RSSSinterklaas is rijk, toch?
Vanaf vandaag starten we op Gentblogt met een vrij persoonlijke reeks van de hand van onze redactieleden.
Tot en met de dag dat de Sint ons met zijn aanwezigheid komt verblijden, zullen er korte uitsmijters verschijnen waarin (al dan niet) met heimwee teruggekeken wordt op de kindertijd en waarin (al dan niet) subtiele hints naar hedendaagse sinterklaascadeaus worden gegeven. Te nemen of te laten natuurlijk, dat spreekt voor zich.
Ah, toen Joke vroeg aan de redactieleden om te noteren wat we graag wilden van de Sint, begon ik onmiddellijk luidkeels mijn verlanglijstje te declameren. Een nieuwe keuken! Muren zonder vocht! Een auto die jonger is dan 20 jaar en geen gat in de uitlaat heeft! Sinterklaas is immers rijk genoeg, zo lijkt me. En mijn mama zegt altijd: kleine kindjes, klein speelgoed, grote kindjes, groot speelgoed (Het kan ook zijn dat het zorgen is in plaats van speelgoed, maar dat van speelgoed past beter in mijn kraam).
Jammer maar helaas, het is wel degelijk de bedoeling dat we het kind in het redactielid naar boven halen, blijkbaar. Daar hebben wij gelukkig weinig problemen mee. Even “Kinderen voor Kinderen” opgezet, een dansje gemaakt en hopla, daar is dat lijstje al.
Wat kies je en waarom?
- Met stip op één: ik wil heel graag Cranium krijgen. Als liefhebber van (a) plasticine en (b) spelletjes als pictionary is een dergelijk gezelschapsspel mij ongelooflijk op het lijf geschreven.
- Ik ben niet aan computerspelletjes, tenzij ze repetitief zijn en ik alleen mag spelen. Bestaat de game-boy eigenlijk nog? Indien ja, een exemplaar naar hier, graag.
- Een groot cadeau, voor als de Sint wat centjes over heeft: ik droom al jaren van een echte bakfiets.
Dan kan ik daarmee naar school, zonder me een breuk te moeten heffen aan een rugzak en dergelijke. En boodschappen doen. En romantische picknickmanden transporteren naar een leuk park in de stad. Bakfietsen zijn cool!
Wat was het tofste sinterklaascadeau dat je ooit hebt gekregen en waarom?
Ik was als kind vreselijk zot van Barbie. Een echt meisje, inderdaad. Ik had een hele resem barbiepoppen, en natuurlijk ook de goedkopere varianten (cindy en daisy), die steevast de boze stiefzussen speelden in mijn zelfverzonnen verhalen. Ik droomde al lang stilletjes van een huis voor de poppen, maar ik denk niet dat ik dat ooit luidop heb gevraagd, want mama en papa vonden dat zo’n huis eigenlijk te duur was. In een brief naar Sinterklaas heb ik het dan toch een keer geschreven en de goede man verhoorde mijn wensen. Blij dat ik was. Een echt huis! Met meubels! En met een lift, een bed en mini-servies!
Ik geloof trouwens dat die keer het laatste jaar was dat ik mijn Sinterklaas-onschuld nog had. Misschien dat het daarom zo bijzonder was.
© 2007 GENTBLOGT VZW
De Sint bracht bij opa en oma steevast verse sokken, washandjes, zakdoeken en voor elk (mijn zus en ik) een nieuwe pyama. En blij dat we daarmee waren! Brmbrm…
Goedenavond,
Een grote zak carolientjes!
Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders
Gezien de Sint zijn hoge leeftijd, en het logische gevolg dat hij dus waarschijnlijk al duizend (en meer) jaar van de pensioenkas leeft, denk ik niet dat de Goede Man zo rijk is. Alhoewel, hij heeft misschien veel geërfd of een goeie sponsor…
Ewa mandarijnen en een chocoladepeetie volstaat voor mij. En een externe hard schijf, mocht hij dat op overschot hebben staan :-) .
Zijne Heiligheid heeft mij ooit de ponyranch van PlayMobil gegeven. Ideaal want op dat moment had ik hamsters… jammer dat die zadelkes van PlayMobil zo klein waren :-) Voor de dierenliefhebbers: pinky en “the brain” hebben nadien nog jaaaaaaaaaren geleefd in hun zaagsel en watten-paradijs. Dit jaar mag de Sint mij een koekoeksklok geven (en nee niet met een echt vogeltje).