Gentblogt

Mijn waarheid

dinsdag 20 november 2007 23u42 | Els Van Eeckhaut (tekst), Charles Strijd (beeld) | 5 reacties
Trefwoorden: AMSAB.

Ons land kent twee bekende dames die met bijna dezelfde de naam door het leven gaan. De ene heet Denise De Weerdt en is vooral bekend door haar rol van Nellie Dias in de televisieserie De Kat en die van Catho in de Paradijsvogels. Twee televisieseries die ik als klein meisje heb verslonden en nooit meer wil terugzien uit angst dat mijn sprookjesachtige herinneringen aangetast zouden worden.

Voor alle duidelijkheid: vandaag gaat het niet over de actrice, maar wel over Denise de Weerdt, de gevierde historica. U bent zéker alert genoeg om het verschil in schrijfwijze te ontdekken.

De Gentse Denise de Weerdt (°1930) is doctor in de geschiedenis aan de Universiteit Gent (UGent!) en ere-hoofdconservator van de Koninklijke Bibliotheek Albert I.

Ze werd beroemd en geliefd door haar passie voor de geschiedenis van de arbeiders en van de vrouwenbeweging in ons land.

Haar nieuwste boek ‘Mijn Waarheid’ is van een gans ander, speelser kaliber: het is een biografisch werk over haar eigen jeugdjaren vanaf 1930 tot 1958. Luchtiger dan haar wetenschappelijk werk, maar niettemin historisch accuraat en doorspekt met het bronnenmateriaal dat de schrijfster zelf blijkbaar nauwgezet heeft bijgehouden, zowel materieel als door haar ongetwijfeld goed getrainde geheugen; in het boek vertelt ze overigens zelf hoe datzelfde goede geheugen haar redt in de eerste kandidatuur geschiedenis.

Zelf wilde ik de vaak geroemde historica beslist eens zien. Donderdag werd het boek voorgesteld in het Geuzenhuis, en hoewel de zaal rijkelijk gevuld was met de haar vriendinnen en vrienden vond ik nog een plaatsje, dan nog in de buurt van Marc Lootens, de Voorzitter van de Provincieraad en tevens kennen van ‘alles dat met Gent te maken heeft’. Achteraf zal Marc Lootens onze fotograaf Charles Strijd en mijzelf nog uitvoerig onderhouden over het Gent van vroeger, en over hoe de wijken rond Gent amper veranderden in de periode naar WOII tot een stuk in de jaren 60.

Denise de Weerdt groeide op in de Gentse Bloemekenswijk. Na de oorlog woont ze in het café van haar ouders en dringt één van de stamgasten er op aan dat ze naar het meisjeslyceum gaat. De beschrijving van haar schoolleven, dat zich afspeelt in de context van WO II, is soms hilarisch, soms ontroerend.

Na de oorlog gaat de jonge Denise geschiedenis studeren, want ze wil het leven en de strijd van de arbeidersklasse onderzoeken.

En zoals het in het boek zelf staat: “daar ontmoet ze haar toekomstige echtgenoot. De twee jonge mensen kunnen niet méér van elkaar verschillen: hij is de zoon van een uitgeweken Wit-Russische edelman, protestant, een progressief dichter met burgerlijke opvattingen over de rol van de echtgenote. Thuis slaat het ongeluk toe, vader is een alcoholist, moeder overlijdt in de maand dat Denise haar laatste examen heeft afgelegd…” Dit verhaal, dat alles in zich heeft voor een stationsromannetje, is ver van banaal. Het levert in een vlotte, dikwijls humoristische stijl een gedocumenteerd stuk geschiedenis van het leven en de omgeving van een Gents volksmeisje dat het uiteindelijk zal maken.

Voor de boekvoorstelling had ik het boek al uitgelezen, maar goed ook want zo kon ik de anekdotes van de verschillende sprekers plaatsen. Zowel Wouter Steenhaut, directeur van het AMSAB als Monika Triest, voormalig Voorzitter van het Vrouwen Overleg Komitee brachten een hulde aan Denise De Weerdt, doch, zoals tegenwoordig gebruikelijk in onze stad was het burgervader Daniel Termont die met een mix van ontroering, zelfrelativering, oprechte verering voor de persoon van de Weerdt, en zijn immer pertinente gevoel voor humor de show mocht stelen.

Bij de overhandiging van het boek met de catchy cover, die verwijst naar Denise haar liefde voor het stripverhaal was het applaus warm, langdurig en hartelijk.

Een doordeweekse boekvoorstelling was dit niet; daarvoor was de sfeer te vriendschappelijk, de ontroering van de genodigden te oprecht. Het leek alsof ik plots op het einde van de verfilming van dit boek zat, dat door de schrijfster zelf met de nodige zelfrelativering bestempeld wordt als verwant met een stationsromannetje met een ‘eind goed al goed’. Mocht ik een cineast zijn, ik zou het in ieder geval wel weten, want dit boek leest als een film.

Voor de filmmuziek zou ik dan wellicht ook beroep doen op de band van Hans Mortelmans, die zoals het hoorde muziek speelde uit de jeugdjaren van Denise.

Het boek is te verkrijgen bij AMSAB (zie onder) maar verdient eigenlijk een plaatsje in de ‘betere boekhandel’.

Denise de Weerdt
Mijn Waarheid.
Herinneringen aan een Gentse jeugd (1930-1958).
Gent: Amsab-ISG, 2007, 194 p., ill., 17 x 23 cm, soft cover

Prijs: 15 euro / 12 euro leden Amsab-ISG
Bestellen:

Amsab-ISG
Bagattenstraat 174
9000 Gent

{T} 09 224 00 79
{F} 09 233 67 11
{E} orders@amsab.be

Betaling na ontvangst factuur
Prijzen exclusief portkosten

Met dank aan Paule Verbruggen (departementshoofd publicaties) voor de hartelijke ontvangst.

© 2007 GENTBLOGT VZW