RSSZ6sdaagse: Iljo Keisse wint!
Gisteren schreven Iljo Keisse en zijn kompaan Robert Bartko de zesdaagse op hun naam. Voor Iljo Keisse is dit de derde keer op rij. Eigenlijk is het de tweede keer, want voor veel mensen — en ook voor Iljo Keisse — telt de uitslag van vorig jaar niet mee na de vroegtijdige stopzetting toen.
Natuurlijk kwam deze overwinning er niet zomaar. Vrijdag was het duo Iljo Keisse РRobert Bartko immers op ̩̩n ronde gezet door de wereldkampioenen Bruno Risi РFranco Marvulli en het Nederlandse duo Robert Slippens РDanny Stam. Zaterdag was het dan D-day voor onze Gentse trots Iljo Keisse. Om het zicht te behouden op de overwinning moest hij zijn ronde achterstand teniet doen in de twee ploegkoersen van de avond.
Bij de eerste ploegkoers sloegen ze meteen toe door op tien rondes van het einde de finale kloof te slaan. Door de extra gewonnen ronde, kwamen Iljo en Robert Bartko terug op een gelijk aantal rondes met de twee leiders. In de finale ploegkoers bleef alles goed gesloten en van de top drie pakte niemand een extra ronde. Omdat de duo’s Keisse – Bartko en Risi – Marvulli echter de kaap van de 300 punten overschreden, kregen ze een ronde extra; elke keer 100 punten verdiend worden, krijgen de renners namelijk een extra ronde toegekend.
Op deze manier waren er aan de start van de laatste dag van de zesdaagse twee ploegen met een gelijk aantal rondes. Risi – Marvulli stonden eerste en dit met een luttele vijf punten voorsprong op onze Gentse thuisrijder Iljo Keisse. De eindoverwinning lag dus nog altijd binnen handbereik en de laatste dag zou bijgevolg een spannende tweestrijd worden tussen de wereldkampioenen Risi – Marvulli en de door het publiek massaal gesteunde ploeg Iljo Keisse – Robert Bartko.
Op deze laatste dag stond er maar één ploegkoers op het menu die dan nog als laatste rit moest gereden worden. In de koersen daarvoor konden enkele punten verdiend worden en het was daar dat Iljo Keisse zijn achterstand van 5 punten moest proberen uit te bouwen in een voorsprong. Als ze dan in de ploegkoers geen ronde moesten prijsgeven, dan werden ze voor de derde keer op rij eindwinnaar in deze Gentse Zesdaagse.
Nog voor de koers begon, werd Kenny De Ketele nog gelauwerd als beste jongere op de piste. Daarvoor kreeg hij onderstaand schilderij cadeau.
Na de puntenkoers was Iljo Keisse genaderd tot op één punt van het Zwitserse duo. De druk op de leiders werd vakkundig opgevoerd. In de tweede koers, de afvallingskoers, sloegen de leiders echter terug en wonnen ze deze koers. Daarmee werd de kloof met Iljo weer uitgebreid tot 12 punten. Er werd dus serieus gestreden voor de overwinning.
In de individuele tijdrit over 500 meter was het dan tijd voor een reactie van Keisse – Bartko. Luid aangemoedigd door het talrijk opgekomen publiek wonnen ze overtuigend met een tijd van 28 seconden en 40 honderdsten deze tijdrit. Zo naderden ze terug tot op 3 puntenn van de leiders. Slippens – Stam had ondertussen ook al de kaap van de 300 overschreden en ze kwamen zo op een gelijk aantal rondes met de leiders. Hun achterstand bedroeg echter reeds meer dan 50 punten en ze waren dus toen al reeds uitgeschakeld voor de eindoverwinning. Ondertussen kocht Iljo ook nog eens de pers om door hen een doos pralines te schenken. De pralines werden met smaak verorberd.
In de afvalling won Wim Stroetinga de spurt van Franco Marvulli. Robert Bartko was als laatste afgevallen en eindigde derde. Hierdoor liepen de leiders Risi – Marvulli opnieuw uit tot op 5 punten; hetzelfde verschil als bij het begin van deze laatste dag. Spanning ten top voor de derny finale! Daar werd een tweestrijd uitgevochten tussen Keisse en Risi. Op 7 rondes van het einde ging Risi er als een speer vandoor en Iljo bleef wachten tot 5 rondes van het einde om de tegenaanval in te zetten. Onder oorverdovende aanmoediging van het publiek haalde hij Risi in en won hij uiteindelijk de spurt.
De kloof weer verkleind tot op drie punten. Spanning dus tot het einde!
Na de (uiteraard) geweldige Eddy Wally kwamen er nog drie koersen waarbij er punten gehaald konden worden: de keirinfinale, de supersprint en de tijdrit over één ronde (ofwel 166 meter). Bij de keirinfinale deed al niemand van de favorieten mee en ook bij de supersprint lieten ze het afweten. Ze waren zich duidelijk al aan het voorbereiden op de laatste ploegkoers. Maar eerst was er nog de tijdrit en ook hier lagen de tijden een stuk lager dan de voorbije dagen. Gelukkig eindigde Iljo Keisse hier vlak voor Marvulli.
De laatste koers van deze zesdaagse, de ploegkoers, moest dan uiteindelijk over de finale winnaar beslissen. De werelkampioenen Risi РMarvulli begonnen met ̩̩n punt voorsprong aan deze koers. Opdracht voor Iljo was simpel: om te winnen mocht hij geen ronde prijsgeven en moest hij onderweg voldoende punten sprokkelen.
Dat eerste bleek niet echt een probleem, want elke aanval van Risi – Marvulli werd goed opgevangen door Keisse – Bartko. Het tweede daarentegen, was niet zo vanzelfsprekend. Elke tussensprint liepen de wereldkampioenen verder uit en het zag er slecht uit voor Iljo Keisse.
Maar ineens kwam de — toen totaal onverwachte — kentering. Aangezien Keisse – Bartko niet konden winnen op de punten, deden ze op het einde nog een laatste poging om een ronde te nemen. Aangemoedigd door het publiek lukte dit, en wonderwel bleven Risi – Marvulli zitten.
Daarmee eindigden Iljo Keisse en Robert Bartko op ̩̩n ronde voorsprong van de rest. Wel met minder punten dan het duo Risi РMarvulli, maar het zijn het aantal ronden die tellen.
Daarmee was deze editie van de Zesdaagse binnen en kon het grote feest in het kuipke beginnen!
© 2007 GENTBLOGT VZW
schitterende laatste rondes waren het!
ik te kijken via sporza, man man man! op het randje van de zetel zat ik! Go Iljo go!! ;o)
ook nog even laten vermelden dat Tosh Van der Sande, deelnemer aan de ToekomstZesdaagse, een schitterende prestatie heeft neergezet! Slechts 16jaar en hij kan daar al flink mee tussen al dat geweld! Uiteraard fier op deze pupil van het Topsportinternaat ;o)
Nog nooit zo een spannend einde meegemaakt. Werkelijk klasse van Keisse en Bartko!