Gent was zijn eerste concert) naar Bulgarije,Zweden, Spanje en Rusland. En helemaal solo, met gitaar, “midigitaar”(een zelfbouwsel) en piano.
Geholpen door veel elektronica, aangestuurd door zijn technici en veel videogebeuren op het podium.(deed me wat denken aan de lichtshows van die tijd.)
Maar zijn “sound” is nog steeds apart en zeker met zijn hoge stem weet hij nog veel mensen te beroeren. Opvallend was dat er niet alleen “oudere” fans waren, maar ook veel jongeren. Ik vond wel dat hij soms een beetje is blijven hangen in de “flower power” sfeer en veel “love and peace”, maar zeker in de Verenigde Staten (hij woont in California) blijkt daar nog steeds een redelijk grote markt voor te bestaan. En zijn teksten zijn zeer gevoelig en onderhoudend.
De eerste hits van Yes passeerden de revue, zoals “Yours is no disgrace”, “Roundabout” en “Owner of a lonely heart” (dit was een solohit van hem), maar ook later werk. Ook de songs die hij maakte met de Griekse muzikant Vangelis kwamen aan bod. Met Vangelis scoorde hij een aantal wereldhits in de jaren ’80 en ’90.
Er komt wederom een wereldtoer met de groep Yes, in zijn oude samenstelling. Ze blijven bezig, die “oude rockdino’s”.
Als déjà vu was het de moeite waard en blijkt de muziek van Jon Anderson en Yes nog steeds een uniek gegeven, zelfs na zovele jaren. Van 1972 naar 2007, ‘t was even slikken!
© 2007 GENTBLOGT VZW