RSSNature boy (+vrijkaarten)
“Als bisnummer spelen we Nature boy“, kondigde Rony Verbiest het laatste nummer van de avond aan. “Maar dat slaat zeker niet op mij”, grijnsde hij er achteraan. Verbiest heeft net een nieuwe cd uit bij Prova –dat is het label van Michel Bisceglia– waarvoor hij een tiental standards heeft opgenomen met Mimi Verderame (drums), Werner Lauscher (bas) en Michel Bisceglia (piano) zelve. Verbiest speelt deze keer evenwel niet op accordeon, maar greep terug naar de vertrouwde saxofoon van weleer.
Verbiest speelt al een tijdje opnieuw op (bariton)sax, en het was dan ook weinig verwonderlijk dat hij de studio was ingedoken om de hernieuwde liefde op cd vast te leggen. Wie Verbiest recent met de sax aan het werk heeft gezien, weet dat de saxofonist heel bescheiden blijft. De ster van de avond mag dan wel Rony Verbiest zijn, het was Michel Bisceglia die het ganse concert in goede banen leidde. De verstandhouding tussen beide muzikanten resulteert in een magische symbiose die de muziek merkbaar ten goede komt.
Waar de communicatie tussen pianist Bisceglia en bassist Werner Lauscher zichtbaar sneller verloopt dan het verkeer op internet, blijft de wisselwerking tussen Bisceglia en Verbiest onzichtbaar. Bisceglia is voortdurend aanwezig zonder zelf in de kijker te lopen, en pikt zonder de minste hapering op in het spel van de saxofonist. De professionaliteit druipt ervan af, maar laat de muziek niet zonder gevoel.
Het concept van de cd, en van het optreden bij Opatuur (zonder drummer Verderame dus), is losjes gebaseerd op Nat King Cole, waarbij de sax de stempartijen voor rekening neemt. Het was de bedoeling tot een eerder sobere opname te komen, zonder al te veel franjes, al schiet er na vijf minuten jammen in de studio van de voornemen maar weinig over, aldus Verbiest. Nochtans is het album wel degelijk beheerst. Verwacht u aan een solide plaat, met iets minder doorleefd gevoel dan tijdens een concert –maar is dat niet net het verschil tussen een cd en een optreden? Het is traditionele, veilige jazz, maar daarom niet minder uitstekend.
En ik heb het eigenlijk wel voor Verbiest op sax. Bij wijlen ontbreekt het hem wat aan adem, wat zich evenwel niet vertaalt in een zwakker spel. Een pauze –net genoeg tijd voor een volgende sigaret– die door Bisceglia en Lauscher worden opgevangen, en Verbiest zet zijn weg –met een hartverwarmende bescheidenheid– verder. Op de cd is dat minder merkbaar, ook al omdat het daar om een studio-opname gaat, waar verscheidene takes in één opname kunnen worden verwerkt. De noodzaak van zo’n adempauzes betekent overigens niet dat het Verbiest aan kracht ontbreekt, getuige daarvan de forse uithalen op die toch wel luchtverslindende baritonsax.
Een uitstekend concert, en een degelijk, traditioneel album zonder pretentie. Een perfect getimede release voor de feestdagen.
De cd “Nature boy” is uit bij Prova Records, en kan o.a. worden verkregen via Digiland Records of via iTunes
—
Bij Opatuur is het (voorlopig) nog niet gedaan, er staan nog drie concerten op de agenda voor dit jaar. Nu zondag, 9 december, is palmt het Elf Twelf trio het podium in, voor “Jazz met brede roots, van Balkan naar Klezmer naar Arabesken en Latin (én alles daartussen), vanzelfsprekend met de nodige ruimte voor improvisatie.” Wie dat graag gratis wil ontdekken, stuurt een mailtje naar het wedstrijdadres, met als onderwerp “Elf Twelf Drietien“. We brengen de gelukkigen –zoals steeds– zo gauw of tellen op de hoogte.
Elf Twelf trio: Mattias Laga, Osama Abdulrasol & Pieter Baert, zondag 09 december om 20u bij Opatuur, Citadellaan 17. Toegang 10 €
© 2007 GENTBLOGT VZW