RSSSinterklaas kan alles, toch?
Gisteren zijn we op Gentblogt gestart met een vrij persoonlijke reeks van de hand van onze redactieleden. Tot en met de dag dat de Sint ons met zijn aanwezigheid komt verblijden, zullen er korte uitsmijters verschijnen waarin (al dan niet) met heimwee teruggekeken wordt op de kindertijd en waarin (al dan niet) subtiele hints naar hedendaagse sinterklaascadeaus worden gegeven. Te nemen of te laten natuurlijk, dat spreekt voor zich.
Ons Joke stelde voor om aan onze lezers eens duidelijk te maken wat wij op ons verlanglijstje gingen schrijven aan Sinterklaas. Ik herinner me nog levendig de tijd dat we onze mooiste en minst stinkende pantoffel voor de haard zetten met een wortel voor het paard van sinterklaas, wat anders voor de pieten en natuurlijk onze handgeschreven brief voor sinterklaas. Na een bijna slapeloze nacht, luisterend naar alle geluiden op het dak in het donker, brandden we van verlangen om naar de living te trekken, edoch niet zonder dat we beschermd achter de brede ruggen van onze ouders konden sluipen naar de open haard.
En ja hoor, waarschijnlijk omdat we zo’n brave kindertjes waren geweest, had de goeie brave Sint ons vereerd met een bezoekje! We vonden wat roet naast onze pantoffels, onze brieven waren meegenomen en de sint had zelf een brief voor ons achter gelaten. Dat, en nog wat snoep! Ook de wortel lag half opgeknabbeld naast onze pantoffels.
Ondertussen zijn wij groter geworden, de Sint nog steeds even braaf en elk jaar trouw op post en moet ik even denken waar mijn hartje het meest naar verlangt.
Op één komt natuurlijk de wereldvrede een goed lief (Sinterklaas kan alles geven toch? Maar dat kan ik blijkbaar niet vragen) een mooie woonst.
Maar ik zou al heel tevreden zijn mocht de sint me een voor mij bijna onbetaalbare lens kopen, de dito fotogenieke modellen mag ik er waarschijnlijk weer niet bijvragen zonder in de zak van zijn Piet te belanden.
Verder mag de Sint mij altijd verrassen met enkele prachtige foto’s voor aan mijn muur.
Mijn beste Sinterklaascadeau, daar moet ik heel diep over nadenken, maar één van de betere was toch mijn playmobiel kasteel denk ik. Toen al was ik een koene heldhaftige ridder.
© 2007 GENTBLOGT VZW