RSSSolidariteit voor het Gezin voelt zich gestraft voor inspanningen
Een zwembad, een fitnesszaal en een groot restaurant. De senioren in het rusthuis van Solidariteit voor het Gezin in de Tijgerstraat worden in de watten gelegd. ‘Die mensen komen hier op hotel’, zegt directrice Françoise Lefevere. Die medaille heeft ook zijn keerzijde. ‘Want net omdat wij zoveel inspanningen doen, worden wij gestraft’, gaat Françoise Lefevere verder. ‘De subsidies die wij krijgen, worden berekend op basis van het zorgprofiel van onze bewoners. Wij kiezen ervoor om ook aan revalidatie te doen en daar extra personeel voor aan te nemen. Daardoor hebben onze bewoners minder hulp nodig en komen zij in een lagere zorgcategorie terecht, maar krijgen wij ook minder subsidies.’
Lees meer bij De Gentenaar
© 2007 GENTBLOGT VZW
och gottekes. Vreemd toch die liberalen. altijd willen ze “minder belasting, minder belastingen!” Maar tegelijk zijn ze de eersten om zo veel mogelijk subsidies te krijgen van de staat, en liefst zo veel mogelijk geld binnen te rijven op de kap van de belastingsbetaler. Zou er hen dan iemand eens kunnen uitleggen dat al dat geld dat zij in hun zak willen steken (cfr. meneer Versnick) toch ergens vandaan moet komen??
‘tja, wie wil er nu jaren aan één stuk in een hotel leven, zonder ook maar iets van zijn eigen leven te mogen meenemen? Strikte regels en enkel toegankelijk voor de grootverdieners, die hun kroost zo opgevoed heben dat ze niet naar hen moeten omzien bij het ouder worden. Rusthuizen moeten er zijn, niet iedereen heeft kinderen of kleinkinderen die zich om hen kunnen bekommeren, maar gewoon de ouderen afschuiven naar een asiel, foei!
Goedenavond,
Als ik het goed begrijp zijn de ouderen waarvan hier sprake te gezond volgens de directie.
Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders
als je in je leven veel geld hebt verdiend, wat prijzenswaardig is, mag daar op je oude dag iets tegenover staan. waarom niet. je hebt het geld, dus geniet er van.
alleen is het voor mij een beetje tegen de borst stotend dat men gemeenschapsgeld in voorzieningen steekt waar andere ouderen nog niet van kunnen dromen.
zij mogen al blij zijn dat ze elke dag kunnen eten.
een revalidatie, laat staan, gewoon een thuishulp, is voor velen onbetaalbaar.
ze zouden eens een statistiek moeten maken van de leeftijd die mensen halen in die hotels in vergelijking met de gewone ouderen.
ik maak mij geen zorgen. arm als job, mijn vrouw en stiefzoon, zullen voor mij zorgen, zoals ik voor hen zal klaar staan als er iets gebeurt.
mijn schoonouders zijn dik in de zeventig. zij borst-, hij prostaatkanker. wonen zelfstandig. elke dag gaan wij er naartoe. boodschappen doen, kuisen, wassen. en ik dan nog zijn buisje vervangen. is dat niet normaal?
mijn vader heb ik uit het zuiden van spanje gehaald, om te sterven, met een C4 als resultaat, mijn moeder thuis in mijn armen gestorven.
moet leuk zijn in zo’n hotel, alles, maar niets.
hoe durft zoiemand te klagen. “ik kan ons zwembad niet meer verwarmen” als duizenden nog geen warm water hebben om hun te wassen aan de pompsteen.