I drove down to Ghent in my underwear; Zita Swoon in de Handelsbeurs

vrijdag 23 november 2007 15u33 | josie | 5 reacties
Trefwoorden: , , , .

Het was niet de eerste keer dat Zita Swoon in de Handelsbeurs stond gisteravond. In oktober 2004 stelden ze hier nog A song about a girls voor. Ondertussen, drie jaar en twee platen later, stonden ze hier weer.
Het concert was al een tijdje uitverkocht, en toen ik na oponthoud thuis en aan de volle vestiaire eindelijk de zaal binnen struinde was het al drummen om nog een plekje te bemachtigen ergens in de helft.

Geen voorprogramma deze keer. Met het eerste nummer, het openingsnummer van Sunrise (de muziek die ze in 1996 bij de stomme film Sunrise van F.W. Murnau hadden gemaakt) was de toon meteen gezet. Na de voorstelling van hun laatste plaat in de AB een tijdje terug en de greatest hits achtige shows ten tijde van A band in a box werd nu teruggegrepen naar het begin, en dan vooral naar nummers die ik al meer dan tien jaar niet meer live had gehoord.

Het mooie Me and Josie on a saturday night zat als tweede in de set en werd heel lang uitgesponnen. Daarna met I feel alive in the city toch een recent nummer, meteen een eerste keer dat de temperatuur in de zaal steeg door een heel enthousiast publiek. Nadien ging de groep echter radikaal terug naar een oud, duisterder nummer, People are like slamming doors, gevolgd door She = like meeting Jesus, een eigenzinnig nummer uit het al even eigenzinnige I paint pictures on a wedding dress (uit 1998 alweer). Dit om maar even te schetsen hoe grillig de set was opgebouwd.

Met L’opaque paradis dat in twee snelheden werd gespeeld, zowel ontroerend bijna a-capella als superswingend, sloeg de vlam echt in de pan. De houten vloer van de Handelsbeurs trilde zo hard mee onder de dansende voeten dat stilstaan technisch onmogelijk werd. De Belgen durven niet meer dansen? Wel bij Zita Swoon!
Eigenlijk had ik verwacht dat de groep na dit nummer verder zou gaan in dezelfde trant en het publiek zou meetrekken in een uitzinnig feestje, maar er werd bewust gas teruggenomen. Alhoewel ik nooit echt heb stilgestaan, was het toch eerder een luisteroptreden, met nieuwe versies van oude nummers en ingetogen momenten, maar ook veel enthousiasme en een hele resem nummers uit hun meest recente plaat, Big City. Zo passeerden het vinnige Everything is not the same, Je range, Big City, het breekbaar naïeve Dare to love en Infinite Down.
Na nog enkele oudere nummers (het freaky Stamina en het droeve Still half my friend) zat het optreden erop. Ik keek op mijn horloge, en zag tot mijn grote verbazing dat de band al anderhalf uur bezig was. Die tijd was werkelijk omgevlogen.

Ik had er echter nog helemaal niet genoeg van, en aan het geklap, gestamp en geroep te horen, niemand. Zita Swoon mocht twee keer terugkomen voor bisnummers, en toen werd er alsnog een feestje gebouwd met Disco (ingezet met enkele zinnen uit the Bananaqueen en vanuit het oogpunt van een masmannetje?!) en Jintro and the great luna. En dan was het écht gedaan. Helaas. Want ik had het gevoel dat het feest nog minstens een uur langer had kunnen duren. Toch had de groep al twee uur gespeeld, wat tegenwoordig toch niet slecht is.
Stef Kamil Carlens, in een bijzonder knuffelige bui, zag er ook oprecht gelukkig uit met de respons van de mensen, en bedankte het publiek uitgebreid.

Het spreekt voor hen dat zij, die makkelijk de AB kunnen vullen en wie weet zelfs Vorst, toch de moeite doen om geregeld de boer op te gaan en in kleinere zalen te spelen. Dat ze het aandurven om hun oudere, ‘moeilijkere’ nummers van onder het stof te halen, bekende nummers in een nieuw kleedje te stoppen, te improviseren, te dansen als gek, kortom volop gaan voor de muziek en het speelplezier …
Gisterenavond was zowel warm, naïef, creatief, eigenzinnig, wild, gek, ingetogen, uitzinnig en authentiek. U hoort het al. De afwezigen hadden weer eens ongelijk. Al een geluk dat ze in maart 2008 een herkansing krijgen. Want dat doet Zita Swoon zijn A band in a box concept (optreden midden tussen het publiek met een minimum aan versterking) nog eens over in o.a. de Vooruit.

Zita Swoon, gezien in de Handelsbeurs op 23/11.

© 2007 GENTBLOGT VZW

5 reacties »

  1. Reactie van marc

    ha, je krijgt zelfs vroeger een herkansing, tijdens Art For Earth op 8 december in Brussel:
    check https://www.artforearth.be

  2. Reactie van Life is a dance

    Geweldig goed omschreven, ik zou het zelf niet beter kunnen!

  3. Reactie van c

    Yep, bijna 2 uur echt genieten van schitterende versies van schitterende nummers. Deze morgen nog eens naar een aantal cd’s geluisterd en het valt bij elk optreden van ZS op hoe zij hun eigen muziek echt telkens opnieuw uitvinden.
    En gelukkig blijven Eva en Kapinga en een donderdag weer sublieme Joris Caluwaerts aan boord.
    Top optreden van een top band!

  4. Reactie van patricia

    Ik heb mijn wederhelft al eens aan de mouw getrokken. Het kriebelt nu serieus om ze nog eens aan het werk te zien.

  5. Reactie van TomVS

    Volgens mij bestaan er geen twee concerten van Zita Swoon die identiek zijn. Topklasse!